Przejdź do zawartości

Transformacja ustrojowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kraje znacząco demokratyzujące się (kolor niebieski) lub autokratyzujące (kolor czerwony), lata 2010–2020. Kraje zaznaczone na szaro są zasadniczo niezmienione[1].

Transformacja ustrojowa – zmiany zachodzące wewnątrz systemu politycznego oraz partyjnego, danego kraju lub też ich grupy. Zmiany związane z jakościową zmianą sposobu rządzenia, sprawowania władzy. Wiąże się także wielokrotnie ze zmianą elit. Transformacja prowadzi także do zmiany ustroju państwa.

Transformacja ustrojowa zgodnie z koncepcją Jana Szczepańskiego to jeden z trzech elementów przekształceń rzeczywistości społecznej: reformy, rewolucji, transformacji.

Według Jana Szczepańskiego transformację ustrojową charakteryzuje endogenne źródło zmian. Transformacja nie jest synonimem zmiany społecznej. To ciąg zmian dokonujących się w różnych dziedzinach prowadzący do przemiany istotnych dla całego systemu społecznego. Takie definiowanie problemu oddaje ducha transformacji przebytej przez społeczeństwo polskie w roku 1989[2].

Przykładem transformacji ustrojowej są przemiany polityczne w państwach Europy Środkowej z końca lat 80. XX wieku, między innymi transformacja ustrojowa w Polsce czy rozpad Związku Radzieckiego.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nazifa Alizada, Rowan Cole, Lisa Gastaldi, Sandra Grahn, Sebastian Hellmeier, Palina Kolvani, Jean Lachapelle, Anna Lührmann, Seraphine F. Maerz, Shreeya Pillai, and Staffan I. Lindberg. 2021. Autocratization Turns Viral. Democracy Report 2021. University of Gothenburg: V-Dem Institute. https://web.archive.org/web/20210914030243/https://www.v-dem.net/media/filer_public/74/8c/748c68ad-f224-4cd7-87f9-8794add5c60f/dr_2021_updated.pdf
  2. Jan Szczepański: Reformy, rewolucje, transformacje, Wyd. IFiS PAN Warszawa 1999.