Kapibara: Różnice pomiędzy wersjami

Kapibara
	Hydrochoerus
	Brisson, 1762
	; Przedstawiciel rodzaju – kapibara wielka (H. hydrochaeris)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	jeżozwierzowce
Infrarząd	jeżozwierzokształtne
Nadrodzina	Cavioidea
Rodzina	kawiowate
Podrodzina	kapibary
Rodzaj	kapibara
	Typ nomenklatoryczny
	Sus hydrochaeris Linnaeus, 1766
Synonimy
	Hydrochaeris Brünnich, 1772; Hydrochaerus Erxleben, 1777; Hydrocherus F. Cuvier, 1829; Hydrochoerus Wagler, 1830; Capiguara Liais, 1872; Xenohydrochoerus Rusconi, 1934; Hydrocheirus Hollande & Batisse, 1959;
	Hydrochaeris Brünnich, 1772; Hydrochaerus Erxleben, 1777; Hydrocherus F. Cuvier, 1829; Hydrochoerus Wagler, 1830; Capiguara Liais, 1872; Xenohydrochoerus Rusconi, 1934; Hydrocheirus Hollande & Batisse, 1959;
Gatunki
	zobacz opis w tekście
	zobacz opis w tekście
	Zasięg występowania
	; Hydrochoerus isthmius Hydrochoerus hydrochaeris
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 08:25, 1 mar 2023

Kapibara^[10] (Hydrochoerus) – rodzaj ssaka z podrodziny kapibar (Hydrochoerinae) w rodzinie kawiowatych (Caviidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Środkowej (Panama) i Południowej (Kolumbia, Wenezuela, Gujana, Brazylia, Ekwador, Peru, Boliwia, Paragwaj, Argentyna i Urugwaj)^[11]^[12]^[13].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 1025–1340 mm, długość ogona 10–20 mm, długość tylnej stopy 200–250 mm, długość ucha 60–70 mm; masa ciała 35–65 kg^[12].

Systematyka

Etymologia

Hydrochoerus (Hydrochaeris, Hydrochaerus, Hydrocherus, Hydrocheirus): gr. ὑδρο- hudro- „wodny”, od ὑδωρ hudōr, ὑδατος hudatos „woda”; χοιρος khoiros „świnia”^[14].
Capiguara: tupi cabi lub capim „ziele, zioło”; guara czasownik „u” oznacza tego, kto je^[15]. Nowa nazwa dla Hydrochoerus Brisson, 1762.
Xenohydrochoerus: gr. ξενος xenos „dziwny”; rodzaj Hydrochoerus Brisson, 1762^[16]^[8]. Gatunek typowy: †Xenohydrochoerus ballesterensis Rusconi, 1934.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą dwa gatunki^[11]^[10]:

Hydrochoerus hydrochaeris (Linnaeus, 1766) – kapibara wielka
Hydrochoerus isthmius E.A. Goldman, 1912 – kapibara mała

Uwagi

↑ ^a ^b ^c ^d Niepoprawna późniejsza pisownia Hydrochoerus Brisson, 1762.

Przypisy

↑ Hydrochoerus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ M.J. Brisson: Regnum animale in classes IX. distributum, sive, Synopsis methodica: sistens generalem animalium distributionem in classes IX, & duarum primarum classium, quadrupedum scilicet & cetaceorum, particularem divisionem in ordines, sectiones, genera & species: cum brevi cujusque speciei descriptione, citationibus auctorum de iis tractantium, nominibus eis ab ipsis & nationibus impositis, nominibusque vulgaribus. Lugduni Batavorum: Theodorum Haak, 1762, s. 80. (łac.).
↑ M.T. Brünnich: Zoologiae fundamenta praelectionibus academicis accommodata. Grunde i dyrelaeren. Hafniae: Apud Frider. Christ. Pelt, 1772, s. 44. (łac.).
↑ J.Ch.P. Erxleben: Systema regni animalis per classes, ordines, genera, species, varietates: cvm synonymia et historia animalivm: Classis I. Mammalia. Lipsiae: Impensis Weygandianis, 1777, s. 191. (łac.).
↑ F. Cuvier: Dictionnaire des sciences naturelles, dans lequel on traite méthodiquement des différens êtres de la nature, considérés soit en eux-mêmes, d’après l’état actuel de nos connoissances, soit relativement à l’utilité qu’en peuvent retirer la médecine, l’agriculture, le commerce et les artes. Suivi d’une biographie des plus célèbres naturalistes. T. 59. Paris & Strasbourg: F. G. Levrault & Le Normant, 1829, s. 492. (fr.).
↑ J.G. Wagler: Natürliches System der Amphibien, mit vorangehender Classification der Säugethiere und Vögel. Ein Beitrag zur vergleichenden Zoologie. München, Stuttgart und Tübingen: In der J.G. Cotta’scchen Buchhandlung, 1830, s. 18. (niem.).
↑ E. Liais: Climats, géologie, faune et géographie botanique du Brésil. Paris: Garnier Frères, 1872, s. 545. (fr.).
↑ ^a ^b C. Rusconi. Tercera noticia sobre los vertebrados fósiles de las arenas puelchenses de Villa Ballester. „Anales de la Sociedad Científica Argentina”. 117, s. 21, 1934. (hiszp.).
↑ A. Hollande & A. Batisse. Contribution à l’étude des infusories parasites du coecum de l’hydrocheire (Hydrocheirus capybara L.). I. La famille des Cyclo-posthiilidae. „Memórias do Instituto Oswaldo Cruz”. 57, s. 1, 1959. (fr.).
↑ ^a ^b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 289. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 552. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ ^a ^b T. Lacher, Jr: Family Caviidae (Cavies, Capybaras and Maras). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 436–437. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Hydrochoeris. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2019-10-29].
↑ Palmer 1904 ↓, s. 334.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 158.
↑ E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 1. Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 253. (ang.).

