Język tamaszek
Klasyfikacja genetyczna | |||||
---|---|---|---|---|---|
{{{klasyfikacja}}} | |||||
Status oficjalny | |||||
Organ regulujący | ?↗ | ||||
UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||||
Kody języka | |||||
ISO 639-2 | tmh | ||||
ISO 639-3 | tmh | ||||
IETF | tmh | ||||
Glottolog | tuar1240 | ||||
Ethnologue | tmh | ||||
SIL | tmh | ||||
W Wikipedii | |||||
| |||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język tamaszek, (tamaszeq[1], także tuareg, tuareski) – makrojęzyk z południowej gałęzi języków berberskich, używany w Afryce na rozległych obszarach Mali, Nigru, Algierii, Libii i Burkina Faso. Rozpada się na cztery dialekty, przez SIL International uznawanych za osobne języki (mówi się wtedy o grupie języków tamaszek/tuareskich): tamahaq (Algieria, tamajaq (Niger), tamajeq (Niger) i tamasheq (Mali)[2]. Wywarł silny wpływ na nilo-saharyjskie języki songhaj. Obok języka tamazight jest jednym z dwóch najważniejszych języków Berberów, używanych jako wspólny, ponadregionalny środek komunikacji.
Język tuareski zapisywany bywa berberskim alfabetem tifinagh[3], jednak do jego zapisu częściej stosuje się pismo arabskie lub (w Mali i Nigrze) alfabet łaciński.
Klasyfikacja makrojęzyka tamaszek
- grupa północna
- grupa południowa
- ↑ Piłaszewicz, Stanisław i Rzewuski, Eugeniusz, Wstęp do afrykanistyki, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2004, ISBN 83-235-0061-4
- ↑ Ethnologue report for Tamasheq
- ↑ Tifinagh alphabet and Berber languages