Zamieć śnieżna

Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast tego użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Zamieć śnieżna wysoka

Zamieć śnieżna – przenoszenie śniegu przez wiatr, bez równoczesnego opadu śniegu^[1]. Zamiecie powodują przenoszenie śniegu tworząc zaspy śnieżne nieraz o dużych wysokościach pomimo średnio niewielkiej pokrywy śnieżnej.

W azjatyckiej części Rosji i Kazachstanie zamieć śnieżna znana jest pod nazwą buran^[1], a w tajdze purga^[1]. W Stanach Zjednoczonych jest to blizzard^[1] (na Alasce burga^[2]).

Podział

Intensywność zamieci śnieżnej jest wypadkową: ukształtowania terenu, natężenia opadu, porywistości wiatru, siły wiatru, kształtu oraz wielkości kryształków śniegu, temperatury powietrza, wilgotności powietrza^[3]. Można wyróżnić podział zamieci śnieżnej uwzględniający:

Ukształtowanie terenu: zamieć na terenie płaskim, zamieć na terenie pagórkowatym, zamieć w obszarach górskich.
Siła wiatru:
- słaba: prędkość wiatru poniżej 10 m/s
- umiarkowana: prędkość wiatru 10 - 20 m/s
- silna: prędkość wiatru 20 -30 m/s
- bardzo silna: prędkość wiatru 30 - 40 m.s
- ekstremalnie silna: 40 - 90 m/s
Wysycenie powietrza śniegiem: zamieć śnieżna nienasycona, zamieć śnieżna nasycona.
Wysokość unoszenia kryształów śniegu: zamieć śnieżna niska, zamieć śnieżna wysoka.
- zamieć śnieżna niska (ang. low snow drift) – podnoszony przez wiatr śnieg przesłania lub przykrywa niskie przeszkody. Natomiast widoczność na wysokości oczu obserwatora (ok. 1,5 m) jest lekko obniżona.

zamieć niska słaba lub umiarkowana^[4],

zamieć niska silna.

zamieć śnieżna wysoka – podnoszony przez wiatr śnieg na dużą wysokość, niekiedy przesłania Słońce oraz niebo. Widoczność na wysokości oczu obserwatora (ok. 1,5 m) w zależności od natężenia zamieci jest bardzo obniżona.

zamieć wysoka słaba lub umiarkowana^[4],

zamieć wysoka silna.

Zobacz też

śnieżyca (burza śnieżna, zawieja śnieżna, zadymka)
zawieja śnieżna

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ZofiaZ. Kaczorowska ZofiaZ., Pogoda i klimat, wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1986, ISBN 83-02-02688-3, OCLC 749640666 .
↑ Elżbieta Bajkiewicz-Grabowska, Podstawy hydrometeorologii, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, ISBN 978-83-01-15315-1, OCLC 297764997.
↑ И.Ю.И.Ю. Бринк И.Ю.И.Ю., Е.А.Е.А. Щеникова Е.А.Е.А., А.А.А.А. Кулешова А.А.А.А., Исследование профиля потенциала электростатического поля во время метели в альпийской зоне как потенциального возобновляемого микроисточника энергии., 14.B37.21.0086, 2012 .
↑ ^a ^b Dziennik Klimatyczny, Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej.

[WSIP-1] ZofiaZ. Kaczorowska ZofiaZ., Pogoda i klimat, wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1986, ISBN 83-02-02688-3, OCLC 749640666 .

[2] Elżbieta Bajkiewicz-Grabowska, Podstawy hydrometeorologii, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, ISBN 978-83-01-15315-1, OCLC 297764997.

[3] И.Ю.И.Ю. Бринк И.Ю.И.Ю., Е.А.Е.А. Щеникова Е.А.Е.А., А.А.А.А. Кулешова А.А.А.А., Исследование профиля потенциала электростатического поля во время метели в альпийской зоне как потенциального возобновляемого микроисточника энергии., 14.B37.21.0086, 2012 .

[:0-4] Dziennik Klimatyczny, Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej.

[1]

[2]

[3]

[4]