Przejdź do zawartości

Danny Sugerman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Danny Sugerman edytowana 08:22, 22 mar 2024 przez MalarzBOT (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Daniel Sugerman
Danny
Pełne imię i nazwisko

Daniel Stephen Sugerman

Data i miejsce urodzenia

11 października 1954
Los Angeles

Data i miejsce śmierci

5 stycznia 2005
Los Angeles

Daniel „Danny” Stephen Sugerman (ur. 11 października 1954 w Los Angeles, zm. 5 stycznia 2005 w Los Angeles) – Amerykanin, jeden z menedżerów grupy The Doors po śmierci Jima Morrisona[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pracował z zespołem od 14. roku życia, początkowo odpowiadając w imieniu The Doors na listy fanów. Nazywany przez perkusistę Johna Densmore’a największym fanem The Doors na świecie, był autorem kilku książek poświęconych zespołowi - No One Here Gets Out Alive (1981, z Jerry Hopkinsem), Wonderland Avenue (autobiograficzna), Jim Morrison and The Doors. Współpracował przy produkcji filmu Olivera Stone’a The Doors.

Nałogowy palacz, zmarł po chorobie nowotworowej[2].

Jego żoną była Fawn Hall. Urodzona w 1959, zyskała sławę jako sekretarka pułkownika Olivera Northa i kluczowy świadek w aferze Iran-Contras. Zwolniona z pracy przez Northa w listopadzie 1986, wyniosła z jego biura wiele dokumentów, które stały się ważnymi dowodami w sprawie[3]. Za Sugermana wyszła już po procesie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Richard Cromelin, Danny Sugerman, 50; Longtime Doors Fan Kept Band's Music and Legend Alive [online], Los Angeles Times, 7 stycznia 2005 [dostęp 2024-03-21] (ang.).
  2. Steve Baltin, Doors Manager Danny Sugerman Dies at 50 [online], Rolling Stone, 6 stycznia 2005 [dostęp 2024-03-21] (ang.).
  3. Al Kamen, Catching up with Fawn Hall, „The Washington Post”, 19 maja 2023 [dostęp 2024-03-21] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]