Wiśnia wonna
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
wiśnia wonna | ||
Nazwa systematyczna | |||
Prunus mahaleb L. Sp. Pl.: 474 (1753)[3] | |||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Zasięg | |||
Wiśnia wonna, antypka (Prunus mahaleb L.) – gatunek z rodziny różowatych, tradycyjnie bywał i bywa opisywany jako przedstawiciel rodzaju wiśnia Cerasus[5]. Rośnie dziko w południowej Europie, południowo-zachodniej i środkowej części Azji i w Maroku[6][3]. Introdukowany rośnie w Europie Północnej, Ameryce Północnej i Południowej oraz w Australii[3]. W Polsce ma status zadomowionego gatunku obcego[5]. Spotykany jest w całym kraju, zwłaszcza jednak w województwach zachodniopomorskim, wielkopolskim i kujawsko-pomorskim[7].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Krzew lub drzewo z szeroką koroną, wysokości 3–10 m.
- Liście
- Drobne, połyskujące, kształtu okrągławego lub jajowatego, ostro zakończone.
- Kwiaty
- Koloru białego zebrane w baldachach po 3–12 sztuk.
- Owoc
- Pestkowiec o średnicy 8–10 mm, po dojrzeniu czarny. Miąższ otaczający nasiono cienki i bardzo kwaśny.
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]Gatunek uprawiany jako ozdobny. Posiada małe wymagania glebowe i jest odporny na mróz. W Polsce forma hodowana jako krzew ozdobny lub jako podkładka dla wiśni i czereśni. Szczepione na antypce dają formy karłowate. Z pędów antypki wyrabia się cybuchy do fajek, uchwyty do lasek, ozdobne pudełka. W krajach południowo-wschodniej Europy i w Turcji gatunek ten uprawiany jest jako roślina przyprawowa – nasiona po wysuszeniu i zmiażdżeniu stosowane są do wyostrzenia smaku wyrobów cukierniczych. Nasiona mają bardzo silny aromat przypominający zarówno gorzkie migdały, jak i wiśnie. Owoce są mało przydatne w celach kulinarnych, ponieważ w smaku są zbyt cierpkie i gorzkie; niekiedy bywają przerabiane na likier. Ponieważ wiśnia wonna zawiera kumarynę, znajduje czasem zastosowanie przy produkcji perfum[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-29] (ang.).
- ↑ a b c Prunus mahaleb L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-02-08] .
- ↑ Prunus mahaleb, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 53, ISBN 978-83-62975-45-7 .
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-05].
- ↑ Adam Zając , Maria Zając (red.), Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce: dodatek, Kraków: Uniwersytet Jagielloński. Instytut Botaniki, 2019, s. 49, ISBN 978-83-956282-0-7, OCLC 1143739807 .
- ↑ Jurke Grau , Reinhard Jung , Bertram Munker , Zioła i owoce leśne, Warszawa 1996: Świat Książki, s. 36, ISBN 83-7129-274-0 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rośliny użytkowe, Wiedza Powszechna, W-wa, 1966
- Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4. }
- BioLib: 39528
- EoL: 628570
- EUNIS: 179650
- Flora of North America: 242341561
- FloraWeb: 4592
- GBIF: 3022789
- identyfikator iNaturalist: 126808
- IPNI: 729931-1
- ITIS: 24789
- NCBI: 129217
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): rjp-57
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:729931-1
- Tela Botanica: 53552
- identyfikator Tropicos: 27801106
- USDA PLANTS: PRMA
- CoL: 77ZQW