Przejdź do zawartości

Taeniolabidoidea

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Taeniolabidoidea
(Van Valen & Sloan, 1965)
Okres istnienia: kreda późnapaleocen
100.5/56
100.5/56
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

allotery

Rząd

wieloguzkowce

Podrząd

Cimolodonta

Nadrodzina

Taeniolabidoidea

Rodziny

Taeniolabididae

Taeniolabidoideanadrodzina wymarłych ssaków z Ameryki Północnej i Azji, obejmująca jedną rodzinęTaeniolabididae. Osiągały one największe rozmiary spośród wszystkich przedstawicieli wymarłego rzędu multituberkulatów, przy czym za rekordzistę uchodzi Taeniolabis taoensis. Średnia oscylowała zaś wokół wielkości dzisiejszego bobra i prawdopodobnie też wokół jego masy, nie przekraczała więc 30 kg. U jednego z rodzajów (Lambdopsalis) odkryto zachowane w dobrym stanie dowody na istnienie futra, przy czym zwierzę pochodziło sprzed 60 milionów lat. Z kolei Catopsalis z górnokredowej Kanady jest spośród tej grupy najlepiej zachowany w warstwach paleoceńskich.

Grupa ta została pierwotnie uznana za podrząd, dopiero później zdegradowano ją do rangi nadrodziny (McKenna & Bell, 1997)[1].

Wtórny opis taksonu obejmuje: krótki pysk, szeroki w przedniej części, łuk jarzmowy skierowany poprzecznie, co skutkowało kwadratowym kształtem czaszki (podobnie jak u rodziny Kogaionidae); kości czołowe niewielkie, zakończone ostro w kierunku tylnym, prawie całkowicie albo też zupełnie wyłączone z krawędzi oczodołu[2].

Klasyfikacja

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zofia Kielan-Jaworowska, Jørn H Hurum. Phylogeny and systematics of multituberculate mammals. „Paleontology”. 44, s. 391-392, 2001. (ang.). 
  2. Zofia Kielan-Jaworowska, Jørn H Hurum. Phylogeny and systematics of multituberculate mammals. „Paleontology”. 44, s. 417, 2001. (ang.). 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]