Przejdź do zawartości

Atilio García

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Atilio García edytowana 11:57, 22 lip 2024 przez EmptyBot (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Atilio Ceferino García
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 sierpnia 1914
Junín

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
okres młodzieżowy Club Atlético Moreno
1935–1937 Platense
1937–1938 Boca Juniors 7 (6)
1938–1951 Nacional 210 (208)
1951–1952 Racing
1952–1953 Miramar
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
Urugwaj
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Atilio Ceferino García (26 sierpnia 19141973) - napastnik urugwajski pochodzenia argentyńskiego. Przez wielu uznawany za najlepszego napastnika w historii futbolu urugwajskiego.

Atilio García urodził się w Junín leżącym w argentyńskiej prowincji Buenos Aires. Przez większość swej kariery (13 sezonów od 1938 do 1951 roku) grał w słynny Nacionalu.

Grając w Nacionalu stał się autorem licznych rekordów. Najwięcej razy sięgał po koronę króla strzelców ligi, był królem strzelców najwięcej razy z rzędu, zdobył dla Nacionalu największą liczbę bramek (34) w meczach z głównym rywalem - Peñarolem. Także jest autorem największej liczby bramek zdobytych z Peñarolem w jednym meczu (4 bramki w meczu wygranym 8 grudnia 1940 roku przez Nacional 5:1). W czasie gdy grał w Nacionalu, klub ten zdobył aż 25 tytułów, w tym 8 mistrzostw Urugwaju (w 1939, 1940, 1941, 1942, 1943, 1946, 1947 i 1950). García ośmiokrotnie był królem strzelców ligi. Więcej bramek w lidze urugwajskiej zdobył jedynie Fernando Morena (230 gole). García jest najlepszym strzelcem w historii klubu Nacional - we wszystkich rozgrywkach łącznie rozegrał w barwach Nacionalu 435 meczów w których zdobył 464 bramki.

Po opuszczeniu Nacionalu rozegrał po jednym sezonie w Racingu i Miramar. Po zakończeniu kariery całe życie spędził w Urugwaju. Zmarł w Montevideo w 1973 roku.

W Copa América zagrał tylko raz - w bardzo nieudanym dla Urugwaju turnieju w 1945 roku, kiedy to Urusi zajęli dopiero czwarte miejsce, wyprzedzeni nie tylko przez Argentynę i Brazylię, ale nawet przez reprezentację Chile. García jednak nie zawiódł, gdyż był najlepszym snajperem swej reprezentacji, dla której strzelił 5 bramek i został wicekrólem strzelców turnieju.

Król strzelców ligi urugwajskiej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Klub Bramki
1938 Club Nacional de Football 20
1939 Club Nacional de Football 22
1940 Club Nacional de Football 18
1941 Club Nacional de Football 23
1942 Club Nacional de Football 19
1943 Club Nacional de Football 18
1944 Club Nacional de Football 21
1946 Club Nacional de Football 21

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]