Przejdź do zawartości

Trijodek boru

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Wostr (dyskusja | edycje) o 00:45, 25 cze 2020. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Jodek boru
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

BI3

Masa molowa

391,52 g/mol

Wygląd

bezbarwne, lotne ciało stałe (często lekko różowe od śladów jodu)

Identyfikacja
Numer CAS

13517-10-7

PubChem

83546

Podobne związki
Inne aniony

BF3, BCl3, BBr3

Inne kationy

AlI3, GaI3

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Jodek boru, BI3nieorganiczny związek chemiczny boru i jodu.

Otrzymywanie

Jodek boru można otrzymać w wyniku bezpośredniej syntezy poprzez jodowanie boru w temperaturze 600–1000 °C[4]:

3I2 + 2B → 2BI3

Jodek boru o bardzo wysokiej czystości z 25% wydajnością można uzyskać w reakcji jodu rozpuszczonego w heptanie z borowodorkiem sodu lub potasu w temperaturze 80 °C[5]:

8I2 + 3NaBH4 → 3NaI + 3BI3 + 4H2 + 4HI

Właściwości

W temperaturze pokojowej jest to bezbarwne, lotne ciało stałe, często lekko zabarwione na różowo na skutek obecności śladów jodu, który wydziela się łatwo wobec wilgoci. Ulega fotolizie pod wpływem światła o długości fali < 360 nm. Należy przechowywać go w ciemności w atmosferze gazu obojętnego[6].

Jest silnym kwasem Lewisa. Rozkłada m.in. etery dialkilowe (do jodków alkilowych) oraz arylowo-alkilowe (do fenoli i jodków alkilowych); nie reaguje z eterami diarylowymi. W reakcjach tych jest najbardziej reaktywny spośród wszystkich halogenków boru. Jodki alkilowe powstają też w reakcjach jodku boru z estrami, silanami i alkoholami[6].

Zastosowanie

Stosowany w preparatyce organicznej do rozrywania wiązań C–O w eterach, estrach i in., do substytucji halogenków alkilowych i arylowych, do borowania[6]. Jest także substratem do otrzymywania boru o wysokiej czystości[5].

Przypisy

  1. a b c Trijodek boru (nr 307629) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2012-02-08]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  2. a b David R. Lide (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-53, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
  3. Trijodek boru (nr 307629) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2012-02-08]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  4. J. Cueilleron, J.C. Viala. Direct synthesis of boron triiodide and the chemical transport of boron with iodine. „Journal of the Less Common Metals”. 58 (2), s. 123–131, 1978. DOI: 10.1016/j.bbr.2011.03.031. 
  5. a b A.G. Briggs, R.E. Simmons. The preparation of very pure boron iodide. „Naturwissenschaften”. 77 (12), s. 595–597, 1990. DOI: 10.1007/BF01133735. 
  6. a b c Rob Ronald, Boron Triiodide, Washington State University, Pullman, WA, USA: John Wiley & Sons, Ltd., 1995–2000.

Bibliografia

  • Rob Ronald, Boron Triiodide, Washington State University, Pullman, WA, USA: John Wiley & Sons, 1995–2000.