Przejdź do zawartości

Juliusz Żórawski (architekt)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juliusz Żórawski
Data i miejsce urodzenia

2 października 1898
Kraków

Data i miejsce śmierci

24 listopada 1967
Kraków

Alma mater

Politechnika Warszawska

Praca
Styl

modernizm

Budynki

Kino „Atlantic” w Warszawie
Szklany Dom w Warszawie

Odznaczenia
Medal 10-lecia Polski Ludowej
Dom Wedla przy ul. Puławskiej 28 w Warszawie
Szklany Dom przy ul. Mickiewicza 34/36
Grób rodzinny Juliusza Żórawskiego i jego ojca Kazimierza na cmentarzu Powązkowskim

Juliusz Żórawski (ur. 2 października 1898 w Krakowie, zm. 24 listopada 1967 tamże[1]) – polski architekt okresu modernizmu, współzałożyciel SARP-u (1934).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1927). Asystent m.in. w Katedrze Projektowania Monumentalnego do 1939 roku. W latach 1927–1939 prowadził także własną pracownię projektową na ulicy Korzeniowskiego w Warszawie. Większość jego projektów została zrealizowana w 2. połowie lat 30. Najbardziej znane są jego awangardowe budynki mieszkalne projektowane w oparciu o pięć zasad architektury nowoczesnej, sformułowanych przez Le Corbusiera.

Był prezesem Polskiego Towarzystwa Architektów w Warszawie (1932), wiceprezesem i skarbnikiem Związku Stowarzyszeń Architektów Polskich (1932–1933), członkiem (i przewodniczącym - 1938[2]) Oddziału Warszawskiego SARP (przed 1939), Sekretarzem Zarządu Głównego SARP (1936–1939), członkiem Rady SARP (1937), prezesem Zarządu Okręgu SARP (1938–1939), członkiem Zarządu Okręgu SARP (1934–1935, 1939), członkiem SARP Oddział Kraków (po 1945)[3].

W czasie II wojny światowej uzyskał tajny doktorat na WAPW w 1943 o psychologicznym oddziaływaniu architektury na człowieka, którego promotorem był Władysław Tatarkiewicz. Okres 1943–1945 spędził w Zakopanem.

Po wojnie osiadł w Krakowie, gdzie od 1945 pracował na Politechnice Krakowskiej, w której w 1946 uzyskał tytuł profesorski. Prowadził tam katedrę projektów przemysłowych. Autor m.in. pracy O budowie formy architektonicznej (1962)[1].

15 stycznia 1955 został odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej[4].

Zmarł w Krakowie, pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 196-3-4)[5].

Wybrane realizacje

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 1034. ISBN 83-01-08836-2.
  2. Protokół V Walnego Zebrania Oddziału Warszawskiego S.A.R.P. w dniu 15 czerwca 1938 r. w Sali Średniej Stowarzyszenia Techników Polskich w Warszawie ul. Czackiego 3/5. „Komunikat SARP. Organ Stowarzyszenia Architektów R. P”. R. V, nr 7-8-9, s. 4, lipiec-sierpień-wrzesień 1938. Warszawa: Stowarzyszenie Architektów R.P. [dostęp 2024-01-26]. 
  3. In memoriam - Pamięci Architektów Polskich - Juliusz Marian Żórawski [online], www.archimemory.pl [dostęp 2024-01-26].
  4. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 15 stycznia 1955 r. Nr 0/165 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
  5. Cmentarz Stare Powązki: LEOKADJA ŻORAWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-05-20].
  6. Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 99. ISBN 83-908950-1-3.
  7. Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1918–1939. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2006, s. 71. ISBN 83-60350-00-0.
  8. Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 124. ISBN 83-908950-1-3.
  9. Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1918–1939. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2006, s. 31. ISBN 83-60350-00-0.
  10. Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 101. ISBN 83-908950-1-3.
  11. Ryszard Mączewski: Warszawa między wojnami. Łódź: Księży Młyn, 2009, s. 124. ISBN 978-83-61253-51-8.
  12. Szkoła przy Różanej już po modernizacji. [w:] Urząd m.st. Warszawy [on-line]. um.warszawa.pl, 12 marca 2021. [dostęp 2021-03-16].
  13. Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 207. ISBN 83-908950-1-3.
  14. Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 255. ISBN 83-908950-1-3.
  15. Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1918–1939. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2006, s. 111. ISBN 83-60350-00-0.
  16. Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 14 Nowowiejska–Francesco Nullo. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2008, s. 38. ISBN 978-83-88372-37-7.
  17. Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1918–1939. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2006, s. 65. ISBN 83-60350-00-0.
  18. Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 126. ISBN 83-908950-1-3.