Przejdź do zawartości

Józef Jasiński (1897–1975)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Ten artykuł dotyczy podpułkownika. Zobacz też: inne postaci noszące imię i nazwisko Józef Jasiński.
Józef Jasiński
Ilustracja
podpułkownik dyplomowany pilot podpułkownik dyplomowany pilot
Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1897
Pieniaki

Data i miejsce śmierci

9 sierpnia 1975
Londyn

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Dowództwo Lotnictwa

Stanowiska

szef sztabu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Faksymile
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Order Lwa Białego V klasy (Czechosłowacja) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)
Multimedia w Wikimedia Commons

Józef Jasiński[a] (ur. 27 stycznia 1897 w Pieniakach, zm. 9 sierpnia 1975 w Londynie) – podpułkownik dyplomowany pilot Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 27 stycznia 1897 we wsi Pieniaki, w ówczesnym powiecie brodzkim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Jana i Marii z Dziunikowskich[3]. Do 1916 uczył się w c. k. Gimnazjum I z polskim językiem wykładowym w Stanisławowie, w którym zdał egzamin maturalny[4]. 30 czerwca 1916 został wcielony do cesarskiej i królewskiej Armii[5]. 3 listopada 1918 dostał się do włoskiej niewoli[5]. W grudniu tego roku wstąpił do Armii Polskiej we Francji[6]. Był jednym z pierwszych oficerów 1 pułku czołgów[7]. Od sierpnia 1919 walczył na wojnie z bolszewikami jako dowódca plutonu czołgów[6]. Wziął udział w zdobyciu Bobrujska i bitwie pod Dyneburgiem, a w 1920 w obronie Wilna, Grodna i Warszawy[6][8]. Za walkę pod Dybeburgiem został odznaczony Orderem Virtuti Militari, a za walki pod Mławą – Krzyżem Walecznych[9].

Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku jako oficer zawodowy piechoty i kontynuował służbę w 1 pułku czołgów, a jego oddziałem macierzystym był 18 pułk piechoty w Skierniewicach[10]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 1434. lokatą w korpusie oficerów piechoty[11]. Później został przeniesiony do 18 pp i przydzielony do Szkoły Pilotów, którą ukończył w 1923[1][6]. Następnie został przeniesiony do korpusu oficerów aeronautycznych, wcielony do 2 pułku lotniczego w Krakowie i przydzielony do Departamentu IV Żeglugi Powietrznej Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[12]. 3 maja 1926 prezydent RP nadał mu stopień kapitana ze starszeństwem z dnia 1 lipca 1925 i 13. lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych[13]. W latach 1928–1930 pełnił służbę w Polskiej Misji Wojskowej Zakupów w Paryżu[14]. Z dniem 5 stycznia 1931 został powołany do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza dwuletniego kursu 1930/32[15][16]. Z dniem 1 listopada 1932, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, został przeniesiony do 3 pułku lotniczego w Poznaniu[17]. Od 28 marca 1933 do grudnia 1934 dowodził 34 eskadrą liniową[18], a następnie dywizjonem szkolnym pułku. 27 czerwca 1935 prezydent RP nadał mu stopień majora z dniem 1 stycznia 1935 i 7. lokatą w korpusie oficerów aeronautyki[19][20]. Od listopada 1935 do 1939 pełnił służbę w Dowództwie Lotnictwa MSWojsk. na stanowisku szefa Wydziału Studiów[21][22]. Na podpułkownika został awansowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 14. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa[20][23]. W tym samym miesiącu został przesunięty na stanowisko szefa sztabu Dowództwa Lotnictwa MSWojsk.[24]

Nie został przyjęty do Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii przez komisję Royal Air Force[25]. Zmarł 9 sierpnia 1975 w Londynie i został spopielony w krematorium Golders Green West Chapel[26].

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Józef III Jasiński”, w celu odróżnienia od innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko[1][2].

Przypisy

  1. ↑ a b Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 176, 434.
  2. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 206, 435.
  3. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
  4. ↑ Kolekcja ↓, s. 2.
  5. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 3, 4.
  6. ↑ a b c d Kolekcja ↓, s. 4.
  7. ↑ Piwoszczuk 1935 ↓, s. 6.
  8. ↑ Piwoszczuk 1935 ↓, s. 27, 29, 97, 101.
  9. ↑ Piwoszczuk 1935 ↓, s. 30, 106.
  10. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 73.
  11. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 96.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 19, 851, 864.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926, s. 131.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 542, 551.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931, s. 7.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 231, 800.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932, s. 406.
  18. ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 239–240.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935, s. 71.
  20. ↑ a b Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 530.
  21. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 435.
  22. ↑ Bartel i in. 1978 ↓, s. 62, 63, 590.
  23. ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 206.
  24. ↑ Bartel i in. 1978 ↓, s. 590.
  25. ↑ Krzystek i Krzystek 2012 ↓, s. 31, 243.
  26. ↑ Krzystek i Krzystek 2012 ↓, s. 243.
  27. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922, s. 10.
  28. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-03-27]..
  29. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 3.
  30. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 19 marca 1931, s. 71.
  31. ↑ a b c Kolekcja ↓, s. 1 foto.
  32. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 19 marca 1933, s. 73.
  33. ↑ a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 542.

Bibliografia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Józef_Jasiński_(1897–1975)&oldid=71945846”