Przejdź do zawartości

Józef Młynarczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Zobacz też: Józef Młynarczyk (1900–1939) – zawodowy żołnierz Wojska Polskiego.
Józef Młynarczyk
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 września 1953
Nowa Sól

Wzrost

186 cm

Pozycja

bramkarz

Informacje klubowe
Klub

Polska U-21 (trener bramkarzy)

Kariera juniorska
Lata Klub
Astra Nowa Sól
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1970–1974 Dozamet Nowa Sól
1974–1977 BKS Stal Bielsko-Biała
1977–1980 Odra Opole 87 (1)
1980–1984 Widzew Łódź 99 (0)
1984–1985 SC Bastia 56 (0)
1986–1989 FC Porto 91 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1979–1986  Polska 42 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
Polska (bramkarze)
ZEA (bramkarze)
1993–1998 FC Porto (bramkarze)
2000–2002 Polska (bramkarze)
2000 Orlen Płock (bramkarze)
2002–2005 Amica Wronki (bramkarze)
2006–2008 Widzew Łódź (bramkarze)
2008–2009 Lech Poznań (bramkarze)
2009 Polska U-23 (bramkarze)
2009 Polska (bramkarze)
2010–2012 Polska U-20 (bramkarze)
2013–2017 Polska U-21 (bramkarze)
2017–2018 Polska U-20 (bramkarze)
2019–2020 Polska U-16 (bramkarze)
2020– Polska U-21 (bramkarze)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Faksymile
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
III miejsce Hiszpania 1982 piłka nożna
Multimedia w Wikimedia Commons

Józef Młynarczyk (ur. 20 września 1953 w Nowej Soli) – polski piłkarz występujący na pozycji bramkarza i trener piłkarski.

W latach 1979–1989 reprezentant Polski. Uczestnik dwóch turniejów finałowych mistrzostw świata – Hiszpania 1982 (III miejsce) oraz Meksyk 1986. Członek Klubu Wybitnego Reprezentanta, wybrany bramkarzem stulecia Polskiego Związku Piłki Nożnej. Dwukrotny zdobywca mistrzostwa Polski z Widzewem Łódź (1981, 1982), dwukrotny mistrz Portugalii (1986, 1988), zdobywca Pucharu Portugalii (1988), Superpucharu Europy UEFA, Pucharu Interkontynentalnego (1987) oraz Pucharu Europy (1987) w barwach FC Porto. Jeden z sześciu polskich piłkarzy, którzy sięgnęli po to trofeum.

Życiorys

Karierę piłkarską rozpoczynał w drużynach z Nowej Soli: Astrze i Polonii (Dozamecie) (do 1974). W latach 1974–1977 występował w drużynie BKS Stal Bielsko-Biała, gdzie rozpoczął długoletnią współpracę z Antonim Piechniczkiem. W 1977 Antoni Piechniczek sprowadził go do występującej w pierwszej lidze drużyny Odry Opole. 18 lutego 1979 zadebiutował w reprezentacji Polski, prowadzonej przez Ryszarda Kuleszę, w meczu z Tunezją.

W 1980 przeniósł się do drużyny Widzewa Łódź, z którym dwukrotnie wywalczył Mistrzostwo Polski (1981 i 1982) oraz dotarł do półfinału Pucharu Europy (1983).

W 1984 został zawodnikiem francuskiego SC Bastia, a w 1986 przeniósł się do portugalskiego FC Porto, z którym wywalczył największe sukcesy w swojej karierze klubowej: dwukrotne Mistrzostwo Portugalii (1986 i 1988), Puchar Portugalii (1988), a w 1987: Puchar Mistrzów (jako drugi Polak po Zbigniewie Bońku), Superpuchar UEFA i Puchar Interkontynentalny.

Karierę piłkarską zakończył w 1989. Od tego czasu pracuje jako trener, m.in. jako opiekun bramkarzy w FC Porto (gdzie szkolił Vítora Baíę czy Andrzeja Woźniaka). Był asystentem selekcjonerów reprezentacji Polski: Andrzeja Strejlaua i Jerzego Engela, Antoniego Piechniczka w reprezentacji Zjednoczonych Emiratów Arabskich oraz w polskich klubach (Wisła Płock, Widzew Łódź, Lech Poznań).

Od 2014 członek Klubu Wybitnego Reprezentanta[1]. Od 2018 roku jest patronem Szkoły Podstawowej w Przyborowie[2][3]. W 2019 wyróżniony zaliczeniem do jedenastki stulecia PZPN[4].

