Zanokcica gniazdowa

Zanokcica gniazdowa (Asplenium nidus L.) – gatunek paproci z rodziny zanokcicowatych. Pochodzi z rejonów zwrotnikowych półkuli wschodniej, od Indii do Australii. Jest epifitem, ale rośnie też na materii organicznej. W klimacie umiarkowanym uprawiana jako roślina doniczkowa.

Morfologia

Pokrój

Roślina o wysokości 50 - 150 cm.

Liście

Zebrane w rozetę liściową, w której gromadzi wodę i humus. Duże, proste, jasnozielone, często marszczone, o szerokości 10 - 20 cm; główna żyłka brunatna.

Zarodnie

Zarodniki rozwijają się w sori na spodzie liści. Sori formują długie rzędy.

Biotop

Żyje na obszarach ciepłych i wilgotnych, w częściowym lub pełnym cieniu, choć wytrzymuje również pełne nasłonecznienie i okresowe zmniejszenie wilgotności powietrza.

Zastosowanie

• Roślina ozdobna – uprawiana jako roślina doniczkowa.
• Roślina jadalna - na Tajwanie roślina ta zwana jest Wugus i jest tam popularnym warzywem.

Uprawa

Zanokcicę można sadzić zarówno na pniu podpierającym, jak i bezpośrednio w doniczce, zawierającej lekką mieszankę ziemi dla epifitów. Nie wolno dopuścić do wyschnięcia bryły korzeniowej. Wymaga zraszania i nawożenia w okresie wegetacji (od wiosny do początku jesieni). Stanowisko półcieniste lub słoneczne. Temperatura od 10 do 30 °C.

Przepisy

Przysmak Tajwanu spożywa się po ugotowaniu, surowy lub kiszony najczęściej z ryżem.