André Aciman
Aciman w 2017 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie |
pisarz |
Małżeństwo |
Susan Wiviott |
Dzieci |
trzech synów: Alexander, Philip, Michael |
André Aciman (ur. 2 stycznia 1951 w Aleksandrii) – amerykański pisarz.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się i wychował w Aleksandrii. Obecnie pracuje jako profesor w Graduate Center of City University of New York, gdzie uczy historii teorii literatury oraz dzieł Marcela Prousta. Wcześniej uczył kreatywnego pisania na Uniwersytecie Nowojorskim oraz literatury francuskiej na Uniwersytecie w Princeton oraz Bard College[1][2].
Jest autorem kilku powieści w tym Tamte dni, tamte noce, która zdobyła Lambda Literary Award. Na jej bazie powstał także film[3]. W 1995 opublikował pamiętnik Wyjście z Egiptu, który zdobył Whiting Awards. W wywiadzie z 2019 stwierdził jednak, że jego najlepszą powieścią jest Osiem białych nocy[4].
Ożenił się z Susan Wiviott. Mają trzech synów: Alexandra oraz bliźnięta, Philipa i Michaela[5][6].
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- 1995 – Whiting Award
- 2007 – Lambda Literary Award
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Powieści
[edytuj | edytuj kod]- Tamte dni, tamte noce (2007)
- Osiem białych nocy (2010)
- Harvard Square (2013)
- Pięć zauroczeń (2017)
- Znajdź mnie (2019)
- The Gentleman From Peru (2024)
Opowiadania
[edytuj | edytuj kod]- "Cat's Cradle". The New Yorker. Listopad 1997.
- Monsieur Kalashnikov. The Paris Review. 181. Lato 2007
- "Abingdon Square". Granta. 122 (Betrayal). Styczeń 2013.
Literatura faktu
[edytuj | edytuj kod]- Wyjście z Egiptu (pamiętnik) (1995)
- Letters of Transit: Reflections on Exile, Identity, Language, and Loss (redaktror/kontrybutor) (1999)
- False papers: essays on exile and memory (2000)
- Entrez: Signs of France (z Steven Rothfeld) (2001)
- The Proust Project (redaktor) (2004)
- The Light of New York (z Jean-Michel Berts) (2007)
- Alibis: Essays on Elsewhere (2011)
- Homo Irrealis: Essays (2021)
Wybrane artykuły
[edytuj | edytuj kod]- "Reflections of an Uncertain Jew". The Threepenny Review.81. Wiosna 2000.
- "The Exodus Obama Forgot to Mention". Opinia. The New York Times. 8 Czerwca 2009.
- "Are You Listening? Conversations with my deaf mother". Historia osobista. The New Yorker. 17 Marca 2014.
- "W. G. Sebald and the Emigrants". The New Yorker. 25 Sierpnia 2016.
- "André Aciman Would Like to Demote Virginia Woolf From the Canon". By the Book. The New York Times. 31 Października 2019.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ André Aciman [online], www.gc.cuny.edu [dostęp 2019-11-03] .
- ↑ Michiko Kakutani , BOOKS OF THE TIMES; Alexandria, and in Just One Volume, „The New York Times”, 27 grudnia 1994, ISSN 0362-4331 [dostęp 2019-11-03] (ang.).
- ↑ Antonio Gonzalez Cerna , 20th Annual Lambda Literary Awards [online], Lambda Literary, 30 kwietnia 2007 [dostęp 2019-11-03] .
- ↑ André Acimans mor var vild och öm, mormor ett helgon och farmor kall [online], www.hbl.fi [dostęp 2019-11-03] .
- ↑ Christian Gollayan , ‘Call Me by Your Name’ author: Don’t be afraid of same-sex crushes [online], New York Post, 20 listopada 2017 [dostęp 2019-11-03] (ang.).
- ↑ 'Call Me By Your Name' Author on the Film: 'They All Deserve Oscars' [online], www.out.com, 7 grudnia 2017 [dostęp 2019-11-03] (ang.).
- ISNI: 0000000078362870
- VIAF: 66602082
- LCCN: no95007262
- GND: 119374730
- NDL: 001294383
- LIBRIS: tr58fr0c4hbcc9d
- BnF: 130741368
- SUDOC: 057338361
- SBN: TO0V384200
- NKC: xx0224994
- DBNL: acim001
- BNE: XX4729281
- NTA: 142338168
- BIBSYS: 98011538
- CiNii: DA19195368
- Open Library: OL3086196A, OL2674958A
- PLWABN: 9810591262105606
- NUKAT: n2006144634
- J9U: 987007257290905171
- PTBNP: 1487735
- CANTIC: a11072738
- NSK: 000735672
- CONOR: 156170339
- KRNLK: KAC201769801
- LIH: LNB:C6fX;=Bd