Sukcesy

Reprezentacja Polski

Widzew Łódź

FC Porto

Reprezentacja Polski

W reprezentacji Polski był najpierw zmiennikiem Zygmunta Kukli i Piotra Mowlika. Pierwszym bramkarzem został dopiero po objęciu funkcji selekcjonera przez Antoniego Piechniczka. Uczestniczył w Mistrzostwach Świata w 1982 w Hiszpanii (3. miejsce – srebrny medal) oraz w Mistrzostwach Świata w 1986 w Meksyku, na których zakończył reprezentacyjną karierę. Rozegrał 42 oficjalne mecze w drużynie narodowej, w tym 9 jako kapitan.

lp. Data Miejsce Przeciwnik Rezultat Rozgrywki Grał Uwagi
1. 18 lutego 1979 Tunis  Tunezja 2-0 towarzyski 90'
2. 17 lutego 1980 Marrakesz  Maroko 0-1 towarzyski 90'
3. 29 lutego 1980 Bagdad  Irak 0-1 towarzyski 90'
4. 26 marca 1980 Budapeszt  Węgry 1-2 towarzyski 90'
5. 13 maja 1980 Frankfurt nad Menem  RFN 1-3 towarzyski 90'
6. 12 listopada 1980 Barcelona  Hiszpania 2-1 towarzyski 90' Żółta kartka
7. 2 września 1981 Chorzów  RFN 0-2 towarzyski 90'
8. 23 września 1981 Lizbona  Portugalia 0-2 towarzyski 90'
9. 10 października 1981 Lipsk  NRD 3-2 elim. MŚ 1982 90'
10. 28 października 1981 Buenos Aires  Argentyna 2-1 towarzyski 90'
11. 14 czerwca 1982 Vigo  Włochy 0-0 MŚ 1982 90'
12. 19 czerwca 1982 La Coruña  Kamerun 0-0 MŚ 1982 90'
13. 22 czerwca 1982 La Coruña  Peru 5-1 MŚ 1982 90'
14. 28 czerwca 1982 Barcelona  Belgia 3-0 MŚ 1982 90'
15. 4 lipca 1982 Barcelona  ZSRR 0-0 MŚ 1982 90'
16. 8 lipca 1982 Barcelona  Włochy 0-2 MŚ 1982 90'
17. 10 lipca 1982 Alicante  Francja 3-2 MŚ 1982 90'
18. 23 marca 1983 Łódź  Bułgaria 3-1 towarzyski 90'
19. 17 kwietnia 1983 Warszawa  Finlandia 1-1 elim. Euro 1984 90'
20. 22 maja 1983 Chorzów  ZSRR 1-1 elim. Euro 1984 90'
21. 7 września 1983 Kraków  Rumunia 2-2 towarzyski 90' kpt.
22. 9 października 1983 Moskwa  ZSRR 0-2 elim. Euro 1984 90' kpt.
23. 28 października 1983 Wrocław  Portugalia 0-1 elim. Euro 1984 90' kpt.
24. 11 stycznia 1984 Kalkuta  Indie 2-1 towarzyski 90' kpt.
25. 15 stycznia 1984 Kalkuta  Chiny 1-0 towarzyski 90' kpt.
26. 17 stycznia 1984 Kalkuta  Argentyna 1-1 towarzyski 90' kpt.
27. 27 stycznia 1984 Kalkuta  Chiny 1-0 towarzyski 90' kpt.
28. 27 marca 1984 Zurych  Szwajcaria 1-1 towarzyski 90' kpt. Żółta kartka
29. 17 kwietnia 1984 Warszawa  Belgia 0-1 towarzyski 90' kpt.
30. 23 maja 1984 Dublin  Irlandia 0-0 towarzyski 90'
31. 1 maja 1985 Bruksela  Belgia 0-2 elim. MŚ 1986 90'
32. 19 maja 1985 Ateny  Grecja 4-1 elim. MŚ 1986 90'
33. 30 maja 1985 Tirana  Albania 1-0 elim. MŚ 1986 90'
34. 21 sierpnia 1985 Malmö  Szwecja 0-1 towarzyski 90'
35. 11 września 1985 Chorzów  Belgia 0-0 elim. MŚ 1986 90'
36. 16 listopada 1985 Chorzów  Włochy 1-0 towarzyski 90'
37. 26 marca 1986 Kadyks  Hiszpania 0-3 towarzyski 90'
38. 16 maja 1986 Kopenhaga  Dania 0-1 towarzyski 90'
39. 2 czerwca 1986 Monterrey  Maroko 0-0 MŚ 1986 90'
40. 7 czerwca 1986 Monterrey  Portugalia 1-0 MŚ 1986 90'
41. 11 czerwca 1986 Monterrey  Anglia 0-3 MŚ 1986 90'
42. 16 czerwca 1986 Guadalajara  Brazylia 0-4 MŚ 1986 90'

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Nowi członkowie Klubu Wybitnego Reprezentanta [dostęp 2014-10-16].
  2. ↑ Edward Gurban: Szkoła w Przyborowie nosi imię sławnego piłkarza. nowasol.naszemiasto.pl, 9 listopada 2018. [dostęp 2018-12-26].
  3. ↑ Zespół Szkół w Przyborowie. oficjalna strona [dostęp 2018-12-26]
  4. ↑ Poznaliśmy Reprezentację 100-lecia! Zobacz najlepszy zespół w historii Polski! [online], www.laczynaspilka.pl [dostęp 2019-12-06].
Skład reprezentacji Polski na Mundialu 1982

Skład reprezentacji Polski na Mundialu 1986

Polska

Piłkarz Roku w Polsce (Piłka Nożna)
1973–1980
1981–1990
1991–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021
Piłkarz Roku w Polsce (Sport)
1966–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Józef_Młynarczyk&oldid=73771227”