Grigorij Szwarc-Bostunicz
Grigorij Wilhelmowicz Szwarc, ros. Григорий Вильгельмович Шварц, Gregor Szwarc-Bostunicz, ps. "Dr. Gregor" (ur. 1 grudnia 1883 r. w Kijowie, zm. ?) – rosyjski i emigracyjny pisarz, publicysta, teatrolog i dziennikarz antysemicki i antymasoński, antropozof, działacz NSDAP, wyższy oficer SS i SD
Biografia
Jego ojciec był Niemcem bałtyckim z Rygi, a matka pochodziła ze zniemczonej serbskiej rodziny z Bawarii. W 1908 G. W. Szwarc ukończył wydział prawniczy Uniwersytetu Państwowego w Kijowie. Od 1910 wydawał niemieckojęzyczne pismo "Der Süd Kopeken", wychodzące do wybuchu I wojny światowej. Następnie został wykładowcą historii literatury i teatru w instytucie teatralnym im. Łysenki. Jednocześnie powołał Teatr Kolejowy. Był wówczas autorem sztuk teatralnych, opowiadań i fars.
W 1915 z powodu wzrastania antyniemieckich nastrojów w Rosji zrusyfikował swoje nazwisko na Grigorija Wasiliewicza Bostunicza. Rewolucję lutową, a następnie rewolucję październikową 1917 uważał za dzieło spisku masońskiego. Jako gorący wróg bolszewików przedostał się na tereny zajmowane przez wojska białych. Został propagandystą w służbie gen. Antona I. Denikina, a następnie gen. Piotra N. Wrangla. W połowie listopada 1920 wraz z resztkami wojsk białych ewakuował się z Krymu do Gallipoli. Na emigracji zamieszkał w Bułgarii, gdzie związał się z bułgarskimi teozofami i Georgijem Gurdżijewem.
Pod koniec 1920 próbował jeszcze powrócić do Rosji, ale ostatecznie przyjechał do Belgradu. Był autorem antysemickich artykułów. Występował z antymasońskimi i antysemickimi wykładami. W 1922 na ich podstawie napisał książkę pt. "Франкмасонство и русская революция". Latem tego roku przybył do Niemiec, gdzie kontynuował swoją pisarską i publicystyczną działalność. W 1923 opublikował w prasie prawicowej serię artykułów dotyczących wojny domowej w Rosji, w których o całe zło z nią związane obwiniał masonów i Żydów. Jednocześnie zainteresował się antropozofią, nawiązując bliski kontakt z przewodniczącym Towarzystwa Antropozoficznego w Berlinie Rudolfem Steinerem.
W 1924 przyjął obywatelstwo niemieckie, zmieniając swoje imię i nazwisko na Gregor Szwarc-Bostunicz. W tym czasie poznał przywódców NSDAP, takich jak Alfred Rosenberg i Heinrich Himmler. Od 1925 publikował artykuły w organie prasowym nazistów "Völkischer Beobachter". W 1926 wystąpił na konferencji NSDAP w Monachium. W 1927 otrzymał tytuł Reichsredner der NSDAP. W 1928 przy pomocy finansowej partii wydał następną książkę pt. "Масонство в своей сущности и проявлениях".
W 1929 zerwał kontakty z R. Steinerem, oskarżając go o uleganie wpływom żydowskim. W grudniu 1931 wstąpił do NSDAP. Po objęciu władzy w Niemczech przez nazistów w 1933 , wystąpił w różnych miastach z cyklem wykładów o spisku masońskim, żydostwie i rewolucji w Rosji. 10 kwietnia 1935 został członkiem SS w stopniu Hauptsturmführera-SS. Wkrótce stanął na czele 1 oddziału (masoneria) V wydziału SD. Jednocześnie objął funkcję kuratora berlińskiego muzeum masonerii. 12 października 1935 został skierowany do rezerwy Allgemeine-SS w stopniu Obersturmbannführera-SS. W 1942 otrzymał tytuł honorowego profesora SS. 1 czerwca 1944 został oficerem w sztabie XXI Okręgu Allgemeine-SS, od 4 listopada tego roku jako SS-Standartenführer. Gregor W. Szwarc-Bostunicz był jedynym obcokrajowcem w SS noszącym tak wysoki stopień. Pod koniec wojny przebywał on na Śląsku, skąd – wobec ofensywy Armii Czerwonej – zbiegł do zachodnich Niemczech, gdzie poddał się Amerykanom. Jego dalsze losy są nieznane.
Utwory
- "Ein Meer von Blut", Monachium 1926
- "Die Freimaurerei", Weimar 1928
- "Die Bolschewisierung der Welt", Monachium 1929
- "Doktor Steiner, ein Schwindler wie keiner ein Kapitel über Anthropologie und die geistige Verwirrungsarbeit der Falschen Propheten", Monachium 1930
- "Jüdischer Imperialismus; 3000 Jahre hebräischer Schleichwege zur Erlangung der Weltherrschaft", Landsberg am Lech 1935
- "Jude und Weib Theorie und die Praxis des jüdischen Vampyrismus, der Ausbeutung und Verseuchung der Wirtsvölker", Berlin 1939