Przejdź do zawartości

Tester trzeźwości

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Runab (dyskusja | edycje) o 22:36, 19 lis 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Użycie testera trzeźwości.

Tester trzeźwości – urządzenie służące do określania ilościowej zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, co pozwala określić zawartość alkoholu we krwi. Zostało wynalezione przez Rolla N. Hargera, lekarza z Indianapolis, który opatentował je w 1958 roku. Popularna nazwa potoczna to alkomat.

Testery trzeźwości są powszechnie stosowane przez policję do badania trzeźwości kierowców.

Historia

Przed wprowadzeniem współczesnych alkomatów policja oraz inne służby mundurowe w wielu krajach rozwiniętych (np. Belgia, Szwecja, Dania) używały mobilnych, miniaturowych zestawów do pobierania krwi, w celu badania nietrzeźwości kierowców, maszynistów, motorniczych i sprawców wykroczeń[potrzebny przypis].

Zobacz też