Rożeniec żółtodzioby: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne, link do eBird |
mapka, drobne redakcyjne |
||
Linia 19: | Linia 19: | ||
|gatunek = rożeniec żółtodzioby |
|gatunek = rożeniec żółtodzioby |
||
|synonimy = |
|synonimy = |
||
|ranga podtaksonu = [[Podgatunek|Podgatunki]] |
|ranga podtaksonu = [[Podgatunek|Podgatunki]] |
||
|podtaksony = |
|podtaksony = |
||
* '' |
* ''A. g. georgica'' <small>Gmelin, 1789</small> |
||
* '' |
* ''A. g. niceforoi'' <small>Wetmore & Borrero, 1946</small> |
||
* '' |
* ''A. g. spinicauda'' <small>Vieillot, 1816</small> |
||
|status IUCN = LC |
|status IUCN = LC |
||
|IUCN id = 22680310 |
|IUCN id = 22680310 |
||
|mapa występowania = Anas georgica map.svg |
|||
|opis mapy występowania = |
|||
|wikispecies = Anas georgica |
|wikispecies = Anas georgica |
||
|commons = Category:Anas georgica |
|commons = Category:Anas georgica |
||
}} |
}} |
||
'''Rożeniec żółtodzioby'''{{r| |
'''Rożeniec żółtodzioby'''{{r|mk}} (''Anas georgica'') – gatunek dużego ptaka z rodziny [[kaczkowate|kaczkowatych]] (Anatidae). Występuje w [[Ameryka Południowa|Ameryce Południowej]], na [[Falklandy|Falklandach]] i [[Georgia Południowa|Georgii Południowej]] na południowy wschód od kontynentu. Nie jest zagrożony, choć jeden z jego podgatunków wymarł. |
||
== Systematyka == |
== Systematyka == |
||
[[Plik:Anas georgica -Puerto Natales, Patagonia, Chile-8 (1).jpg|mały|lewo|Rożeniec argentyński w [[Puerto Natales]], [[Chile]]]] |
[[Plik:Anas georgica -Puerto Natales, Patagonia, Chile-8 (1).jpg|mały|lewo|Rożeniec argentyński w [[Puerto Natales]], [[Chile]]]] |
||
Gatunek został opisany naukowo przez [[Johann Friedrich Gmelin|J.F. Gmelina]] w 1789 roku. [[Binominalne nazewnictwo gatunków|Epitet gatunkowy]] ''georgica'' odnosi się do wyspy Georgii Południowej, na której występuje [[podgatunek nominatywny]]. Ptaki te są blisko spokrewnione z [[Rożeniec zwyczajny|rożeńcem zwyczajnym]] (''Anas acuta'') i nieco dalej z [[rożeniec białolicy|rożeńcem białolicym]] (''A. bahamensis''); prawdopodobnie wszystkie wywodzą się od południowoamerykańskich przodków{{r|Johnson}}. Rożeniec żółtodzioby, zwyczajny i [[Rożeniec krótkosterny|krótkosterny]] (''A. eatoni'') bywają też zaliczane do osobnego rodzaju ''Dafila''{{r|hbwalive}}. Wyróżniane są dwa żyjące podgatunki: rożeniec żółtodzioby{{r| |
Gatunek został opisany naukowo przez [[Johann Friedrich Gmelin|J.F. Gmelina]] w 1789 roku. [[Binominalne nazewnictwo gatunków|Epitet gatunkowy]] ''georgica'' odnosi się do wyspy Georgii Południowej, na której występuje [[podgatunek nominatywny]]. Ptaki te są blisko spokrewnione z [[Rożeniec zwyczajny|rożeńcem zwyczajnym]] (''Anas acuta'') i nieco dalej z [[rożeniec białolicy|rożeńcem białolicym]] (''A. bahamensis''); prawdopodobnie wszystkie wywodzą się od południowoamerykańskich przodków{{r|Johnson}}. Rożeniec żółtodzioby, zwyczajny i [[Rożeniec