Zamch
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Centrum wsi | |
Państwo | lubelskie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) |
1405[1] |
Strefa numeracyjna |
(+48) 84 |
Kod pocztowy |
23-413[2] |
Tablice rejestracyjne |
LBL |
SIMC |
0896172 |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:airport} |
Zamch – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie biłgorajskim, w gminie Obsza, na Płaskowyżu Tarnogrodzkim i Równinie Biłgorajskiej. Jest jedną z największych wsi w województwie lubelskim, największą w gminie Obsza. Dzieli się na dwie części: Zamch I i Zamch II. Około 2 km na południowy wschód od Zamchu znajduje się Park Krajobrazowy Puszczy Solskiej.
Historia
Wieś królewska Zamech w 1515 należała do grodu w Leżajsku[3], a w 1589 położona była w starostwie niegrodowym zamechskim w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[4]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 1405 mieszkańców[1] i była największą miejscowością gminy Obsza.
W Zamchu polowali Zygmunt August i Stefan Batory. W utworze Jana Kochanowskiego Dryas Zamechska (Dryas Zamchana Polonice et Latine; Pan Zamchanus) podczas polowania w pobliżu miejscowości Zamch król Stefan Batory spotyka driady[5].
Części wsi
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0896189 | Nawozy | część wsi |
0896195 | Parcela | część wsi |
0896203 | Pardasówka | część wsi |
0896210 | Podkolonia | część wsi |
0896226 | Załom Duży | część wsi |
0896232 | Załom Mały | część wsi |
0896249 | Zamosty | część wsi |
Urodzeni w Zamchu
- Rafał Hadziewicz (1803-1886) – malarz, współzałożyciel „Zachęty”
- Antoni Wróbel ps. „Burza-Anton” – dowódca oddziału partyzanckiego BCh, uczestnik największej bitwy partyzanckiej w Polsce, nad rzeką Sopot, zwanej bitwą pod Osuchami. Poległ wraz z oddziałem w walce w uroczysku Maziarze 24 czerwca 1944 roku
Produkcja rolna
Dominującą produkcją rolną jest tytoń, uprawa zbóż, poza tym hodowla trzody i bydła mlecznego. W uprawach dominuje pszenica ozima i jęczmień jary. Powiększa się areał uprawy truskawek i ziemniaków. Zbyt duże rozdrobnienie gruntów rolnych spowalnia wprowadzanie produkcji wielkotowarowej. Średnia gospodarstw rolnych to 3,5–10 ha. z czego 1/4 zajmują łąki.
Infrastruktura
Zamch jest wsią całkowicie zmechanizowaną; 6 sklepów spożywczych, 1 przemysłowy, bar, szkoła, sala gimnastyczna, kościół i samodzielna parafia. Dobra sieć drogowa i dogodne połączenia komunikacyjne. Całkowita telefonizacja, sieć wodociągowa i kanalizacja (w budowie). Swobodny dostęp do sieci Internet. Duża i dobrze rozmieszczona sieć sprzedaży detalicznej.
Obiekty zabytkowe
- Cerkiew greckokatolicka z 1842 roku, od 1875 prawosławna, obecnie kościół pw. św. Jozafata
- Zespół cmentarzy: najstarszego, unicko-prawosławnego, prawosławnego i rzymskokatolickiego[8].
Galeria
-
Kościół św. Jozafata i św. Praksedy, dawna cerkiew unicka, następnie prawosławne
-
Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Zamchu
-
Pozostałość nowego cmentarza prawosławnego w Zamchu
-
Cmentarz unicko-prawosławny, grupa nagrobków z XIX w.
Przypisy
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. s. według wyboru. [dostęp 2014–03–09].
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom XV cz.2 [online], dir.icm.edu.pl [dostęp 2019-07-11] (pol.).
- ↑ Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 7. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona. Cz. 1, Warszawa 1901, s. 24.
- ↑ Zob. tekst utworu w Wikiźródłach
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 18.11.2015].
- ↑ D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994, s. 170-171.