Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Twierdzenie Stone'a o reprezentacji algebr Boole'a – jedno z podstawowych twierdzeń w teorii algebr Boole'a , mówiące, że
Każda algebra Boole'a jest izomorficzna z pewnym ciałem zbiorów (traktowanym jako algebra Boole'a). Co ciałem tym jest rodzina otwarto-domkniętych podzbiorów pewnej zerowymiarowej zwartej przestrzeni Hausdorffa .
Twierdzenie udowodnione w 1936 roku przez amerykańskiego matematyka Marshalla Harveya Stone'a [1] . Twierdzenie to stanowi pomost pomiędzy teorią algebr Boole'a a teorią zwartych , zerowymiarowych przestrzeni topologicznych .
Uwagi o dowodzie
Dowód twierdzenia wymaga pewnej słabej formy
aksjomatu wyboru – mianowicie twierdzenia o ideale pierwszym .
Niech
(
B
,
+
,
⋅
,
∼
,
0
,
1
)
{\displaystyle ({\mathbb {B} },+,\cdot ,\sim ,{\mathbf {0} },{\mathbf {1} })}
będzie algebrą Boole'a.
Definicje
Powiemy, że zbiór
F
⊆
B
∖
{
0
}
{\displaystyle F\subseteq {\mathbb {B} }\setminus \{{\mathbf {0} }\}}
jest filtrem na algebrze
B
{\displaystyle {\mathbb {B} }}
, gdy następujące warunki są spełnione:
(a)
1
∈
F
{\displaystyle {\mathbf {1} }\in F}
,
(b) jeśli
a
∈
F
{\displaystyle a\in F}
oraz
a
⩽
b
∈
B
{\displaystyle a\leqslant b\in {\mathbb {B} }}
(czyli
a
⋅
(
∼
b
)
=
0
{\displaystyle a\cdot (\sim b)={\mathbf {0} }}
), to też
b
∈
F
{\displaystyle b\in F}
,
(c) jeśli
a
,
b
∈
F
{\displaystyle a,b\in F}
, to również
a
⋅
b
∈
F
{\displaystyle a\cdot b\in F}
.
Filtr
F
{\displaystyle F}
na algebrze
B
{\displaystyle {\mathbb {B} }}
jest filtrem maksymalnym , jeśli jedynym filtrem zawierającym
F
{\displaystyle F}
jest filtr
F
{\displaystyle F}
. (filtr maksymalny to taki filtr który nie może być rozszerzony do większego filtru). Filtry maksymalne na algebrze
B
{\displaystyle {\mathbb {B} }}
są też nazywane ultrafiltrami . Zbiór wszystkich ultrafiltrów na algebrze
B
{\displaystyle {\mathbb {B} }}
jest oznaczany przez
U
l
t
(
B
)
{\displaystyle {\rm {Ult}}({\mathbb {B} })}
.
Dla
a
∈
B
{\displaystyle a\in {\mathbb {B} }}
definiuje się
e
(
a
)
=
{
p
∈
U
l
t
(
B
)
:
a
∈
p
}
⊆
U
l
t
(
B
)
{\displaystyle e(a)=\{p\in {\rm {Ult}}({\mathbb {B} })\colon a\in p\}\subseteq {\rm {Ult}}({\mathbb {B} })}
.
Obserwacje
Niech
F
⊆
B
∖
{
0
}
{\displaystyle F\subseteq {\mathbb {B} }\setminus \{{\mathbf {0} }\}}
będzie filtrem. Wówczas następujące warunki są równoważne:
(i)
F
{\displaystyle F}
jest ultrafiltrem,
(ii) dla każdego elementu
a
∈
B
{\displaystyle a\in {\mathbb {B} }}
, albo
a
∈
F
{\displaystyle a\in F}
lub
∼
a
∈
F
{\displaystyle \sim a\in F}
,
(iii) dla każdych
a
,
b
∈
B
{\displaystyle a,b\in {\mathbb {B} }}
, jeśli
a
+
b
∈
F
{\displaystyle a+b\in F}
, to
a
∈
F
{\displaystyle a\in F}
lub
b
∈
F
{\displaystyle b\in F}
.
