Przejdź do zawartości

Park Narodowy Eifel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Opos401 (dyskusja | edycje) o 11:49, 16 lip 2012. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Szablon:Park narodowy infobox

Park z lotu ptaka
Widok na park z Dreiborn Plateau

Park Narodowy Eifel (niem. Natonalpark Eifel) - jeden z 14 parków narodowych na terenie Niemiec i jedyny park w Nadernii Północnej-Westafalii.

Widok na park

Głównym zadaniem Parku Narodowego Eifel jest ochrona roślin, zwierząt i ich siedlisk, oraz działanie zgodne z określeniami Międznarodowej Unii Ochrony Przyrody ( w skrócie IUCN). Wymaganiami IUCN jest to, aby 75 % powierzchni parku narodowego pozostało nienaruszone przez człowieka - w ciągu 30 lat od powstania parku narodowego.

Ponad 10.000 hektarowy park obejmuje zbiornik Urft sąsiadujący z dawnym terenem wojskowym do szkolenia Dreiborn Plateau, który był wykorzystywany przez Belgijskie Siły Zbrojne i żołnierzy NATO. Obszar ten tworzy około 3300 hektarów całej powierzchni parku i jest otwarte dla publiczności od 1 stycznia 2006.

Geograficzne położenie parku

Park narodowy leży w południowo-zachodniej części, kraju związkowego, Nadrenii Północnej-Westfalii[1]. Park jest północnej części regionu Eifel, pomiędzy Nideggen od północy, Gemünd na południu i belgijskiej granicy na południowym-zachodzie. Eifel graniczy od północnego-zachodu z rzeką Rur.

Położenie parku na mapie Niemiec

Flora i Fauna

Park Narodowy Eifel jest domem dla ponad 900 gatunków zwierząt i roślin zagrożonych na czerwonej liście.

Flora

Kosmatka brunatna

W kwietniu i na początku maja, łąki narcyzów toną w żółci. Naturalne występowanie dzikich narcyzów jest rzadkie. Narcyzy w naturalnych warunkach rosną w dolinach rzecznych w tym, w Parku Narodowym Eifel, który jest większym z dwóch złóż narcyzów w Niemczech. Głównymi drzewami w Eifel są buki, graby i brzozy. Na terenie parku występują również kosmatki i inne rośliny zielone.

Fauna

Żbik europejski
Jeleń w biegu
Bóbr europejski
Ryś
Bocian czarny
Puchacz
Gęsiówka egipska
perłoródek rzecznych]] - małży występujących w parku

{Galeria |Nazwa= |wielkość=240 |pozycja=left |Grafika:Adalia bipunctata01.jpg|Biedronka dwukropka |Grafika:Plecotus austriacus.jpg|Gacek szary |Grafika:Wiewiorka-pospolita-na-drzewie.jpg|Wiewiórka pospolita |Grafika:European Common Frog Rana temporaria (cropped).jpg|Żaba trawna |Grafika:Grey Heron (Ardea cinerea) in AP W IMG 4038.jpg|Czapla siwa |Grafika:Salamandra salamandra BM3.jpg|Salamandra plamista |Grafika:Jaszczurka.jpg|Jaszczurka zwinka }} Najbardziej znanymi zwierzętami występującymi w parku są:

-żbiki w parku populacja parku wynosi około 50 sztuk żbików,

-jelenie są największymi zwierzętami parku, który jest domem dla około 1000 egzemplarzy, -bobry w Eifel wymarły w latach 80., lecz po jakimś czasie kilka egzemplarzy bobra europejskiego zostało przywiezione tam z Polski. Teraz bobry można spotkać prawie na całym terenie parku, -rysie są największymi kotami na terenie parku. Jednak turyści nie muszą się niczego obawiać, ponieważ rysie są bardzo nieśmiałe i trzeba mieć wielkie szczęście aby spotkać rysia w środowisku naturalnym, -bociany- obok częstych bocianów białych, na łąkach parku można obserwować również rzadkie bociany czarne, -puchacze są największymi żyjącymi sowami w parku[1], -gęsiówki egipskie jest gatunkiem inwazyjnym (nie tylko na terenie parku, ale też i w całych Niemczech) . W parku pojawiła się przed rokiem 2005, przybywając tam z Holandii. -małże zostały uznane z wymarłe w Nadrenii Północnej-Westfalii., ale kilka lat temu naukowcy znaleźli kilka małży w strumieniach parku. W parku mówi się, że dwie lub trzy muszle mogły przyjść na świat, gdy w Niemczech rządził jeszcze cesarz. Prócz tego w parku jest ponad 1300 gatunków chrząszczy, 15 gatunków nietoperzy i prócz tego wiewiórki, żaby, czaple, salamandry, jaszczurki, itp.

Szlaki

W parku jest około 240 km szlaków. Rowerzyści mogą korzystać ze 104 kilometrów tej trasy. Jeżeli w zimie jest wystarczająco śniegu, 5 kilometrów trasy jest odcięta dla narciarzy biegowych.

Odcinek jednego ze szlaków

Na szlakach w dawnym Plateau Dreiborn istnieje niebezpieczeństwo, spowodowane dawnymi kopalniami, które mogą być, pozostawione na boku Ścieszki.

Wrota Parku i Informacja Turystyczna

Wszystkie znaki w parku są drewniane

W celu zwiększenia się liczby odwiedzających i zapewnienia lepszej informacji turystycznej, krajowe systemy zarządzania parkiem, zbudowały cztery bramy do parku. Bramy są otwarte codziennie, a wejście jest bezpłatne. Oprócz podstawowych informacji każde Centrum Informacji oferuje inny motyw. Przy bramie Rurberg w Eiserbachdamm mottem jest "żyła życia przyrody" (niem.Lebensadern der Natur) i woda jest głównym tematem wystawy stałej. W Gemünd odwiedzający przeżywa historię lasu przy Bramie Kurgarten. W Heimbach głównym tematem jest "lastajemnic" (Waldgeheimnisse). Przy bramie w Höfen centralnym punktem są łąki narcyza.

Zwiedzanie z przewodnikiem

Park oferuje regularne i darmowe wycieczki z wyszkolonym przewodnikiem. Goście mogą wybierać spośród co najmniej ośmiu różnych wycieczek w każdym tygodniu. Rezerwacje nie są konieczne. Po drodze przewodnik nie tylko uczyć różnych rzeczy, ale także opowiadać anegdoty i swoje własne doświadczenia.

Filmy

W 2005 roku o parku nakręcono 45 minutowy film dokumentalny.

  1. a b {{Cytuj książkę=|imię=Philip Steele &|nazwisko=Keith Lye|tytuł=Ilustrowany Atlas Świata |wydawca=Parragon Błąd w przypisach: Nieprawidłowy znacznik <ref>; nazwę „m” zdefiniowano więcej niż raz z różną zawartością
    BŁĄD PRZYPISÓW

Bibliografia

Zdzisław Preisner: Parki Narodowe Świata. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2008. Magdalena Hildebrant: Szkolna Encyklopedia Geografii. Warszawa: Świat Książki, 2005.

Linki zewnętrzne