Gołębiak długosterny
| Zenaida macroura[1] | |||
| (Linnaeus, 1758) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
gołębiak długosterny | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 tylko w sezonie lęgowym występuje przez cały rok tylko zimuje introdukowany (Hawaje) | |||
Gołębiak długosterny[4], gołębiak karoliński[5], gołąb karoliński[2] (Zenaida macroura) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae), zamieszkujący Amerykę Północną. Nie jest zagrożony.
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Wygląd
- Wierzch ciała brązowy pokryty ciemnymi plamkami. Głowa, przód szyi oraz spód ciała różowopłowe. Ogon długi, klinowaty, sterówki są biało zakończone. Głowa mała, z niebieską obrączką oczną oraz ciemną plamką na pokrywach usznych. Szyja smukła, purpurowy połysk na jej bokach (ledwo widoczny u samicy). Nogi czerwone.
- Rozmiary
- Długość ciała: 28–33 cm, samiec większy. Rozpiętość skrzydeł: 37–45 cm[6].
- Masa ciała
- Waży od 85 do 170 g[6].
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Pospolity w Ameryce Północnej – od południowej Kanady po Panamę. W latach 60. XX wieku introdukowany na Hawajach[7].
Ekologia i zachowanie
[edytuj | edytuj kod]- Środowisko
- Zamieszkuje miasta, farmy, pobliże dróg, zarośla i zadrzewienia na otwartych terenach.
- Zachowanie
- Kiedy zrywa się do lotu, słychać świst skrzydeł.
- Pożywienie
- Nasiona, owady, drobne bezkręgowce.
- Rozmnażanie
- Gniazdo z dwoma jajami, pisklęta wykluwają się po 14 dniach. Młode pozostają pod opieką obu rodziców.
Podgatunki
[edytuj | edytuj kod]Wyróżnia się 5 podgatunków Z. macroura[8][9]:
- Z. m. marginella (Woodhouse, 1852) – zachodnia Kanada i zachodnie USA do południowo-środkowego Meksyku
- Z. m. carolinensis (Linnaeus, 1766) – wschodnia Kanada, wschodnie USA, Bermudy i Bahamy
- Z. m. macroura (Linnaeus, 1758) – Kuba, Haiti, Portoryko i Jamajka
- Z. m. clarionensis (C. H. Townsend, 1890) – wyspa Clarión (u wybrzeży zachodniego Meksyku)
- Z. m. turturilla (Wetmore, 1956) – Kostaryka i zachodnia Panama
Status
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje gołębiaka długosternego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. W 2017 roku organizacja Partners in Flight szacowała liczebność populacji lęgowej na około 120 milionów osobników[10]. Według danych North American Breeding Bird Survey, pomiędzy 1966 a 2015 rokiem populacja tego ptaka zmniejszyła się o około 15%[10]; BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za wzrostowy[3].
Jest jednym z trzymaczy herbu Grenady[11].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]| Lęg i dorastanie gołębiaka długosternego | |||||
|---|---|---|---|---|---|
|
|
|
|
|
|
| Jajo w gnieździe | Wysiadywanie jaja | Pisklęta | Osobnik młodociany | Dorosły ptak | Śpiew |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Zenaida macroura, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d Denis Lepage: Gołębiak karoliński Zenaida macroura (Linnaeus, 1758). Avibase. [dostęp 2015-03-08].
- ↑ a b Zenaida macroura, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Columbinae Leach, 1820 - gołębie (Wersja: 2019-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-06].
- ↑ P. Mielczarek & W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, s. 95, 1999. ISSN 0550-0842.
- ↑ a b Na ścieżkach wiedzy. Encyklopedia 100 Ptaków. Bellona SA, 2008, s. 69. ISBN 978-83-11111-78-3.
- ↑ Scott, J. M., S. Mountainspring, F. L. Ramsaey & C. B. Kepler: Forest bird communities of the Hawaiian Islands: their dynamics, ecology, and conservation. T. 9. 1986, s. 248–252, seria: Studies in Avian Biology.
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pigeons. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-06]. (ang.).
- ↑ American Mourning Dove (Zenaida macroura). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-20)]. (ang.).
- ↑ a b Mourning Dove Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-12-10]. (ang.).
- ↑ Jerzy Wrona, Gołębiak długosterny, „Aura”, nr 6, 2005, s. 30–31.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).