Tadeusz Jędruszczak
pułkownik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1944-1973 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
Tadeusz Jędruszczak (ur. 16 stycznia 1924 w Stanisławowie, zm. 10 kwietnia 1993 w Warszawie[1]) – polski historyk dziejów najnowszych, profesor nauk humanistycznych.
Życiorys
Od 1944 roku służył w Ludowym Wojsku Polskim, w latach 1945–1948 oficer polityczno-wychowawczy. W latach 1948–1951 służył w Komendzie Głównej Służby Polsce. W latach 1951–1954 aspirant w Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych / Instytucie Nauk Społecznych przy KC PZPR. Magisterium uzyskał na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego w 1951, kandydatem nauk historycznych został w 1955. W latach 1954–1968 był wykładowcą w Wojskowej Akademii Politycznej (szef Katedry Historii Polski i prodziekan Wydziału Historycznego). W 1955 został zatrudniony w Instytucie Historii PAN.
Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1961, profesorem nadzwyczajnym został w 1968, a profesorem zwyczajnym w 1978. W latach 1968–1973 był komendantem Wojskowego Instytutu Historycznego. Ze stanowiska komendanta WIH, a także z wojska musiał odejść, w wyniku konfliktu z szefem Głównego Zarządu Politycznego WP gen. Włodzimierzem Sawczukiem. Od 1973 kierownik Zakładu Historii Politycznej Polski XIX i XX wieku w Instytucie Historii PAN. Kierownik seminarium magisterskiego z historii wojskowości na Uniwersytecie Warszawskim (od 1974), kierownik seminarium z historii Europy Środkowej w Szkole Zaawansowanych Badań w Naukach Społecznych w Paryżu (1978), członek Prezydium Komitetu Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk (1972-1982). Był także redaktorem Kwartalnika Historycznego (1975-1984), wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Historycznego (1978–1982) oraz przewodniczący Komisji Historii Wojskowości Zarządu Głównego PTH (od 1973). Członek Międzynarodowej Komisji Historii II Wojny Światowej (1969-1982). Współzałożyciel kwartalnika Dzieje Najnowsze (1969).
W 1947 został członkiem PPR, następnie należał do PZPR.
Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Autor około 200 artykułów naukowych publikowanych w periodykach polskich i zagranicznych. Specjalizował się w dziejach II Rzeczypospolitej.
Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie[2].
Przypisy
- ↑ Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944–1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007, s. 378, przyp. 161, ISBN 978-83-235-0318-7
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - warszawskie cmentarze
Bibliografia
- Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944–1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2007
- Kto jest kim w Polsce 1989, Warszawa 1989, str. 471
- Wacław Ryżewski, Płk. prof. dr hab. Tadeusz Bolesław Jędruszczak (1924-1993) /w/ Wojskowy Przegląd Historyczny, nr 2/1993
- Andrzej Ajnenkiel, Tadeusz Jędruszczak (16 I 1924 – 10 IV 1993) /w/ Kwartalnik Historyczny, nr 2/1994
- Mieczysław Wrzosek, Z wyrazami pamięci o płk. prof. Tadeuszu Jędruszczaku /w/ Przegląd Historyczno-Wojskowy, nr 4/2001
- Działacze PZPR
- Absolwenci Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)
- Oficerowie polityczni ludowego Wojska Polskiego
- Polscy historycy wojskowości
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Pracownicy Instytutu Historii PAN
- Pracownicy Instytutu Nauk Społecznych przy KC PZPR
- Pracownicy Wojskowego Instytutu Historycznego
- Pułkownicy Sił Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
- Urodzeni w 1924
- Wykładowcy Wojskowej Akademii Politycznej
- Zmarli w 1993