Ogonek
Wygląd
Ą ą
Ę ę
Į į
Ǫ ǫ
Ų ų
Ę ę
Į į
Ǫ ǫ
Ų ų
Ogonek – znak diakrytyczny używany dla oznaczenia:
- obecnie długich głosek w języku litewskim (ą, ę, į, ų)
- głosek nosowych w językach:
- polskim (ą, ę)
- Indian Nawaho i Apaczów (ą, ąą, ę, ęę, į, įį, ǫ, ǫǫ),
- Indian Chiricahua i Mescalero (ą, ąą, ę, ęę, į, įį, ų, ųų),
- Tuchtone (z rodziny języków atapaskańskich).
Ogonków używa się też w transliteracji języka staro-cerkiewno-słowiańskiego.
Znak | Nazwa | Unicode v3.2 | Kod HTML |
---|---|---|---|
˛ | Ogonek | U+02DB | ˛
|
Ą | Wielka litera łacińska A z ogonkiem | U+0104 | Ą
|
ą | Mała litera łacińska a z ogonkiem | U+0105 | ą
|
Ę | Wielka litera łacińska E z ogonkiem | U+0118 | Ę
|
ę | Mała litera łacińska e z ogonkiem | U+0119 | ę
|
Į | Wielka litera łacińska I z ogonkiem | U+012E | Į
|
į | Mała litera łacińska i z ogonkiem | U+012F | į
|
Ǫ | Wielka litera łacińska O z ogonkiem | U+01EA | Ǫ
|
ǫ | Mała litera łacińska o z ogonkiem | U+01EB | ǫ
|
Ų | Wielka litera łacińska U z ogonkiem | U+0172 | Ų
|
ų | Mała litera łacińska u z ogonkiem | U+0173 | ų
|