Język regionalny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Unia Europejska: Wielka Brytania nie jest już w UE Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
m Bot poprawia linki archiwalne na szablony {{cytuj}} |
||
| Linia 26: | Linia 26: | ||
{{Wikisłownik|język regionalny}} |
{{Wikisłownik|język regionalny}} |
||
* [http://www.dbg.vdg.pl/attachments/article/10/Europejska_Karta_Jezykow_Regionalnych_lub_Mniejszosciowych.pdf Europejska karta języków regionalnych lub mniejszościowych (PDF)] |
* [http://www.dbg.vdg.pl/attachments/article/10/Europejska_Karta_Jezykow_Regionalnych_lub_Mniejszosciowych.pdf Europejska karta języków regionalnych lub mniejszościowych (PDF)] |
||
* |
* {{Cytuj stronę | url = http://ks.sejm.gov.pl/proc4/ustawy/223_u.htm | tytuł = Ustawa z 6 stycznia 2005 roku o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym | opublikowany = ks.sejm.gov.pl | archiwum = https://web.archive.org/web/20080311222746/http://ks.sejm.gov.pl/proc4/ustawy/223_u.htm | zarchiwizowano = 2008-03-11}} |
||
{{Kontrola autorytatywna}} |
{{Kontrola autorytatywna}} |
||
Wersja z 23:53, 11 wrz 2022
Język regionalny – wg definicji zawartej w Europejskiej karcie języków regionalnych lub mniejszościowych: mowa tradycyjnie używana na terenie państwa przez mniejszą liczebnie od reszty grupę obywateli, odmienna od przyjętego języka urzędowego oraz niebędąca ani dialektem oficjalnego języka tego państwa, ani językiem migrantów.
Polska
W Polsce status języka regionalnego ma etnolekt kaszubski, co reguluje ustawa z dnia 6 stycznia 2005 roku o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym. W niektórych gminach: Linia, Luzino, Parchowo, Sierakowice i Żukowo urzędnicy są zobowiązani ustawowo, aby na pisma interesantów w kaszubszczyźnie odpowiadać również w tej mowie, gdy interesanci sobie tego życzą.
Są również ponawiane starania o uznanie takiego statusu dla etnolektu śląskiego[1].
Statusem języka regionalnego objęte są niektóre języki w pozostałych krajach Unii Europejskiej:
- we Francji: szampański, oksytański, alzacki, bretoński
- w Niemczech: dolnosaksoński, dolnołużycki, górnołużycki.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Europejska karta języków regionalnych lub mniejszościowych (PDF)
- Ustawa z 6 stycznia 2005 roku o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym. ks.sejm.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-11)].