Bibliografia

T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).

[uwaga1-3] Niepoprawna późniejsza pisownia Hydrochoerus Brisson, 1762.

[itis-1] Hydrochoerus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Brisson-2] M.J. Brisson: Regnum animale in classes IX. distributum, sive, Synopsis methodica: sistens generalem animalium distributionem in classes IX, & duarum primarum classium, quadrupedum scilicet & cetaceorum, particularem divisionem in ordines, sectiones, genera & species: cum brevi cujusque speciei descriptione, citationibus auctorum de iis tractantium, nominibus eis ab ipsis & nationibus impositis, nominibusque vulgaribus. Lugduni Batavorum: Theodorum Haak, 1762, s. 80. (łac.).

[Brünnich-4] M.T. Brünnich: Zoologiae fundamenta praelectionibus academicis accommodata. Grunde i dyrelaeren. Hafniae: Apud Frider. Christ. Pelt, 1772, s. 44. (łac.).

[Erxleben-5] J.Ch.P. Erxleben: Systema regni animalis per classes, ordines, genera, species, varietates: cvm synonymia et historia animalivm: Classis I. Mammalia. Lipsiae: Impensis Weygandianis, 1777, s. 191. (łac.).

[Cuvier-6] F. Cuvier: Dictionnaire des sciences naturelles, dans lequel on traite méthodiquement des différens êtres de la nature, considérés soit en eux-mêmes, d’après l’état actuel de nos connoissances, soit relativement à l’utilité qu’en peuvent retirer la médecine, l’agriculture, le commerce et les artes. Suivi d’une biographie des plus célèbres naturalistes. T. 59. Paris & Strasbourg: F. G. Levrault & Le Normant, 1829, s. 492. (fr.).

[Wagler-7] J.G. Wagler: Natürliches System der Amphibien, mit vorangehender Classification der Säugethiere und Vögel. Ein Beitrag zur vergleichenden Zoologie. München, Stuttgart und Tübingen: In der J.G. Cotta’scchen Buchhandlung, 1830, s. 18. (niem.).

[Liais-8] E. Liais: Climats, géologie, faune et géographie botanique du Brésil. Paris: Garnier Frères, 1872, s. 545. (fr.).

[Rusconi-9] C. Rusconi. Tercera noticia sobre los vertebrados fósiles de las arenas puelchenses de Villa Ballester. „Anales de la Sociedad Científica Argentina”. 117, s. 21, 1934. (hiszp.).

[Hollande&Batisse-10] A. Hollande & A. Batisse. Contribution à l’étude des infusories parasites du coecum de l’hydrocheire (Hydrocheirus capybara L.). I. La famille des Cyclo-posthiilidae. „Memórias do Instituto Oswaldo Cruz”. 57, s. 1, 1959. (fr.).

[Cichocki&inni-11] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 289. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-12] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 552. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Lacher-13] T. Lacher, Jr: Family Caviidae (Cavies, Capybaras and Maras). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 436–437. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).

[Wilson&Reeder-14] D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Hydrochoeris. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2019-10-29].

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/page/27792081#page/342/mode/1up_334]-15] Palmer 1904 ↓, s. 334.

[CITEREFPalmer1904[https://biodiversitylibrary.org/page/27791905_158]-16] Palmer 1904 ↓, s. 158.

[Jaeger-17] E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 1. Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 253. (ang.).

[1]

[2]

[a]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

@@ Linia 49: / Linia 49: @@
 === Etymologia ===
 * ''Hydrochoerus'' (''Hydrochaeris'', ''Hydrochaerus'', ''Hydrocherus'', ''Hydrocheirus''): {{gr.|ὑδρο-}} ''hudro-'' „wodny”, od ὑδωρ ''hudōr'', ὑδατος ''hudatos'' „woda”; χοιρος ''khoiros'' „świnia”{{odn|Palmer|1904|s=[https://www.biodiversitylibrary.org/page/27792081#page/342/mode/1up 334]}}.
-* ''Capiguara:'' [[języki tupi|tupi]] ''cabi'' lub ''capim'' „ziele, zioło”; ''guara'' czasownik „u” oznacza tego, kto je{{odn|Palmer|1904|s=[https://biodiversitylibrary.org/page/27791905 158]}}. Nowa nazwa dla ''Hydrochoerus'' {{small|Brisson, 1762}}.
+* ''Capiguara'': [[języki tupi|tupi]] ''cabi'' lub ''capim'' „ziele, zioło”; ''guara'' czasownik „u” oznacza tego, kto je{{odn|Palmer|1904|s=[https://biodiversitylibrary.org/page/27791905 158]}}. Nowa nazwa dla ''Hydrochoerus'' {{small|Brisson, 1762}}.
-* ''Xenohydrochoerus:'' gr. ξενος ''xenos'' „dziwny”; rodzaj ''Hydrochoerus'' {{small|Brisson, 1762}}{{r|Jaeger|Rusconi}}. Gatunek typowy: †''Xenohydrochoerus ballesterensis'' {{small|Rusconi, 1934}}.
+* ''Xenohydrochoerus'': gr. ξενος ''xenos'' „dziwny”; rodzaj ''Hydrochoerus'' {{small|Brisson, 1762}}{{r|Jaeger|Rusconi}}. Gatunek typowy: †''Xenohydrochoerus ballesterensis'' {{small|Rusconi, 1934}}.
 === Podział systematyczny ===