Hannah Van Buren
Portret Hannah Van Buren, autorstwa Johna Chestera Buttre'a | |
Data i miejsce urodzenia |
8 marca 1783 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
5 lutego 1819 |
Małżeństwo |
Hannah Hoes Van Buren (ur. 8 marca 1783 w hrabstwie Columbia, zm. 5 lutego 1819 w Albany) – żona ósmego prezydenta Stanów Zjednoczonych Martina Van Burena.
Życiorys
Hannah Hoes urodziła się 8 marca 1783 roku w Kinderhook, jako córka Holendra, Johannesa Hoesa i jego żony Marii Quackenboss[1]. Miała trzech braci i jedną siostrę; cała rodzina należała do Zreformowanego Kościoła Holenderskiego[1]. Swojego przyszłego męża, Martina Van Burena, Hannah poznała w wieku dziecięcym, gdyż mieszkał on w tej samej wiosce, będąc ponadto jej rówieśnikiem[2]. Po pięcioletniej praktyce prawniczej Van Buren powrócił do rodzinnej wioski w 1803 roku, a trzy lata później poślubił Hannah[1].
Mieszkając w Kinderhook urodził się pierwszy syn Van Buranów – Abraham[3]. Rok po ślubie, oboje zamieszkali w Hudson[4]. Tam urodziło się troje następnych dzieci[3]. Ponieważ w mieście nie było świątyni Kościoła holenderskiego, Hannah przystąpiła do prezbiterian[4]. Gdy jej mąż został prokuratorem stanowym, oboje przenieśli się do Albany[3]. Po urodzeniu czwartego syna w 1817, Hannah zaczęła chorować[5]. Wkrótce potem zapadła na gruźlicę i zmarła 5 lutego 1819 roku[5].
Życie prywatne
Hannah Hoes poślubiła Martina Van Burena 21 lutego 1807 roku w Catshill[4]. 27 listopada tego samego roku urodził się ich pierwszy syn, Abraham[3]. W 1810 roku przyszedł na świat syn John, a dwa lata później, syn Martin[3]. W 1813 urodziło się czwarte dziecko, które zmarło zaraz po urodzeniu[3]. 16 stycznia 1817 roku Hannah urodziła ostatniego syna, Thompsona[5].
Przypisy
- ↑ a b c Pastusiak 2012 ↓, s. 122.
- ↑ Pastusiak 2012 ↓, s. 121.
- ↑ a b c d e f Pastusiak 2012 ↓, s. 124.
- ↑ a b c Pastusiak 2012 ↓, s. 123.
- ↑ a b c Pastusiak 2012 ↓, s. 125.
Bibliografia
- Longin Pastusiak: Panie Białego Domu. Toruń: Adam Marszałek, 2012. ISBN 978-83-7780-322-6. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Hannah Hoes Van Buren. Biały Dom. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).