Niwnica
50°27′03″N 17°23′22″E/50,450833 17,389444| Artykuł |
50°27′3″N 17°23′22″E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
50°30'N, 17°21'E |
| - błąd |
19657 m |
| Odległość |
2041 m |
| wieś | |
 Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Niwnicy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2013) |
751[1] |
| Strefa numeracyjna |
77 |
| Kod pocztowy |
48-303[2] |
| Tablice rejestracyjne |
ONY |
| SIMC |
0500435 |
Położenie na mapie gminy Nysa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nyskiego  | |
| 50°27′03″N 17°23′22″E/50,450833 17,389444
| |
Niwnica (niem. Neunz) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Nysa[3].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Niwnica to wieś położona w południowej części gminy Nysa. Sąsiaduje z pięcioma sołectwami tj. Wyszków Śląski, Domaszkowice, Wierzbięcice, Hajduki Nyskie i Kępnica. Istotnym walorem położenia wsi jest bliskie sąsiedztwo miasta Nysy, oddalonego około 4 km. Przez Niwnicę przechodzi jedna z dróg krajowych (DK41 Nysa – Prudnik). Wieś liczy 751 mieszkańców (2013). We wsi Niwnica jest ogółem 45 gospodarstw indywidualnych, 15 gospodarstw od 2 do 5 ha, a pozostałe to nieruchomości do 1 ha.
Niwnica leży na przedpolu Sudetów Wschodnich. Krajobraz jest mocno urozmaicony. Obecny charakter roślinności to efekt przekształceń środowiska przez gospodarkę człowieka. Większość lasów została zastąpiona przez użytki rolne i tereny zabudowane ze specyficzną roślinnością synantropijną i obcego pochodzenia. Dominują tu zbiorowiska związane przede wszystkim z gruntami ornymi.
Nazwa
W 1475 roku w łacińskich statutach Statuta Synodalia Episcoporum Wratislaviensium miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej staropolskiej formie Newnicz[4].
Zabytki
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[5]:
- kościół par. pw. Podwyższenia Krzyża, z XV w., 1642 r., 1858 r.
- dzwonnica (zbudowana 1609-1610)
- zbiorowa mogiła ofiar hitlerowskich, na cmentarzu rzym.-kat.
- dwór sołtysi, obecnie dom nr 23, z 1618 r., XIX w.
- dom nr 15, z 1830 r.
Przypisy
- ↑ Rozwój Wsi Opolskiej [online], www.odnowawsi.eu [dostęp 2017-11-25].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych – Poczta Polska. „Spis numerów adresowych”, s. według indeksu nazw, 2013. Warszawa: Poczta Polska S.A..
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Franz Xaver Seppelt, „Die Breslauer Diözesansynode vom Jahre 1446”, Franz Goerlich, Breslau 1912, s. 97. – tekst łaciński statutów w wersji zdigitalizowanej.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 68. [dostęp 2012-12-24].
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Części miasta |
|
| Integralne części wsi |
|
| Dawne wsie |
