Przejdź do zawartości

Psalm 7

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ps 7 w Kodeksie Watykańskim

Psalm 7 – jeden z utworów zgromadzonych w biblijnej Księdze Psalmów. Psalm jest zaliczany do dzieł Dawidowych[1].

Treść Psalmu

[edytuj | edytuj kod]

Psalm jest lamentacją osoby, która została niesprawiedliwie oskarżona. Wyznaje swoją niewinność (7,2–6) i prosi Boga o dokonanie sądu, licząc na ułaskawiający werdykt (7,7-12)[2]. Psalmista podejmuje próby utożsamienia się z całym ludem, powołując się na zebranie narodów oraz oczekiwanie w ich obecności na Boży osąd (7,8). Psalm merytorycznie i rzeczowo kontynuuje tematykę sprawiedliwości, zapoczątkowaną w Psalmie 4. Od samego początku podmiot liryczny wyraża głębokie zaufanie względem Boga[3]. Oczekuje on ukarania niesprawiedliwych w przypadku braku nawrócenia (7,13–17). Na samym końcu następuje dziękczynienie (7,18)[2].

Symbolika

[edytuj | edytuj kod]
  • Ogniste Strzały (7,14) – w Starym Testamencie nigdzie nie są wykorzystywane przez ludzi jako ogniste lub podpalone pociski. Biblia zawsze przypisuje ciskanie ognistymi strzałami Bogu. Strzały Jahwe często były uważane za błyskawice. Wiele wskazuje na to, że właśnie w tym kontekście został sformułowany zwrot ogniste strzały[4].
  • Przebudź się (7,7) – zwrot jest antropomorfizmem dotyczącym osoby Boga. Psalmista doświadcza milczenia ze strony Jahwe, który nie odpowiada na jego lamentacje[2].
  • W palmie (7,6) – znajduje się nie do końca jasny zwrot sela[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. M.J. Mangano, Wstęp do Starego Testamentu cz.2, Chrześcijański Instytut Biblijny, Warszawa 2009, s. 54, 55.
  2. a b c Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem, s. 1133.
  3. H.W. Jungling, Księga Psalmów, pierwsza (Ps 1–41), [w:] Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego, red. W.R. Farmer, Warszawa, 2001, s. 683.
  4. J.H. Walton, Komentarz historyczno-kulturowy do Biblii Hebrajskiej, Vocatio, Warszawa, 2005, s. 588.
  5. W.A. Beardslee, Sela, [w:] Słownik Wiedzy Biblijnej, red. B.M. Metzger, M.D. Coogan, 2004, s. 708.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]