Stanisław Berini: Różnice pomiędzy wersjami

Stanisław Berini
	oficer
Data i miejsce urodzenia	1808 ; Słabuszewice
Data i miejsce śmierci	2 stycznia 1905 ; Gilowice
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Królestwa Kongresowego
Jednostki	4 Pułk Piechoty Liniowej, Partyzantka Zaliwskiego
Główne wojny i bitwy	powstanie listopadowe (bitwa pod Ostrołęką)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Aktualna wersja na dzień 21:50, 21 cze 2023

Stanisław Józef Berini (ur. 1808 w Słabuszewicach, zm. 2 stycznia 1905 w Gilowicach) – powstaniec listopadowy.

Życiorys

Urodził się w 1808. W 1828 został wcielony do Wojska Polskiego Królestwa Kongresowego i przydzielony do 2 kompanii 4 Pułku Piechoty Liniowej. Wziął udział w powstaniu listopadowym 1830-1831. Uczestniczył w walkach swojego pułku. Był dwukrotnie ranny, przy zdobyciu arsenału i podczas odbicia Warszawy przez Rosjan. Walczył w całym szlaku macierzystego pułku, w tym w bitwie pod Ostrołęką. Został mianowany oficerem.

W 1833 uczestniczył w próbie powtórnego wzniecenia powstania. 29 kwietnia 1833 szedł na czele ataku na posterunek w Józefowie, oddając pierwszy strzał. Został wzięty do niewoli, a następnie skazany przez sąd wojenny w Lublinie na karę dwóch tysięcy kijów i dożywotniej katorgi na dalekim wschodzie Imperium Rosyjskiego. Został zesłany do guberni irkuckiej, gdzie spędził 28 lat.

Po odzyskaniu wolności przybył do Warszawy. Później przeniósł się do Galicji. Był sądzony za udział w organizacji przygotowującej powstanie styczniowe 1863 i przez trzy miesiące więziony.

Później zamieszkał w Gilowicach. Na początku XX wieku był jednym z ostatnich żyjących powstańców listopadowych, w tym ostatnim żołnierzem 4 Pułku. Zmarł 2 stycznia 1905 w Gilowicach i został pochowany na miejscowym cmentarzu^[1]^[2].

Przypisy

↑ Stanisław Józef Berini. „Nowości Illustrowane”. 3, s. 9, 14 stycznia 1905.
↑ Kronika Towarzystwa Miłośników Gilowic. gilowice.pl. [dostęp 2017-10-15].

Bibliografia

Listopad 1831 – Lipiec 1847 Styczeń – 1863. I. Ostatni oficerowie polscy z r. 1831. Stanisław Berini. „Głos Narodu Ilustrowany”. 11, s. 1-2, 30 listopada 1901.

Zobacz też

Teofil Osiecki

Linki zewnętrzne

Stanisław Berini, Internetowy Polski Słownik Biograficzny [dostęp 2022-01-31].

[1] Stanisław Józef Berini. „Nowości Illustrowane”. 3, s. 9, 14 stycznia 1905.

[2] Kronika Towarzystwa Miłośników Gilowic. gilowice.pl. [dostęp 2017-10-15].

[1]

[2]

@@ Linia 10: / Linia 10: @@
  |stopień             = oficer
  |data urodzenia      = [[1808]]
- |miejsce urodzenia   = [[Słaboszowice]]
+ |miejsce urodzenia   = [[Słabuszewice]]
  |data śmierci        = [[2 stycznia]] [[1905]]
  |miejsce śmierci     = [[Gilowice (powiat żywiecki)|Gilowice]]
@@ Linia 23: / Linia 23: @@
  |wikicytaty          =
 }}
-'''Stanisław Józef Berini''' (ur. [[1808]] w Słaboszowicach, zm. [[2 stycznia]] [[1905]] w Gilowicach) – powstaniec listopadowy.
+'''Stanisław Józef Berini''' (ur. [[1808]] w Słabuszewicach, zm. [[2 stycznia]] [[1905]] w Gilowicach) – powstaniec listopadowy.
 == Życiorys ==