Ałczewsk
48°28′N 38°48′E/48,466667 38,800000
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Burmistrz |
N. P. Pjatkowa | ||||
| Powierzchnia |
55 km² | ||||
| Wysokość |
74 m n.p.m. | ||||
| Populacja (01.01.2022) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380-6442 | ||||
| Kod pocztowy |
94200 | ||||
Położenie na mapie obwodu ługańskiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
| 48°28′N 38°48′E/48,466667 38,800000
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Ałczewsk (ukr. Алчевськ) – miasto na południowo-wschodniej Ukrainie, w obwodzie ługańskim, w Donieckim Zagłębiu Węglowym, oddalone 45 km od Ługańska. Stacja kolejowa[2][3][4].
Od 1961 miasto trzy razy zmieniało nazwy. Od 1931 do 1961 nazywało się Woroszyłowśk (Ворошиловск), później do 1991 Kommunarśk (Коммунарск)[3], od 1991 nazywa się Ałczewsk[4].
Historia
Miasto zostało założone w 1895[3] jako miejscowość mieszkalna dla pracowników tutejszej huty żelaza[2], przy węźle kolejowym Juriewka na kolei Jekatierińskiej[4].
W 1930 roku zaczęto wydawać gazetę[5].
Największa ekspansja mieszkańców miała miejsce w latach 50. i 60. XX wieku, kiedy miasto stało się jednym z największych centrów przemysłowych okręgu donieckiego. Obecnie w hucie żelaza wytapia się jedną czwartą surówki w obwodzie.
Od 1991 w granicach Ukrainy.
Do 1997 r. istniały tutaj dwie wyższe uczelnie (№ 40 i № 81) oraz technikum przemysłowe – metalurgiczne. W maju 1997 r. wyższe uczelnie № 81 zostało zlikwidowano[6].
Obecny Ałczewsk to duży ośrodek kulturalny i naukowy. Główne gałęzie przemysłu: metalurgia (huta żelaza), koksownia, materiałów budowlanych, elektromechaniczny, lekki i spożywczy. W Ałczewsku ma siedzibę klub piłkarski Stal, grający w sezonie 2005/2006 w Wyszczej Lidze. Od 2014 roku znajduje się pod kontrolą Ługańskiej Republiki Ludowej.
Demografia
Miasta partnerskie
Dąbrowa Górnicza (od 2006 roku)
Dunaújváros
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Number of Present Population of Ukraine, as of January 1, [w:] db.ukrcensus.gov.ua [online] [dostęp 2023-08-17].
- ↑ a b c Коммунарск // Большая Советская Энциклопедия. / под ред. А. М. Прохорова. 3-е изд. том 12. М., «Советская энциклопедия», 1973. стр.523.
- ↑ a b c d Коммунарск // Большой энциклопедический словарь (в 2-х тт.). / редколл., гл. ред. А. М. Прохоров. том 1. М., «Советская энциклопедия», 1991. стр.611.
- ↑ a b c d Алчевск // Большая Российская Энциклопедия / редколл., гл. ред. Ю. С. Осипов. том 1. М., научное издательство „Большая Российская Энциклопедия”, 2005. стр.543.
- ↑ № 2903. Огни коммунизма // Летопись периодических и продолжающихся изданий СССР 1986 – 1990. Часть 2. Газеты. М., „Книжная палата”, 1994. стр.381.
- ↑ „Професійно-технічне училище № 40 м. Алчевська на базі алчевських професійно-технічного училища № 40 і професійно-технічного училища № 81, що ліквідуються”
Постанова Кабінету міністрів України № 526 від 29 травня 1997 р. «Про вдосконалення мережі вищих та професійно-технічних навчальних закладів». - ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу.
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
- ↑ ЧИСЕЛЬНІСТЬ НАЯВНОГО НАСЕЛЕННЯ УКРАЇНИ на 1 січня 2014 року [online] [dostęp 2021-11-01] (ukr.).
