Przejdź do zawartości

Rzeczyca (powiat tomaszowski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez MalarzBOT (dyskusja | edycje) o 21:45, 28 lut 2020. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Artykuł

51°35′48″N 20°17′26″E

- błąd

38 m

WD

51°34'59.9"N, 20°16'59.9"E

- błąd

14 m

Odległość

1653 m

Rzeczyca
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

tomaszowski

Gmina

Rzeczyca

Liczba ludności (2011)

1531

Strefa numeracyjna

44

Kod pocztowy

97-220

Tablice rejestracyjne

ETM

SIMC

0551527[1]

Położenie na mapie gminy Rzeczyca
Mapa konturowa gminy Rzeczyca, w centrum znajduje się punkt z opisem „Rzeczyca”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Rzeczyca”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Rzeczyca”
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego
Mapa konturowa powiatu tomaszowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Rzeczyca”
Ziemia51°35′48″N 20°17′26″E/51,596667 20,290556
Strona internetowa

Rzeczycawieś (dawniej miasto) w Polsce położona na pograniczu Równiny Piotrkowskiej i Doliny Białobrzeskiej, w województwie łódzkim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Rzeczyca.

Miejscowość jest siedzibą gminy Rzeczyca.

Wieś królewska tenuty inowłodzkiej, położona w powiecie brzezińskim województwa łęczyckiego w końcu XVI wieku[2]. Rzeczyca uzyskała lokację miejską przed 1775 rokiem, zdegradowana przed 1793 rokiem[3]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa piotrkowskiego.

Ze wsią związanych jest kilku znanych ludzi. Mieszkał tu Jędrzej Kitowicz, znany XVIII-wieczny kronikarz, który zasłynął swoimi „Pamiętnikami”. Inną znaną postacią związaną z Rzeczycą jest pisarka Narcyza Żmichowska, która przebywając w Rzeczycy w latach 1842–1845 napisała swoje największe dzieło „Poganka”, a także prowadziła nielegalną szkołę wiejską. Z Rzeczycą związana jest również rodzina znanych aktorów – Cezarego i Radosława Pazury.

W 1857 roku majątek Rzeczyca nabył Wincenty Szweycer[4]. Po jego śmierci (1872) majątek przejął jego młodszy syn Michał Teofil Adam Szweycer (1843–1919)[5], a następnie wnuk Michał Szweycer (1885–1959), właściciel majątku Rzeczyca, Lubocz i Bartoszówka. Majątek Rzeczyca należał do rodziny Szweycerów aż do 1945, kiedy uległ konfiskacie.[6]

Zabytki

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[7] na listę zabytków wpisane są obiekty:

  • kościół parafialny pw. św. Katarzyny, 1890-91, nr rej.: A/24 z 15.11.2005
  • cmentarz kościelny, jw.
  • park dworski, nr rej.: 796 z 27.12.1967
  • karczma, nr rej.: 797 z 27.12.1967

Ludzie związani z Rzeczycą

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. TERYT
  2. Województwo sieradzkie i województwo łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1998, s. 65
  3. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 68-69.
  4. Krzysztof Tomasz Witczak: Szweycer (Szwejcer), Wincenty Korneli Feliks. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 49. WarszawaKraków: Polska Akademia Nauk i Polska Akademia UmiejętnościInstytut Historii PAN im. Tadeusza Manteuffla, 2014, s. 489.
  5. Ziemianie polscy XX wieku. Słownik biograficzny, cz. 4, Warszawa 1998, s. 141–143.
  6. Anna Gronczewska, Znane rody województwa łódzkiego: Szweycerowie, właściciele Rzeczycy i ziem łaskich, „Magazyn Rodzinny” z 14 XI 2009 r., dodatek do pisma „Polska Dziennik Łódzki” 2009 nr 267 (22.358), s. 2.
  7. NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 19 września 2008].
  8. Kępa Józef, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2019-10-25].