Przejdź do zawartości

Strumieniak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Strumieniak edytowana 14:08, 5 wrz 2024 przez Arturo24 (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Strumieniak
Rheomys
O. Thomas, 1906[1]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

bawełniaki

Plemię

Ichthyomyini

Rodzaj

strumieniak

Typ nomenklatoryczny

Rheomys underwoodi O. Thomas, 1906

Synonimy
Gatunki

4 gatunki – zobacz opis w tekście

Strumieniak[3] (Rheomys) – rodzaj ssaków z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Meksyku, Kostaryce, Panamie, Gwatemali i Salwadorze[4][5][6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 92–148 mm, długość ogona 88–171 mm, długość ucha 4–12 mm, długość tylnej stopy 24–42 mm; brak szczegółowych danych dotyczących masy ciała[5][7].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1906 roku angielski zoolog Oldfield Thomas w artykule poświęconym opisowi trzeciego rodzaju z grupy Ichthyomys, opublikowanym w czasopiśmie The Annals and magazine of natural history[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) strumieniak kostarykański (R. underwoodi).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Rheomys: gr. ῥεος rheos ‘strumeń’[8]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[9].
  • Neorheomys: gr. νεος neos ‘nowy’[10]; rodzaj Rheomys O. Thomas, 1906. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Rheomys (Neorheomys) mexicanus G.G. Goodwin, 1959.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[11][7][4]:

Grafika Gatunek Autor i rok opisu Nazwa zwyczajowa[3] Podgatunki[5][4][7] Rozmieszczenie geograficzne[5][4][7] Podstawowe wymiary[5][7][a] Status
IUCN[12]
Rheomys raptor E.A. Goldman, 1912 strumieniak rybożerny 2 podgatunki wyżyny w Kostaryce oraz zachodniej (głównie pacyficzne zbocza) i wschodniej Panamie DC: 9,2–13,3 cm
DO: 8,8–11,9 cm
MC: brak danych
 LC 
Rheomys thomasi Dickey, 1928 strumieniak salwadorski 2 podgatunki wyżyny w południowo-zachodnim Meksyku, Gwatemali i Salwadorze; być może Honduras DC: 10,2–13,6 cm
DO: 10,9–14 cm
MC: brak danych
 NT 
Rheomys underwoodi O. Thomas, 1906 strumieniak kostarykański gatunek monotypowy wyżyny w środkowej Kostaryce i zachodniej Panamie DC: 13–14,2 cm
DO: 14,8–15,8 cm
MC: brak danych
 LC 
Rheomys mexicanus G.G. Goodwin, 1959 strumieniak meksykański gatunek monotypowy endemit Meksyku (pacyficzne zbocza w środkowej i południowo-wschodniej części stanu Oaxaca) DC: 10,5–14,8 cm
DO: 13,1–17,1 cm
MC: brak danych
 EN 

Kategorie IUCN:  LC gatunek najmniejszej troski,  NT gatunek bliski zagrożenia,  EN gatunek zagrożony.

  1. DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b O. Thomas. A Third Genus of the Ichthyomys Group. „The Annals and magazine of natural history”. Seventh Series. 17 (100), s. 421, 1906. (ang.). 
  2. G.G. Goodwin. Descriptions of some new mammals. „American Museum novitates”. 1967, s. 3, 1959. (ang.). 
  3. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 254. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 390. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  5. a b c d e U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 406–407. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Rheomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-28].
  7. a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 247. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  8. Jaeger 1959 ↓, s. 221.
  9. Jaeger 1959 ↓, s. 160.
  10. Jaeger 1959 ↓, s. 165.
  11. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-09-05]. (ang.).
  12. Taxonomy: Rheomys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-09-05]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]