Język regionalny

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 19 wrz 2018, była oparta na tej wersji.

Ten artykuł należy dopracować:

→ treść artykułu należy opracować w taki sposób, aby nie była polonocentryczna,
Podać informacje o innych krajach Unii lub wydzielić Język regionalny w Polsce.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Język regionalny definiowany przez Europejską kartę języków regionalnych lub mniejszościowych to język, tradycyjnie używany na terenie państwa przez mniejszą liczebnie od reszty grupę obywateli, różniący się od oficjalnego języka urzędowego oraz niebędący ani dialektem oficjalnego języka tego państwa, ani językiem migrantów.

Polska

W Polsce za język regionalny uznawany jest język kaszubski, co reguluje ustawa z dnia 6 stycznia 2005 roku o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym. W niektórych gminach: Linia, Luzino, Parchowo, Sierakowice i Żukowo urzędnicy są zobowiązani ustawowo, aby na pisma interesantów w języku kaszubskim odpowiadać również po kaszubsku, gdy interesanci sobie tego życzą.

Są również ponawiane starania o uznanie takiego statusu dla etnolektu śląskiego^[1].

Przypisy

↑ Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym, a także niektórych innych ustaw - autor Marek Plura

Linki zewnętrzne

[1] Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym, a także niektórych innych ustaw - autor Marek Plura

[1]