Każdy filtr
F
⊆
B
∖
{
0
}
{\displaystyle F\subseteq {\mathbb {B} }\setminus \{{\mathbf {0} }\}}
jest zawarty w pewnym ultrafiltrze (to stwierdzenie wymaga pewnej formy aksjomatu wyboru).
Dla dowolnych
a
,
b
∈
B
{\displaystyle a,b\in {\mathbb {B} }}
mamy, że
e
(
a
+
b
)
=
e
(
a
)
∪
e
(
b
)
{\displaystyle e(a+b)=e(a)\cup e(b)}
,
e
(
a
⋅
b
)
=
e
(
a
)
∩
e
(
b
)
{\displaystyle e(a\cdot b)=e(a)\cap e(b)}
oraz
e
(
∼
a
)
=
U
l
t
(
B
)
∖
e
(
a
)
{\displaystyle e(\sim a)={\rm {Ult}}({\mathbb {B} })\setminus e(a)}
.
Rodzina
{
e
(
a
)
:
a
∈
B
}
{\displaystyle \{e(a):a\in {\mathbb {B} }\}}
jest bazą pewnej topologii
τ
S
t
{\displaystyle \tau _{\rm {St}}}
na
U
l
t
(
B
)
{\displaystyle {\rm {Ult}}({\mathbb {B} })}
. Przestrzeń topologiczna
(
U
l
t
(
B
)
,
τ
S
t
)
{\displaystyle ({\rm {Ult}}({\mathbb {B} }),\tau _{\rm {St}})}
jest zerowymiarową zwartą przestrzenią T2 . (Tę przestrzeń nazywamy przestrzenią Stone'a algebry
B
{\displaystyle {\mathbb {B} }}
)
Odwzorowanie
e
{\displaystyle e}
jest izomorfizmem pomiędzy algebrą
B
{\displaystyle {\mathbb {B} }}
a ciałem
CO(Ult)
(
B
)
{\displaystyle {\mbox{CO(Ult)}}(\mathbb {B} )}
otwarto-domkniętych podzbiorów jej przestrzeni Stone'a.
Dualność
W istocie, twierdzenie Stone'a może być wypowiedziane nieco ogólniejszej formie która to oddaje dualizm między algebrami Boole'a a zwartymi, zero-wymiarowymi przestrzeniami Hausdorffa.
Twierdzenie Stone'a o dualności
Dla każdej algebry Boole'a
B
{\displaystyle \mathbb {B} }
istnieje izomorfizm
s
B
:
B
→
CO(Ult)
(
B
)
{\displaystyle s_{\mathbb {B} }\colon \mathbb {B} \to {\mbox{CO(Ult)}}(\mathbb {B} )}
przy czym
dla każdej algebry Boole'a
A
{\displaystyle \mathbb {A} }
dla każdego homomorfizmu
h
:
B
→
A
{\displaystyle h\colon \mathbb {B} \to \mathbb {A} }
istnieje dokładnie jedna taka funkcja ciągła
h
∗
:
CO(Ult)
(
A
)
→
CO(Ult)
(
B
)
{\displaystyle h^{*}\colon {\mbox{CO(Ult)}}(\mathbb {A} )\to {\mbox{CO(Ult)}}(\mathbb {B} )}
,
że
h
=
s
A
−
1
∘
h
∗
∘
s
B
{\displaystyle h=s_{\mathbb {A} }^{-1}\circ h^{*}\circ s_{\mathbb {B} }}
.
Ponadto,
jeżeli
h
∗
{\displaystyle h^{*}}
jest różnowartościowa, to
h
{\displaystyle h}
jest epimorfizmem ,
jeżeli
h
∗
{\displaystyle h^{*}}
jest "na" , to
h
{\displaystyle h}
jest monomorfizmem ,
jeżeli
C
{\displaystyle \mathbb {C} }
jest algebrą Boole'a oraz
g
:
C
→
B
{\displaystyle g\colon \mathbb {C} \to \mathbb {B} }
jest homomorfizmem, to
(
h
∘
g
)
∗
=
g
∗
∘
h
∗
{\displaystyle (h\circ g)^{*}=g^{*}\circ h^{*}}
.
Bibliografia
Zobacz też