Cztery Księgi

Cztery Księgi (arab. ‏الكتب الاربعة‎, Al-Kutub Al-Arb‘ah) – główny zbiór hadisów islamu szyickiego:

Tytuł	Kolekcjoner	Liczba hadisów
Kitab al-Kafi	Muhammad ibn Jakub al-Kulajni	16,199
Man la yahduruhu al-Faqih	Muhammad ibn Babawajh	9,044
Tahdhib al-Ahkam	Szejk Tusi	13,590
Al-Istibsar	Szejk Tusi	5,511

Tradycje tekstowe

Szyickie i sunnickie kolekcje hadisów różnią się między sobą, ze względu na różne tradycje pośród uczonych obu szkół odnośnie do prawdziwości i rzetelności narratorów i przekazicieli hadisów. Narratorzy hadisów którzy przyjęli stronę Abu Bakra, Umara, Usmana, Aiszy zamiast Alego w sporze o sukcesję po śmierci proroka Mahometa, nie są uznawani przez szyitów; narracje uźródłowione od Alego, rodziny proroka Mahometa (Fatima, Hasan ibn Ali, Husajn ibn Ali) ich sukcesorów i stronników, są preferowane. Różnice w uznawaniu hadisów doprowadziły do podziałów i różnicy między szkołami islamu, prawa szariatu, modlitwy i umocniły linię podziału między obydwiema tradycjami.

Metodologia badawcza

W odróżnieniu od sunnickiej metodologii badawczej, szyici nie uznają wszystkich hadisów zawartych w Czterech Księgach za autentyczne, stojąc na stanowisku iż każda narracja powinna być poddawana wnikliwej i szczegółowej analizie^[a]^[1].

Przypisy

↑ Mohammad A. Shomali (2003). Shi'i Islam: Origins, Faith and Practices (reprint ed.). ICAS Press. s. 35. ISBN 978-1-904063-11-7.

Uwagi

↑ Muzułmanie sunniccy uznają wszystkie hadisy spisane przez swoich uczonych np. Al-Buchariego za prawdziwe, dzieląc je odnośnie do kryterium autentyczności poprzez isnad – łańcuch tradentów, osób przekazujących dany hadis drogą ustną. Muzułmanie szyiccy nie uznają automatycznie wszystkich hadisów w Czterech Księgach jako autentycznych, stojąc na stanowisku iż każda narracja powinna być poddawana wnikliwej i szczegółowej analizie.

[2] Mohammad A. Shomali (2003). Shi'i Islam: Origins, Faith and Practices (reprint ed.). ICAS Press. s. 35. ISBN 978-1-904063-11-7.

[1] Muzułmanie sunniccy uznają wszystkie hadisy spisane przez swoich uczonych np. Al-Buchariego za prawdziwe, dzieląc je odnośnie do kryterium autentyczności poprzez isnad – łańcuch tradentów, osób przekazujących dany hadis drogą ustną. Muzułmanie szyiccy nie uznają automatycznie wszystkich hadisów w Czterech Księgach jako autentycznych, stojąc na stanowisku iż każda narracja powinna być poddawana wnikliwej i szczegółowej analizie.

[a]

[1]