Adam Afzelius
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
Botanik |
Adam Afzelius (ur. 7 października 1750 w Larv w Västergötland, zm. 20 stycznia 1837 w Uppsali) – botanik szwedzki, jeden z „apostołów Linneusza”.
Życiorys
Adam Afzelius urodził się 7 października 1750 roku w Larv w Västergötland[2]. Od 1777 roku był wykładowcą języków orientalnych na uniwersytecie w Uppsali. Interesował się botaniką i został ostatnim uczniem Karola Linneusza (1707–1778). Od 1785 roku zajmował stanowisko botanices demonstrator[2].
Był jednym z „apostołów Linneusza” – uczniów, których Linneusz wysłał w różne rejony świata, aby zbierali dla niego okazy roślin i nasion[3][4]. W 1792 roku odbył swoją pierwszą wyprawę naukową na zachodnie wybrzeże Afryki do Sierra Leone, ale stracił zebrane tam okazy podczas francuskiego ataku[2]. Z kolejnych wypraw w ten region przywiózł wiele okazów roślin i zwierząt[4].
W latach 1797–1798 Afzelius był sekretarzem ambasady Szwecji w Londynie[2]. W 1799 roku wrócił do Szwecji na swoje dawne stanowisko w Uppsali[2][5]. W 1812 roku został profesorem materia medica[2][5]. W 1802 roku założył w Uppsali Linnéska institutet, a w 1823 roku opublikował biografię Linneusza – Egenhändiga anteckningar av Carl Linnæus om sig själv, med företal, anmärkningar och tillägg[2].
Zmarł 20 stycznia 1837 roku w Uppsali[2][5].
Przy nazwach naukowych utworzonych przez niego taksonów dodawany jest skrót jego nazwiska Afzel[6]. Na cześć Afzeliusa nazwano rodzaj bobowatych – Afzelia[7].
Publikacje
- 1804 – Genera plantarum guineensium[7]
- 1818 – Stirpium in Guinea medicinalium species novae[7]
- 1825 – Stirpium in Guinea medicinalium species cognitae[7]
Przypisy
- ↑ The International Plant Names Index: Afzel. – Adam Afzelius 1750–1837. [dostęp 2016-10-26]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Herman Hofberg, Frithiof Heurlin, Viktor Millqvist, Olof Rubenson: Svenskt biografiskt handlexikon. 1906, s. 2. [dostęp 2016-10-30].
- ↑ Wilfrid Blunt: The Compleat Naturalist: A Life of Linnaeus.. 2001, s. 185. ISBN 0-7112-1841-2.
- ↑ a b Swedish Centre for School Biology and Biotechnology, Uppsala University, Swede: The Apostles. 2007. [dostęp 2016-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-10)]. (ang.).
- ↑ a b c Nordisk familjebok. 1904, s. 314. [dostęp 2016-10-30].
- ↑ Index Fungorum (autorzy) [online] [dostęp 2020-10-31] (ang.).
- ↑ a b c d Umberto Quattrocchi: CRC World Dictionary of Plant Names: Common Names, Scientific Names, Eponyms, Synonyms, and Etymology. CRC Press, 1999, s. 63. ISBN 978-0-8493-2673-8. [dostęp 2016-10-30].