Józef Sękowski
Data i miejsce urodzenia |
31 marca 1800 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
16 marca 1858 |
Język | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
literatura |
Józef Julian Sękowski herbu Prawdzic, pseudonim „Baron Brambeus” (ros. Осип-Юлиан Сенковский; ur. 31 marca 1800[1] lub 19 marca 1800[2] w Antagołanach koło Wilna, zm. 16 marca 1858 w Petersburgu[1][3]) – polski orientalista, podróżnik, pisarz, członek Towarzystwa Szubrawców[3], profesor Uniwersytetu w Petersburgu, carski cenzor.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Uznawał się za odległego potomka Macieja Kazimierza Sarbiewskiego[1][2], choć pojawiały się pogłoski o jego nieszlacheckim rodowodzie[1] . Studiował na Uniwersytecie Wileńskim[2]. Jednym z jego nauczycieli był Joachim Lelewel[2]. Wykładowcą Uniwersytetu Wileńskiego był także wuj Sękowskiego, Gotfryd Groddeck[1] . Sękowski związany był z lożami wolnomularskimi Gorliwy Litwin oraz Gorliwy Litwin Zreformowany[1] . Ukończył studia w 1819[1] . W tym samym roku przeniósł się do Turcji, i służył jako dragoman przy rosyjskim poselstwie w Stambule[2].
W 1820 wyruszył w podróż do Syrii i Egiptu[4]. Wolnomularze wileńscy sponsorowali jego ekspedycję naukową[3]. W trakcie tej podróży dotarł w okolice III katarakty[4]. Zawarł wówczas znajomość z Wacławem Rzewuskim[1] . Relacje Sękowskiego z tej podróży ukazywały się w „Dzienniku Wileńskim” i „Pamiętniku Warszawskim”[1] . W 1821 wrócił do Wilna[1] . Pod koniec tego roku zamieszkał w Petersburgu[1] .
W 1822 został zatrudniony na Uniwersytecie w Petersburgu jako profesor języków orientalnych[4]. W 1823 wybrany został członkiem korespondentem Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk, a trzy lata później Towarzystwa Naukowego Krakowskiego[1] . W 1826 Uniwersytet Jagielloński nadał mu doktorat honoris causa[1][4]. Z tej okazji uczelnia otrzymała od niego hieratyczny papirus z I w. n.e., tzw. Papirus Sękowskiego[4]. W 1828 został członkiem korespondentem Cesarskiej Akademii Nauk w Petersburgu[1] . W 1847 przeszedł na emeryturę na uczelni[1] .
W latach 20. powierzono mu misję wizytowania i ekspertyzy szkolnictwa zakonnego na terenach białoruskich[1] . Wystawiał szkołom zakonnym u władz rosyjskich nieprzychylne opinie, postulując ich reorganizację, a niekiedy likwidację[1] . W latach 1828–1833 służył jako cenzor wydawnictw[1] . Odnosił się nieprzychylnie do idei powstania listopadowego[1] . Po jego upadku pozostawał w służbie rosyjskiej. Był redaktorem rosyjskiego miesięcznika „Bibliotieka dla cztienija”[1] .
Był pisarzem, satyrykiem i polemistą; publikował pod pseudonimem Baron Brambeus[4]. Krytykował odkrycia Champolliona[4]. Jego opowiadanie Podróż uczona na wyspę niedźwiedzią uznano za jeden z wczesnych przykładów literatury fantastycznonaukowej[4]. Po jego śmierci, w Petersburgu wydano w dziewięciu tomach jego dzieła zebrane (1858-59)[1] .
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Ożenił się z Marią Rodziewiczówną w 1819[1] . W 1828 para rozwiodła się[1] . W 1829 wziął ślub z córką barona, Adelą Rail[1] .
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x PSB 1995/96 ↓.
- ↑ a b c d e Śliwa 2019 ↓, s. 255.
- ↑ a b c Stanisław Zieliński , Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933 .
- ↑ a b c d e f g h Śliwa 2019 ↓, s. 256.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ryszard Wołoszyński , Sękowski Józef Julian, [w:] Polski Słownik Biograficzny t. XXXVI, 1995–1996 .
- Joachim Śliwa , Starożytny Egipt oczami Polaków. Słownik biograficzny egiptologów, archeologów i badaczy pokrewnych dziedzin, podróżników i kolekcjonerów oraz literatów i malarzy zafascynowanych przeszłością i teraźniejszością Egiptu, Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 2019, s. 265-257, ISBN 978-83-7676-301-9 .
Literatura dodatkowa
[edytuj | edytuj kod]- Rosyjski Słownik Biograficzny, s. 316 do 325. [dostęp 2009-10-11]. (ros.).
- Fantastyczne podróże. 1840. [dostęp 2016-05-21]. (pol.).
- Sobranie soczinienij. 1859. [dostęp 2016-05-21]. (ros.).
- Wielkie posłuchanie u Lucypera (1862). Śląska Biblioteka Cyfrowa [dostęp 2016-10-25]
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Józef Sękowski – dzieła w bibliotece Polona
- ISNI: 0000000081437810
- VIAF: 64185259
- LCCN: n88170386
- GND: 100854745
- BnF: 13744536z
- SUDOC: 086147889, 059212977
- NLA: 36557819
- NKC: js2006342191
- NTA: 071127607
- BIBSYS: 2032078
- CiNii: DA04000738
- Open Library: OL6647002A, OL712126A
- PLWABN: 9810669852905606
- NUKAT: n98011410
- J9U: 987007276440905171
- LNB: 000105596
- CONOR: 96345187
- LIH: LNB:IWT;=BQ