Przejdź do zawartości

Ulica Wierzbięcice w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez JDavid (dyskusja | edycje) o 12:31, 21 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Wierzbięcice
{{{nazwa oryginalna}}}
{{{jednostki}}}
Ilustracja
{{{opis zdjęcia}}}
Państwo {{{państwo}}}
Miejscowość

{{{miejscowość}}}

Długość

{{{długość}}}

Poprzednie nazwy

{{{poprzednie nazwy}}}

Plan
[[Plik:{{{plan}}}|240x240px|alt=Plan przebiegu ulicy|]]
Przebieg
0 m ul. Krzyżowa
130 m ul. św. Jerzego
270 m ul. Czajcza
320 m ul. Górna Wilda, 28 Czerwca 1956 r.
540 m ul. Jana Spychalskiego[a]
640 m ul. Jana Żupańskiego
740 m ul. św. Czesława
950 m ul. Mieczysława Niedziałkowskiego
1060 m ul. ks. Jakuba Wujka
1120 m ul. Topolowa
światła 1260 m ul. Królowej Jadwigi, ul. S. Matyi , ul. Niezłomnych
kontynuacja jako ul. Niezłomnych
Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}
Wierzbięcice 21 – dom Josepha Leimbacha

Wierzbięcice – jedna z głównych arterii Wildy, na terenie jednostki pomocniczej Osiedle Wilda w Poznaniu wytyczona w 1897. Dawna nazwa to ul. Gwardii Ludowej[2]. Nazwa południowego odcinka ul. Gwardii Ludowej między ul. Górna Wilda a ul. Krzyżową został zmieniony w 1991 r.[3]

Charakter i przebieg

Ulica rozpoczyna bieg na północy od ul. Królowej Jadwigi, a kończy się na południu przy ul. Krzyżowej, przechodząc wcześniej przez Rynek Wildecki. Zabudowana reprezentacyjnymi, kilkupiętrowymi kamienicami o zwartej i jednolitej strukturze urbanistycznej. Uzupełniona po II wojnie światowej budynkami modernistycznymi (np. Kino Wilda), dostosowanymi do reszty zabudowy. Ulica ma charakter handlowo-usługowo-mieszkaniowy. Mimo zmian w sferze handlu utrzymały się na Wierzbięcicach stare zakłady rzemieślnicze, częstokroć wielopokoleniowe.

Nazwa pochodzi od dawnej osady Wierzbice, zlokalizowanej w tym rejonie. Całą Wildę włączono do Poznania w 1900 i od tej daty rozpoczął się okres intensywnego rozwoju i zabudowy Wierzbięcic, m.in. przez pierwszą w Poznaniu spółdzielnię mieszkaniowąSpar- und Bauverein. Ulica posiadała pasy zieleni po obu stronach, po których obecnie nie ma śladu – zastąpiły je parkingi dla licznie stłoczonych samochodów.

Komunikacja

Ulicą przebiega dwutorowa trasa tramwajowa na Dębiec (linia 10). Dawniej na krótkim północnym odcinku (do ul. Niedziałkowskiego) wykorzystywana była przez linię autobusową 71 (wyłącznie w kierunku południowym) – trasa linii została zmieniona w związku z otwarciem Zintegrowanego Centrum Komunikacyjnego. W północnej części ulicy (po stronie zachodniej) zbudowano w 2010 r. krótki odcinek drogi rowerowej.

Obiekty

Tablice pamiątkowe

  • Wierzbięcice 41a – ku czci Barbary Sobotty (olimpijki zamieszkałej pod tym adresem) o treści: W tym domu urodziła się Barbara Lerczak Janiszewska-Sobotta / 1936-2000 / Olimpijka, sprinterka / Melbourne, Rzym – brązowy medal / Tokio – złota medalistka i miss mistrzostw europy – Sztokholm 1958 i Belgrad 1962 / AZS WZLA.

Osoby związane z Wierzbięcicami

Galeria zdjęć

  1. Do grudnia 2017 jako ulica Marcina Chwiałkowskiego[1].
  1. Wojewoda Wielkopolski: Zarządzenie zastępcze nr KN-I.4102.28.2017.16 Wojewody Wielkopolskiego z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie nadania ulicy Marcina Chwiałkowskiego położonej w mieście Poznań nazwy Jana Spychalskiego. 2017-12-12. [dostęp 2018-01-15]. (pol.).
  2. Poznań – plan miasta, PPWK, Warszawa-Wrocław, 1983
  3. Uchwała Nr XXII/148/91 Rady Miejskiej Poznania z dnia 26 marca 1991 r. w sprawie nazewnictwa miejskiego (Załącznik nr 3 do uchwały)
  4. Henryk Tycner, Wolność przyszła w czterdziestym piątym, w: Pierwsze lata. Wspomnienia poznaniaków o latach 1945-1948, Wydawnictwo Poznańskie, 1980, ss.313,324, ISBN 83-210-0114-9
  5. Marek Zaradniak, Urodzinowa nostalgia: Wilda, Estrada Poznańska, szkoła muzyczna..., w: Głos Wielkopolski, 2.9.2016, s.22

Bibliografia

  1. Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2010, ISBN 978-83-7445-018-8
  2. Praca zbiorowa, Poznań – przewodnik po zabytkach i historii, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2003, ss.321-323, ISBN 83-87847-92-5
  3. Magdalena Mrugalska-Banaszak, Wilda – dzielnica Poznania 1253-1939, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 1999, ISBN 83-87847-20-8