Mary Jane Kelly: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Himislav12 (dyskusja | edycje) |
dodanie kategorii |
||
| Linia 40: | Linia 40: | ||
[[Plik:MaryJaneKelly Ripper 100.jpg|right|thumb|120px|Zdjęcie policyjne zwłok Mary Kelly z miejsca zbrodni]] |
[[Plik:MaryJaneKelly Ripper 100.jpg|right|thumb|120px|Zdjęcie policyjne zwłok Mary Kelly z miejsca zbrodni]] |
||
Pokój otwarto siłą. W środku szokowani policjanci ujrzeli potwornie okaleczone ciało Kelly leżące na łóżku, z twarzą zwróconą w ich kierunku. Morderca poderżnął jej gardło, usunął [[Skóra|skórę]] i [[mięsień|mięśnie]] z powierzchni [[brzuch]]a, jak również [[Udo|ud]], układając płaty odciętego ciała na stole przy łóżku. Obciął [[Gruczoł mlekowy człowieka|piersi]] i wyjął wszystkie [[wnętrzności]], rozmieszczając je na łóżku dookoła zwłok i pod jej głową, oraz zmasakrował twarz zamieniając ją w trudną do rozpoznania masę krwawej tkanki. [[Serce człowieka|Serca]] Mary nigdy nie odnaleziono, przypuszcza się, że morderca zabrał je jako swego rodzaju trofeum lub spalił w [[kominek|kominku]], gdzie znaleziono ślady dużego [[ogień|ognia]]. |
Pokój otwarto siłą. W środku szokowani policjanci ujrzeli potwornie okaleczone ciało Kelly leżące na łóżku, z twarzą zwróconą w ich kierunku. Morderca poderżnął jej gardło, usunął [[Skóra|skórę]] i [[mięsień|mięśnie]] z powierzchni [[brzuch]]a, jak również [[Udo|ud]], układając płaty odciętego ciała na stole przy łóżku. Obciął [[Gruczoł mlekowy człowieka|piersi]] i wyjął wszystkie [[wnętrzności]], rozmieszczając je na łóżku dookoła zwłok i pod jej głową, oraz zmasakrował twarz zamieniając ją w trudną do rozpoznania masę krwawej tkanki. [[Serce człowieka|Serca]] Mary nigdy nie odnaleziono, przypuszcza się, że morderca zabrał je jako swego rodzaju trofeum lub spalił w [[kominek|kominku]], gdzie znaleziono ślady dużego [[ogień|ognia]]. |
||
Niektórzy świadkowie zeznawali, że widzieli Kelly żywą około 8:30 i 10:00 rano, to znaczy kilka godzin po prawdopodobnej godzinie jej śmierci, i byli pewni, że się nie pomylili{{r|kelly1}}. |
Niektórzy świadkowie zeznawali, że widzieli Kelly żywą około 8:30 i 10:00 rano, to znaczy kilka godzin po prawdopodobnej godzinie jej śmierci, i byli pewni, że się nie pomylili{{r|kelly1}}. |
||
| Linia 66: | Linia 66: | ||
[[Kategoria:Urodzeni w 1863]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1863]] |
||
[[Kategoria:Zmarli w 1888]] |
[[Kategoria:Zmarli w 1888]] |
||
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Limerick]] |
|||
Wersja z 10:41, 16 paź 2021
 Portret Mary Jane Kelly (The Penny Illustrated Paper, 24 listopada 1888.) | |
| Data i miejsce urodzenia |
Ok. 1863 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 listopada 1888 |
| Przyczyna śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość | |
Mary Jane Kelly, alias Marie Jeannette Kelly, Ginger, Fair Emma, Dark Mary, Black Mary (ur. 1863, zm. 9 listopada 1888) – piąta i ostatnia z "kanonicznych" ofiar Kuby Rozpruwacza.
Życiorys
Urodziła się prawdopodobnie w Limerick, w Irlandii skąd rodzina Kellych szybko wyprowadziła się do Walii osiadając w miejscowości Carmarthenshire lub Caernarvonshire. W wieku około szesnastu lat Mary poślubiła górnika nazwiskiem Davis bądź Davies. Dwa czy trzy lata później jej mąż miał zginąć w wybuchu jaki miał miejsce w kopalni, nie jest to jednak w pełni potwierdzone.
W 1884 roku Mary przybyła do Londynu, gdzie znalazła pracę w domu publicznym na East Endzie. Po jakimś czasie Kelly zakochała się w jednym ze swych klientów i uciekła z nim do Francji. Romans jednak szybko się zakończył i kilka tygodni później Mary wróciła do Londynu. Wiązała się kilkakrotnie z różnymi mężczyznami, między innymi z niejakim Morganstonem oraz z tynkarzem z Bethnal Green, Joe Flemmingiem, w międzyczasie utrzymując się z prostytucji.
