Tajny radca

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 13 lis 2023, była oparta na tej wersji.

Ten artykuł od 2010-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Tajny radca (niem. Geheimrat) był początkowo tytułem wysokich urzędników państwowych, zasiadających u boku suwerena w gremium doradczym rozpatrującym sprawy polityki wewnętrznej i ustawodawstwa.

Z biegiem czasu kolegia radców przy boku panującego zniknęły, ale tytuł pozostał honorowym wyróżnieniem urzędników państwowych. W pierwszej połowie XIX wieku wprowadzono tytuł „rzeczywisty tajny radca” (Wirklicher Geheimrat) jako szczególne wyróżnienie. Posiadał go m.in. Goethe.

Tytuł tajnego radcy często wiązał się z resortem, w którym działał wyróżniony, np. „tajny radca handlowy” (Geh. Kommerzienrat, do dziś nadawany w Austrii). Używany był w państwach języka niemieckiego, krajach skandynawskich oraz Rosji.

Zobacz też

Tabela rang Piotra I