Przejdź do zawartości

Eleni Mawru

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eleni Mawru
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1961
Kirenia

Burmistrz Nikozji
Okres

od 2007
do 2011

Przynależność polityczna

Postępowa Partia Ludzi Pracy

Poprzednik

Michalis Zambelas

Następca

Konstandinos Jorkadzis

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Zasługi (Francja)

Eleni Mawru, gr. Ελένη Μαύρου (ur. 2 lutego 1961 w Kirenii[1]) – cypryjska polityk, działaczka Postępowej Partii Ludzi Pracy (AKEL), deputowana do Izby Reprezentantów, deputowana do Parlamentu Europejskiego V kadencji (2004), w latach 2007–2011 burmistrz Nikozji, od 2012 do 2013 minister spraw wewnętrznych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Eleni Mawru urodziła się w miejscowości Kirenia na północy Cypru, gdzie mieszkała aż do 1974. Po inwazji na Cypr dokonanej przez wojska tureckie, podobnie jak wielu cypryjskich Greków, wraz ze swoją rodziną wyjechała z tej części kraju, zamieszkując w Nikozji[2].

Studiowała inżynierię lądową w stołecznym wyższym instytucie technicznym (ATI), po czym wyjechała do Wielkiej Brytanii. Kształciła się tam w zakresie politologii i stosunków międzynarodowych na University of London, uzyskując stopień Bachelor of Science[3]. W Londynie działała w tamtejszym środowisku Cypryjczyków i w organizacjach studenckich[2].

Zaangażowała się w działalność polityczną w ramach komunistycznej Postępowej Partii Ludzi Pracy. Była sekretarzem generalnym jej organizacji młodzieżowej EDON. Została później członkinią komitetu centralnego partii AKEL[4]. W latach 1986–1996 przez dwie kadencje była członkinią rady miejskiej stolicy Cypru[2].

W maju 2001 uzyskała mandat posłanki do Izby Reprezentantów z dystryktu Nikozja, w maju 2006 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję[2]. Była m.in. wiceprzewodniczącą komisji ds. środowiska, reprezentowała cypryjski parlament w Konwencie Europejskim[3]. W 2003 Izba Reprezentantów mianowała ją obserwatorem przy Parlamencie Europejskim. 1 maja 2004 została eurodeputowaną V kadencji w ramach delegacji krajowej w związku z wstąpieniem Cypru do Unii Europejskiej. Mandat ten wykonywała do lipca tegoż roku, gdy w PE kolejnej kadencji zasiedli europarlamentarzyści wybrani w wyborach powszechnych. W Europarlamencie pracowała w Komisji Ochrony Środowiska, Zdrowia i Ochrony Konsumentów[1].

W wyborach na burmistrza Nikozji z 17 grudnia 2006 wystartowała z ramienia koalicji tworzonej przez Postępową Partię Ludzi Pracy, Partię Demokratyczną i Ruch na rzecz Socjaldemokracji. Zwyciężyła w tym głosowaniu, obejmując stanowisko burmistrza 1 stycznia 2007 jako pierwsza kobieta w historii. W konsekwencji złożyła mandat poselski[2].

W 2011 nie uzyskała reelekcji w wyborach na burmistrza, przegrywając z niezależnym kandydatem wspieranym przez centroprawicę[2]. Zakończyła urzędowanie z końcem tegoż roku. W marcu 2012 powołana na stanowisko ministra spraw wewnętrznych. Urząd ten sprawowała przez okres roku, odeszła wraz z początkiem prezydentury Nikosa Anastasiadisa[5]. W wyniku wyborów w 2016 powróciła do Izby Reprezentantów[6].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2016-05-25].
  2. a b c d e f g Eleni Mavrou: Nicosia's first female mayor, a product of Cyprus' division. citymayors.com, 20 lipca 2007. [dostęp 2016-05-25]. (ang.).
  3. a b Nota biograficzna na stronie Konwentu Europejskiego. [dostęp 2016-05-25]. (ang.).
  4. Profil na stronie Izby Reprezentantów. [dostęp 2016-05-25]. (ang.).
  5. Rulers: Cyprus: Ministries, etc.. rulers.org. [dostęp 2016-05-25]. (ang.).
  6. Αυτοί είναι οι 56 της νέας Βουλής – Δείτε αναλυτικά τους σταυρούς προτίμησης. philenews.com, 23 maja 2016. [dostęp 2016-05-25]. (gr.).