Między rokiem 1885 i 1886 (bądź 1887) Mary zamieszkiwała w domu pani Carthy na Breezer's Hill, Pennington Street. Zgodnie z opowieścią siostry pani Carthy, Mary popiwszy sobie stawała się kłótliwa i agresywna, na trzeźwo jednak była "jedną z najprzyzwoitszych i najmilszych dziewcząt jakie mógłbyś spotkać". Kelly opuściła panią Carthy związawszy się z pewnym murarzem, którym był najprawdopodobniej wspomniany wcześniej Joe Flemming.
W roku 1887, zerwawszy prawdopodobnie z Flemmingiem, mieszkała w Cooley's Lodging House na Thrawl Street. Wtedy poznała Joe Barnetta, handlującego rybami na targu w Billingsgate. Początkowo para zamieszkała na George Street, potem przeprowadzili się na Little Paternoster Row, potem na Dorset Street, stamtąd na Brick Lane, by z początkiem 1888 roku wynająć pokoik na Miller's Court 13 od niejakiego Johna McCarthy. Niedługo później Joe stracił pracę, a ponieważ zaczęli zalegać z czynszem, Mary wróciła do prostytucji.
30 października między kochankami wybuchła kłótnia, albowiem od kilku dni w ciasnym pokoiku na Miller's Court gościła bezdomna prostytutka, znajoma Mary. To wyczerpało cierpliwość Joego, który wyprowadził się do przytułku na New Street, Bishopsgate. 8 listopada Barnett odwiedził Mary, przepraszając że nie może dać jej żadnych pieniędzy, wciąż pozostawał bowiem bezrobotny. Wtedy widział Mary po raz ostatni.
Śmierć
Mary Ann Cox zeznała, że w noc śmierci Kelly widziała ją około 23:45 w towarzystwie niechlujnie ubranego, około trzydziestopięcioletniego wąsatego mężczyzny[1]. Catherine Pickett, sąsiadka Mary, około pierwszej nad ranem słyszała śpiew Kelly dochodzący z jej pokoju. Robotnik George Hutchinson twierdził, że w okolicach drugiej nad ranem spotkał Kelly w towarzystwie elegancko ubranego, mniej więcej trzydziestopięcioletniego mężczyzny[2].
Mary Ann Cox, wracając do domu około 3:00, przechodziła obok mieszkania Kelly. Nie słyszała jednak żadnych dźwięków z niego dochodzących, ponadto według jej relacji nie paliło się tam światło[1]. Około czwartej nad ranem sąsiadka zamordowanej, Elizabeth Prater, oraz przebywająca w okolicy mieszkania Kelly Sarah Lewis wraz z przyjaciółkami usłyszały słaby okrzyk Och, morderstwo, był on jednak tak powszechny w znanej z przestępczości dzielnicy Whitechapel, że nie zwróciły na niego uwagi[1].
9 listopada John McCarthy wysłał swego pomocnika, Thomasa Bowyera, na Miller's Court każąc mu pobrać od Mary zaległy czynsz. Około 10:45 nad ranem Bowyer zapukał do drzwi pokoiku Kelly. Ponieważ odpowiedziała mu cisza, a pokój był zamknięty, Thomas zajrzał przez okno. Przerażony tym, co zobaczył, sprowadził swego pryncypała, któremu starczył jeden rzut oka do wnętrza mieszkania Mary, by podjąć decyzję o niezwłocznym sprowadzeniu policji. Na miejsce przybyli, napotkani przez Bowyera na Commercial Street, inspektor Walter Beck i detektyw Walter Dew. Piętnaście minut po jedenastej na miejsce przybył dr George Bagster Philips, policyjny lekarz, zaś kwadrans później zjawił się inspektor Abberline.
Pokój otwarto siłą. W środku szokowani policjanci ujrzeli potwornie okaleczone ciało Kelly leżące na łóżku, z twarzą zwróconą w ich kierunku. Morderca poderżnął jej gardło, usunął skórę i mięśnie z powierzchni brzucha, jak również ud, układając płaty odciętego ciała na stole przy łóżku. Obciął piersi i wyjął wszystkie wnętrzności, rozmieszczając je na łóżku dookoła zwłok i pod jej głową, oraz zmasakrował twarz zamieniając ją w trudną do rozpoznania masę krwawej tkanki. Serca Mary nigdy nie odnaleziono, przypuszcza się, że morderca zabrał je jako swego rodzaju trofeum lub spalił w kominku, gdzie znaleziono ślady dużego ognia.
Niektórzy świadkowie zeznawali, że widzieli Kelly żywą około 8:30 i 10:00 rano, to znaczy kilka godzin po prawdopodobnej godzinie jej śmierci, i byli pewni, że się nie pomylili[1].
Mary Kelly została pochowana na St Patrick's Roman Catholic Cemetery w Leytonstone.
Przypisy
Bibliografia
- Philip Sugden "The complete history of Jack the Ripper, Robinson Publishing Ltd. 2002
- Cook, Andrew (2009). Jack the Ripper. Stroud, Gloucestershire: Amberley Publishing. ISBN 978-1-84868-327-3
Linki zewnętrzne
- Casebook: Jack the Ripper liczne informacje nt. morderstwa (ang.)