Branica Radzyńska
wieś | |
Zabytkowy pałac | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
255[1] |
Strefa numeracyjna |
83 |
Kod pocztowy |
21-300[2] |
Tablice rejestracyjne |
LRA |
SIMC |
0017940 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Radzyń Podlaski | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |
Położenie na mapie powiatu radzyńskiego | |
51°44′36″N 22°41′54″E/51,743333 22,698333 |
Branica Radzyńska – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie radzyńskim, w gminie Radzyń Podlaski. Nieopodal znajduje się wieś Branica Radzyńska-Kolonia licząca 456 mieszkańców (2009).
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0017957 | Antonin | część wsi |
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Branica. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.
Historia
Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1880 Branica to wieś i folwark tej nazwy w powiecie radzyńskim, gminie Suchowola, parafii Radzyń. Wieś położona na prawo od drogi z Radzynia do Wohynia. Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z roku 1827 było tu 30 domów, 212 mieszkańców , około 1880 - 42 domy i 453 mieszkańców i 645 mórg. obszaru. Dobra Branica składały się z wsi i folwarki Niewęgłosz, Branica, Zbulitów, Siedlanów, Stasinów, Antonin i osady młynarskiej Branka. Rozległość ogólna wsi i folwarków wynosiła 7686 mórg, z czego 2465 mórg należało do 160 włościan. Dobra te dawniej stanowiły jedną całość z dobrami Radzyń.[5]
Branica Radzyńska i Branica Suchowolska stanowiły w przeszłości jedną osadę położoną na lewym brzegu rzeki Piwonii w roku 1447 zwanej Branka od posłowia błoto. W XV wieku osada została podzielona a człony odróżniające powstałe wsie przyjęto od miejscowości sąsiadujących z nimi: Radzynia i Suchowoli[6]
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Radzyniu Podlaskim.
Przypisy
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 86 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Branica 2.), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 352 .
- ↑ Stanisław Rymut i inni, Nazwy miejscowe Polski : historia, pochodzenie, zmiany. [T.] 1, A-B [online], 2004 [dostęp 2023-06-13] .