Ningal
Wygląd
bogini | |
Inne imiona |
Nikkal |
---|---|
Występowanie | |
Teren kultu | |
Rodzina | |
Mąż | |
Dzieci |
Ningal ( , sum. dnin-gal, tłum. „wielka pani”) – w mitologii sumeryjskiej żona boga księżyca Nanny (akadyjskiego Sina), matka boga słońca Utu (akadyjskiego Szamasza). Czczono ją razem z Sinem w Ur, a także w sanktuarium boga Sina w Harranie, w północnej Syrii. Jej niezależny kult rozwinął się w Syrii już w II tys. p.n.e. przy czym zmieniono jej imię na Nikkal; tej formy imienia używano niekiedy również w Babilonii.
Do Nikkal adresowany jest hymn, będący jednocześnie najstarszym zapisem utworu muzycznego (pochodzącym z ok. 1400 roku p.n.e. z państwa Hurytów, a odnalezionym w Ugarit), który udało się zrekonstruować i odtworzyć w XX wieku[1].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- hasło „Ningal”, [w:] Jeremy Black, Anthony Green, Słownik mitologii Mezopotamii, Wydawnictwo „Książnica”, Katowice 1998, s. 136
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ The Oldest Song In The World [dostęp: 6.05.2016]
Encyklopedie internetowe (osoba):