Trijodek boru

Jodek boru
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	jodek boru
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	BI3
Masa molowa	391,52 g/mol
Wygląd	bezbarwne, lotne ciało stałe (często lekko różowe od śladów jodu)
	Identyfikacja
Numer CAS	13517-10-7
PubChem	{{{nazwa}}}, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: (ang.).{{PubChem}} Brakujące pola: cid oraz nazwa. Nieznane pola: 1.
SMILES
	IB(I)I
Właściwości
	Gęstość
	3,350 g/cm³; ciało stałe
	Rozpuszczalność
	chlorek metylenu, chloroform, czterochlorek węgla, dwusiarczek węgla
Temperatura topnienia	50,5 °C
Budowa
Typ hybrydyzacji i VSEPR	sp2 – trójkąt płaski
Moment dipolowy	0 D
Niebezpieczeństwa
Numer RTECS	ED7400000
	Podobne związki
Inne aniony	fluorek boru; chlorek boru; bromek boru
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 8 lut 2012, była oparta na tej wersji.

Jodek boru – nieorganiczny związek chemiczny boru i jodu o wzorze BI₃.

W temperaturze pokojowej jest to bezbarwne, lotne ciało stałe, często lekko zabarwione na różowo na skutek obecności śladów jodu.

Otrzymywanie

Jodek boru można otrzymać w wyniku bezpośredniej syntezy poprzez jodowanie boru w temperaturze 600–1000 °C^[1]:

\mathrm {3\ I_{2}+2\ B\rightarrow 2\ BI_{3}}

Jodek boru o bardzo wysokiej czystości z 25% wydajnością można uzyskać w reakcji jodu rozpuszczonego w heptanie z borowodorkiem sodu lub potasu w temperaturze 80 °C^[2]:

Parser nie mógł rozpoznać (SVG (MathML może zostać włączone przez wtyczkę w przeglądarce): Nieprawidłowa odpowiedź („Math extension cannot connect to Restbase.”) z serwera „http://localhost:6011/pl.wikipedia.org/v1/”:): {\displaystyle \mathrm{8\ I_2 + 3\ KBH_4 \rightarrow 3\ LiI + 3\ BI_3 + 4\ H_2 + 4\ HI}}

↑ J. Cueilleron, J.C. Viala. Direct synthesis of boron triiodide and the chemical transport of boron with iodine. „Journal of the Less Common Metals”. 58 (2), s. 123–131, 1978. DOI: 10.1016/j.bbr.2011.03.031.
↑ A.G. Briggs, R.E. Simmons. The preparation of very pure boron iodide. „Naturwissenschaften”. 77 (12). s. 595–597. DOI: 10.1007/BF01133735.

Bibliografia

Szablon:Bibliografia

[1] J. Cueilleron, J.C. Viala. Direct synthesis of boron triiodide and the chemical transport of boron with iodine. „Journal of the Less Common Metals”. 58 (2), s. 123–131, 1978. DOI: 10.1016/j.bbr.2011.03.031.

[2] A.G. Briggs, R.E. Simmons. The preparation of very pure boron iodide. „Naturwissenschaften”. 77 (12). s. 595–597. DOI: 10.1007/BF01133735.

[1]

[2]