Edmundowo (Jankowice)
52°26′00″N 16°37′01″E/52,433333 16,616944Edmundowo – część wsi Jankowice[1], położonej w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Tarnowo Podgórne.
| część wsi | |
| Państwo | wielkopolskie |
|---|---|
| Powiat | |
| Gmina | |
| Część miejscowości | |
| Wysokość |
80-90 m n.p.m. |
| Strefa numeracyjna |
(+48) 61 |
| Kod pocztowy |
62-080 |
| Tablice rejestracyjne |
PZ |
| SIMC |
1008050 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
| 52°26′00″N 16°37′01″E/52,433333 16,616944
| |
Położenie
Edmundowo leży około 25 km na zachód od Poznania i stanowi enklawę wsi Jankowice. Przez miejscowość przepływa rzeka Sama. Pod względem geomorfologicznym są to tereny należące do Pojezierza Poznańskiego[2], będącego częścią Pojezierza Wielkopolskiego.
Ukształtowanie terenu jest typowo nizinne, na obszarze miejscowości rzędne wysokościowe wahają się w granicach około 80÷90 m n.p.m.
Historia
Edmundowo powstało prawdopodobnie w pierwszej połowie XIX wieku, jako kolonia Jankowic. Istnienie miejscowości potwierdza urzędowy spis ludności Wielkiego Księstwa Poznańskiego, przeprowadzony w 1837 r[3]. Wg jego wyników, Edmundowo zamieszkiwało 60 mieszkańców, w 7 dymach tj. domostwach. Wraz z sąsiednimi miejscowościami – Jankowicami, Lusówkiem oraz Ceradzem Kościelnym, Edmundowo tworzyło majętność dworską Jankowice, której właścicielem była wówczas Rozalia Engeström, wdowa po znanym szwedzkim dyplomacie związanym z Polską, Larsie von Engeström.
W okresie zaborów Edmundowo wchodziło w skład najpierw powiatu poznańskiego – do 1887 r., a później powiatu Poznań – Zachód; ponownie w powiecie poznańskim znalazło się w wyniku reformy administracyjnej przeprowadzonej już w niepodległej Polsce, w 1925 r.
Pod zaborem pruskim, a także w okresie międzywojennym, do roku 1934, Edmundowo było gminą wiejską (jednowioskową), a następnie, po scaleniu mniejszych gmin weszło w skład gminy Tarnowo Podgórne[4].
Do końca zaborów miejscowość leżała w granicach administracyjnych Prowincji Poznańskiej, zaś w kolejnych latach, w okresie 1919–1998 kolejno w województwie poznańskim w II RP, tzw. dużym województwie poznańskim i tzw. małym województwie poznańskim.
Demografia
Edmundowo było niewielką wioską o charakterze rolniczym, której liczba mieszkańców wzrastała nieznacznie na przestrzeni lat – przykładowo od 60 w 1837 r[3]., do 99 w 1921 r[5]. Na podstawie przeprowadzanych regularnie od 1871 r.[6] (co 5 lat) spisów ludności Prowincji Poznańskiej można stwierdzić, że w Edmundowie żyła stosunkowo liczna kolonia niemiecka. Byli to prawdopodobnie osadnicy, którzy realizowali program osadnictwa pruskiego, będącego jedną z form germanizacji Polaków.
| Rok
spisu |
Liczba
domostw |
Liczba
mieszkańców |
Polacy | Niemcy |
|---|---|---|---|---|
| 1837 | 7 | 60 | brak danych | brak danych |
| 1885 | 8 | 84 | 61 | 23 |
| 1905 | 8 | 93 | 78 | 15 |
| 1921 | 11 | 99 | 93 | 6 |
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. Dziennik Ustaw z 2013 r., poz.200.
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Wydawnictwa Naukowe PWN, 2011.
- ↑ a b Ludwik Plater: Opisanie historyczno – statystyczne Wielkiego Księztwa Poznańskiego. Lipsk: Nakładem Księgarni Zagranicznej, 1846, s. 341.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 21 lipca 1934 r. o podziale powiatu poznańskiego w województwie poznańskim na gminy wiejskie. Dziennik Ustaw z 1934 r. Nr 68, poz. 616 i 617.
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Skorowidz Miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. Tom X. Województwo poznańskie. Warszawa: 1926, s. 76.
- ↑ Königlichen Statistischen Bureau: Gemeindelexikon für das Königreich Preussen. Provinz Posen. Berlin: 1888 i 1908.