Mike Gravel

Maurice Robert Gravel

Data i miejsce urodzenia	13 maja 1930 Springfield
Data i miejsce śmierci	26 czerwca 2021 Seaside
Senator Stanów Zjednoczonych 3. klasy z Alaski
Okres	od 3 stycznia 1969 do 3 stycznia 1981
Przynależność polityczna	Partia Demokratyczna
Poprzednik	Ernest Gruening
Następca	Frank Murkowski
Członek Izby Reprezentantów Alaski
Okres	od 28 stycznia 1962 do 22 stycznia 1967

Mike Gravel, właśc. Maurice Robert Gravel (ur. 13 maja 1930 w Springfield, zm. 26 czerwca 2021 w Seaside) – amerykański polityk, który w latach 1969–1981 reprezentował stan Alaska w Senacie jako członek Partii Demokratycznej.

Życiorys

Wczesne lata

Przyszedł na świat w Springfield w Massachusetts (notabene wszyscy senatorowie z Alaski, do czasu objęcia mandatu przez Lisę Murkowski, urodzili się poza terytorium stanu). W latach 1951–1954 służył w wywiadzie US Army. Po opuszczeniu szeregów wojska studiował ekonomię na Columbia University.

Początki kariery politycznej

W latach 1962–1966 zdobył polityczne ostrogi, zasiadając w Izbie Reprezentantów Alaski, gdzie podczas ostatnich dwóch lat był nawet jej spikerem. Następnie opuścił to ciało, aby kandydować do Izby Reprezentantów, ale przegrał z Howardem Wallace’em Pollockiem.

Senator

W roku 1968 zgłosił swoją kandydaturę w prawyborach Partii Demokratycznej (z którą jest związany od samego początku swej kariery) o nominację na urząd senatora federalnego. Jego przeciwnikiem był popularny były gubernator i ówcześnie piastujący ten mandat Ernest Gruening. Tym większe było zaskoczenie, kiedy Gravel pokonał go, zdobył nominację i wszedł w skład izby wyższej Kongresu.

W czasie swej pierwszej sześcioletniej (1969–1975) kadencji napisał książkę zatytułowaną Citizen Power (czyli „Władza obywateli”), w której dawał wyraz swoim poglądom bliskim socjaldemokracji.

W roku 1971 wystąpił z jednoosobową obstrukcją parlamentarną (ang. Filibustering) przeciwko ustawie na nowo wprowadzającej pobór wojskowy, w czym pomogło mu zarzucenie komisji ponad 4 tysiącami stron dokumentów Pentagonu (tzw. Pentagon Papers).

Podczas wyborów prezydenckich w roku 1972 próbował uzyskać nominację swej partii jako kandydat na wiceprezydenta u boku George’a McGoverna i w głosowaniu na konwencji zajął trzecie miejsce, zdobywając 226 głosów delegatów, co uplasowało go za senatorem Thomasem Eagletonem z Missouri, który nominację uzyskał, oraz Frances „Sissy” Farenthold, która zdobyła poparcie 407 delegatów.

Podczas prawyborów w roku 1980 został nieoczekiwanie pokonany przez wnuka Ernesta, Clarka Grueninga, który przegrał z republikaninem Frankiem Murkowskim.

Dalsze życie

Po przejściu na przymusową emeryturę przeniósł się do położonego blisko Waszyngtonu Arlington w Wirginii. 1 czerwca 2003 wystąpił w debacie, w której ostro skrytykował kontestatorów Holocaustu (taki też był temat spotkania).

17 kwietnia 2006 roku podczas przemówienia w Krajowym Klubie Prasy zadeklarował zamiar kandydowania na urząd prezydenta z ramienia swej partii w roku 2008. Jeżeliby nominację uzyskał i wygrałby wybory, zostałby w wieku 78 lat najstarszym prezydentem w historii. W swej kampanii opowiadał się m.in. za wycofaniem wojsk z Iraku.

W marcu 2008 roku opuścił Partię Demokratyczną i przystąpił do Partii Libertariańskiej.

Linki zewnętrzne

• Biografia w Biographical Directory of the United States Congress (ang.)
• Mike Gravel for President, 2008