Bitwa pod Chacabuco
| Wojny niepodległościowe w Ameryce Łacińskiej, Wojna o niepodległość Chile 1813–1826 | |||
 Żołnierze zmierzający na bitwę pod Chacabuco | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Wynik |
zwycięstwo wojsk powstańczych | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Chile  | |||
| 32°59′35″S 70°41′02″W/-32,993056 -70,683889 | |||
Bitwa pod Chacabuco – starcie zbrojne, które miało miejsce w dniu 12 lutego 1817 r. w trakcie wojen niepodległościowych w Ameryce Łacińskiej.
Na początku roku 1817 wojska argentyńsko-chilijskie (1 200 ludzi) dowodzone przez generała José de San Martína i Bernardo O’Higginsa wyruszyły z La Platy w kierunku Chile. W chwili gdy siły powstańcze przekraczały Andy, kierując się ku stanowiskom hiszpańskim, brygadier Rafael Maroto na czele 2 000 ludzi starał się wyjść im naprzeciw.
Dnia 12 lutego 1817 r. obie armie spotkały się w pobliżu Chacabuco. Pierwsze dwa ataki sił O’Higginsa zostały odparte przez Hiszpanów. Dopiero nadejście sił głównych San Martina zmieniło sytuację na korzyść powstańców. Kawaleria uderzyła na flanki Hiszpanów a piechota zaatakowała ich centrum. Po gwałtownej walce Hiszpanie zostali otoczeni i wybici. Ich straty wyniosły około 500 zabitych i 600 jeńców. San Martin stracił 12 zabitych i 120 rannych.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]Zygmunt Ryniewicz: Leksykon bitew świata. Warszawa: „Almapress”, 2004. ISBN 83-7020-317-5.