Język cèmuhî

Cèmuhî
Obszar	Nowa Kaledonia
Liczba mówiących	2600 (2009)
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
	Języki austronezyjskie; Języki malajsko-polinezyjskie; Grupa centralno-wschodnia; Grupa wschodnia; Języki oceaniczne; Grupa centralno-wschodnia; Języki dalekooceaniczne; Języki nowokaledońskie; Grupa północna; Grupa centralna; Język cèmuhî;
Status oficjalny
Ethnologue	6b zagrożony↗
Kody języka
ISO 639-3	cam
IETF	cam
Glottolog	cemu1238
Ethnologue	cam
WALS	cem
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Zobacz też: język, języki świata
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Język cèmuhî^[2] (a. cemuhî, camuhi, camuki, cemuhi, tyamuhi), także: wagap, tie, touho^[1] – język austronezyjski używany przez grupę ludności w Prowincji Północnej w Nowej Kaledonii. Według danych z 2009 roku posługuje się nim 2600 osób^[1].

Wyróżnia się swoim tonalnym charakterem, podobnie jak pobliski język paicî^[3]^[4].

Jest zapisywany alfabetem łacińskim^[1]. Badaniem tego języka zajmował się Jean-Claude Rivierre(inne języki), autor opracowania gramatycznego (1980)^[5] i słownika (1994)^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Cemuhî, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
↑ ^a ^b Rivierre 1994 ↓.
↑ Jean-ClaudeJ.C. Rivierre Jean-ClaudeJ.C., Dictionnaire paicî-français: suivi d’un lexique français-paicî, Paris: Société d’études linguistiques et anthropologiques de France (SELAF), 1983 (Langues et cultures du Pacifique 4), s. 13, ISBN 2-85297-153-4, OCLC 12668416 [dostęp 2024-06-19] (fr.).
↑ Rivierre 1994 ↓, Introduction, s. 10.
↑ Jean-ClaudeJ.C. Rivierre Jean-ClaudeJ.C., La Langue de Touho: phonologie et grammaire du cḕmūhī̂ Nouvelle-Calédonie, Paris: Société d’études linguistiques et anthropologiques de France (SELAF), 1980 (Langues et civilisations à tradition orale 38), ISBN 2-85297-079-1, OCLC 9643548 [dostęp 2024-06-19] (fr.).

Bibliografia

Jean-ClaudeJ.C. Rivierre Jean-ClaudeJ.C., Dictionnaire cèmuhî-français: suivi d’un lexique français-cèmuhî, Paris: Peeters, 1994 (Langues et cultures du Pacifique 9), ISBN 2-87723-094-5, OCLC 933926723 [dostęp 2024-06-19] (fr.).

[Ethnologue-1] David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Cemuhî, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).

[CITEREFRivierre1994-2] Rivierre 1994 ↓.

[paici-3] Jean-ClaudeJ.C. Rivierre Jean-ClaudeJ.C., Dictionnaire paicî-français: suivi d’un lexique français-paicî, Paris: Société d’études linguistiques et anthropologiques de France (SELAF), 1983 (Langues et cultures du Pacifique 4), s. 13, ISBN 2-85297-153-4, OCLC 12668416 [dostęp 2024-06-19] (fr.).

[CITEREFRivierre1994Introduction10-4] Rivierre 1994 ↓, Introduction, s. 10.

[5] Jean-ClaudeJ.C. Rivierre Jean-ClaudeJ.C., La Langue de Touho: phonologie et grammaire du cḕmūhī̂ Nouvelle-Calédonie, Paris: Société d’études linguistiques et anthropologiques de France (SELAF), 1980 (Langues et civilisations à tradition orale 38), ISBN 2-85297-079-1, OCLC 9643548 [dostęp 2024-06-19] (fr.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]