Bernard z Menthon

{{{rodzaj}}}
{{{imię}}}

{{{tytuły}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{podpis grafiki}}}]] {{{podpis grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia	{{{data urodzenia}}} {{{miejsce urodzenia}}}
Data i miejsce śmierci	{{{data śmierci}}} {{{miejsce śmierci}}}
Czczony przez	{{{kościół}}}
Beatyfikacja	{{{data beatyfikacji}}} {{{miejsce beatyfikacji}}} przez {{{beatyfikujący}}}
Kanonizacja	{{{data kanonizacji}}} {{{miejsce kanonizacji}}} przez {{{kanonizujący}}}
Wspomnienie	{{{wspomnienie}}}
Atrybuty	{{{atrybuty}}}
Patron	{{{patron}}}
Szczególne miejsca kultu	{{{miejsce kultu}}}
[[Plik:{{{faksymile}}}|130x100px|alt=Faksymile|{{{opis faksymile}}}]] {{{opis faksymile}}}

{{Święty infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | beatyfikujący = | miejsce kanonizacji = | data urodzenia = | patron = | kanonizujący = | miejsce beatyfikacji = | rodzaj = | data kanonizacji = | miejsce kultu = | podpis grafiki = | atrybuty = | faksymile = | data beatyfikacji = | miejsce śmierci = | tytuły = | wspomnienie = | imię = | data śmierci = | kościół = | grafika = | miejsce urodzenia = | opis faksymile = Nieznane pola: "Wspomnienie", "Miejsce_kanonizacji", "Miejsce_śmierci", "Data_urodzenia", "Miejsce_beatyfikacji", "quote", "Atrybuty", "Beatyfikowany_przez", "Kanonizowany_przez", "Miejsce_kultu", "Tytuły", "Patron", "Imię", "Miejsce_urodzenia", "Data_beatyfikacji", "Portret", "Kościół", "Data_kanonizacji", "zdjęcie podpis" oraz "Data_śmierci".

Bernard z Menthon, również: Bernard z Aosty, Bernard z Mont-Joux (ur. ok. 996 w Menthon k. Annecy lub w okręgu Aosty, zm. 15 czerwca 1081, lub 1086) – włoski zakonnik, założyciel schroniska dla wędrowców na Wielkiej Przełęczy Świętego Bernarda, pierwszego punktu ratownictwa górskiego, święty katolicki.

Życie

Bernard urodził się w Menthon, nad jeziorem Annecy w Sabaudii. Pochodził z rodziny szlacheckiej i był krewnym burgundzkiej królowej Ermengardy. Studiował w Paryżu filozofię i prawo. Był wędrownym kaznodzieją w dolinie Aosty i diecezji Novara. Inne źródła podają, że pochodził z okręgu Aosty w północnych Włoszech, gdzie był archidiakonem zaangażowanym w działalność charytatywną.

Ok. 1050 założył schronisko dla wędrowców na Wielkiej Przełęczy Świętego Bernarda; i być może, również na Małej Przełęczy Świętego Bernarda. Przyczyną założenia schroniska był fakt, że przejście przez Alpy koło Mont Joux między Wallis a doliną Aosty było niebezpieczne, a wśród podróżujących było wielu pielgrzymów.

Sławę zawdzięczał Bernard również nazwanej od jego imienia rasie psów – bernardynów. Szkolone psy pomagały mnichom, a od połowy XVII w. stały się osobną rasą.

W kwietniu 1081 w Pawii Bernard usiłował odwieść cesarza Henryka IV od walki z papieżem Grzegorzem VII. W drodze powrotnej z Pawii zmarł w Novarze. Jego grób znajduje się w tamtejszej katedrze.

Hagiografia

Wg starszych przekazów hagiograficznych, reprezentowanych przez tradycję włoską, święty Bernard pochodził z okręgu Aosty (płn. Włochy). Tam też był potem archidiakonem i rozwijał działalność charytatywną.

Inne źródła podają, że Bernard żył prawie 100 lat wcześniej,; w latach 923-1008. Jego ojciec, Ryszard z Menthon, chciał go zaręczyć. Bernard się na to nie zgodził, więc został uwięziony w wieży rodzinnego zamku, z którego wkrótce uciekł do Aosty. Tam przyjął go archidiakon Piotr, udzielił mu święceń kapłańskich i mianował swoim następcą. W cudownej ucieczce przez okno miał mu pomóc św. Mikołaj z Miry.

Kult

Bernard z Menthon już w XII w. był czczony w całym Piemoncie jako święty. W 1123 biskup Ryszard z Novary ogłosił go świętym. Oficjalnie został wpisany do martyrologium rzymskiego dopiero przez papieża Innocentego XI w 1681.

Patronat

Święty Bernard jest patronem alpinistów i mieszkańców Alp. Patronuje również turystom, narciarzom i ratownikom górskim.

Papież Pius XI w 1923 ogłosił Bernarda z Menthon patronem mieszkańców Alp i alpinistów, a 20 sierpnia 1923 wysłał posłanie apostolskie do biskupa Annency o kulcie św. Bernarda:

W celu rozszerzenia kultu tak wielkiego człowieka, który wśród mieszkańców Alp trwa nieprzerwanie do dziś, pragniemy mocą władzy apostolskiej ogłosić św. Bernarda z Menthon niebieskim patronem nie tylko dla mieszkańców Alp, lecz także dla wszystkich, którzy uprawiają turystykę górską. Zaprawdę, ze wszystkich czynności, w których poszukuje się godnej rozrywki, nie ma bardziej dobroczynnej dla duchowego i cielesnego zdrowia niż ta, trzeba tylko ograniczyć ryzyko. Po ciężkiej pracy i trudach wchodzi się bowiem w górę, gdzie powietrze jest rzadsze i czystsze – z jednej strony odnawia się i wzmacnia w ten sposób siły, z drugiej – człowiek staje się wytrzymalszy także w najtrudniejszych obowiązkach życiowych, ponieważ uczy się odważnie spoglądać na wszystkie niebezpieczeństwa. Podczas oglądania nieskończoności i piękna co rusz otwierających się zaczarowanych widoków nasza dusza unosi się ku Bogu, stwórcy i panu natury.

{{Cytat}} Brakujące pola: treść. Przestarzałe pola: 1.

Dzień obchodów

Wspomnienie liturgiczne św. Bernarda z Menthon w Kościele katolickim obchodzono w różnych dniach: 16 i 28 maja, 1 listopada. Obecnie Kościół wspomina świętego 15 czerwca,.

Zobacz też

• święty Bernard - inne postaci święte o tym imieniu
• kult świętych
• wstawiennictwo świętych

Bibliografia

• Fros H., Wegner H., Bernard z Aosty, [w:] Encyklopedia katolicka, t.2, Lublin 1985, kolumny 299-300.
• K. Hofmann, Bernhard v. Menthon, [w:] Lexikon für Theologie und Kirche, Bd. 2, Freiburg im Breisgau 1931, kolumny 205-206.
• Fros Henryk SJ, Sowa Franciszek, Twoje imię. Przewodnik onomastyczno-hagiograficzny, WAM, Kraków 2000, ISBN 83-7097-704-9
• "Wielka encyklopedia Oxfordu", Oxford Educational, Poznań 2008