Łaska uświęcająca: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to 83.10.249.194. Autor wycofanej edycji to 158.75.89.171. |
update linku |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
W nauce katechetycznej [[Kościół katolicki|Kościoła katolickiego]] stan '''łaski uświęcającej''' to stan jedności z [[Bóg|Bogiem]], gwarancja i konieczność osiągnięcia [[Zbawienie|Zbawienia]]. Jest ona darem Bożym otrzymanym na [[chrzest|chrzcie]] (inne sytuacje, patrz [[anonimowe chrześcijaństwo]]). Traci się ją popełniając [[grzech]]. W takim wypadku konieczne jest pojednanie się z Bogiem. Kościół katolicki za taki akt uznaje [[ |
W nauce katechetycznej [[Kościół katolicki|Kościoła katolickiego]] stan '''łaski uświęcającej''' to stan jedności z [[Bóg|Bogiem]], gwarancja i konieczność osiągnięcia [[Zbawienie|Zbawienia]]. Jest ona darem Bożym otrzymanym na [[chrzest|chrzcie]] (inne sytuacje, patrz [[anonimowe chrześcijaństwo]]). Traci się ją popełniając [[grzech]]. W takim wypadku konieczne jest pojednanie się z Bogiem. Kościół katolicki za taki akt uznaje [[Sakrament pokuty i pojednania]]. |
||
{{katolicyzm stub}} |
{{katolicyzm stub}} |
||
Wersja z 02:28, 24 lip 2007
W nauce katechetycznej Kościoła katolickiego stan łaski uświęcającej to stan jedności z Bogiem, gwarancja i konieczność osiągnięcia Zbawienia. Jest ona darem Bożym otrzymanym na chrzcie (inne sytuacje, patrz anonimowe chrześcijaństwo). Traci się ją popełniając grzech. W takim wypadku konieczne jest pojednanie się z Bogiem. Kościół katolicki za taki akt uznaje Sakrament pokuty i pojednania.