Język regionalny
Język regionalny definiowany przez Europejską kartę języków regionalnych lub mniejszościowych to język, tradycyjnie używany na terenie państwa przez mniejszą liczebnie od reszty grupę obywateli, różniący się od oficjalnego języka urzędowego oraz niebędący ani dialektem oficjalnego języka tego państwa, ani językiem migrantów.
W Polsce za język regionalny uznawany jest język kaszubski, co reguluje ustawa z dnia 6 stycznia 2005 roku o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym.
Są również ponawiane starania o uznanie takiego statusu dla etnolektu śląskiego[1].