krótkosterny|krótkosterny]] (''A. eatoni'') bywają też zaliczane do osobnego rodzaju ''Dafila''{{r|hbwalive}}. Wyróżniane są dwa żyjące podgatunki: '''rożeniec żółtodzioby'''{{r|mk}} (''Anas georgica georgica'') i '''rożeniec argentyński'''{{r|mk}} (''A. g. spinicauda''), czasem uznawany za osobny gatunek{{r|ioc}}. Trzeci podgatunek, ''A. g. niceforoi'', został uznany za wymarły w 1956; w 2003 roku poinformowano o zaobserwowaniu jego żywych przedstawicieli, jednak informacja ta nie była dobrze udokumentowana i została podana w wątpliwość{{r|hbwalive}}. |
||
== |
== Morfologia == |
||
Rożeniec żółtodzioby jest dużą kaczką, podobnej wielkości co [[rożeniec zwyczajny]]; ptaki podgatunku ''georgica'' mierzą od 41,5 do 55 cm, zaś większy podgatunek ''spinicauda'' mierzy od 50 do 65 cm{{r|hbwalive}}. Wyróżniającą cechą wyglądu tego gatunku jest jasnożółty dziób z ciemnym paskiem od góry, mniej wyraźnym u kaczek. Upierzenie u obu płci, a także u piskląt jest brązowe. Ogon jest brązowy, długi i spiczasty, jak u innych rożeńców. Pióra grzbietu mają żółto-czerwonawe lub szare obrzeżenie, spód ciała jest marmurkowy, z jaśniejszą szyją. Samice mają jaśniejszy, nawet białawy brzuch. Na skrzydłach znajduje się [[lusterko]], czarne z zielonym zabarwieniem i żółtawym obrzeżeniem, u samców połyskujące, a u samic matowe. Nogi są szare. Podgatunek ''georgica'' ma ciemniejsze upierzenie i brązowy brzuch{{r|arkive}}. U podgatunku ''georgica'' masa ciała dorosłego kaczora to 540–655 g, kaczki 460–495 g; ptaki podgatunku ''spinicauda'' mają masę 663–827 g{{r|hbwalive}}. |
Rożeniec żółtodzioby jest dużą kaczką, podobnej wielkości co [[rożeniec zwyczajny]]; ptaki podgatunku ''georgica'' mierzą od 41,5 do 55 cm, zaś większy podgatunek ''spinicauda'' mierzy od 50 do 65 cm{{r|hbwalive}}. Wyróżniającą cechą wyglądu tego gatunku jest jasnożółty dziób z ciemnym paskiem od góry, mniej wyraźnym u kaczek. Upierzenie u obu płci, a także u piskląt jest brązowe. Ogon jest brązowy, długi i spiczasty, jak u innych rożeńców. Pióra grzbietu mają żółto-czerwonawe lub szare obrzeżenie, spód ciała jest marmurkowy, z jaśniejszą szyją. Samice mają jaśniejszy, nawet białawy brzuch. Na skrzydłach znajduje się [[lusterko]], czarne z zielonym zabarwieniem i żółtawym obrzeżeniem, u samców połyskujące, a u samic matowe. Nogi są szare. Podgatunek ''georgica'' ma ciemniejsze upierzenie i brązowy brzuch{{r|arkive}}. U podgatunku ''georgica'' masa ciała dorosłego kaczora to 540–655 g, kaczki 460–495 g; ptaki podgatunku ''spinicauda'' mają masę 663–827 g{{r|hbwalive}}. |
||
Linia 54: | Linia 56: | ||
Okres lęgowy rożeńca żółtodziobego zależy od obszaru występowania, ptaki z południa zasięgu rozmnażają się latem, od października do grudnia (do marca na Georgii Południowej), podczas gdy te występujące w Peru mają lęgi od sierpnia do marca. Badania w niewoli ukazują, że gatunek ten jest [[poligynia|poligyniczny]] lub [[promiskuityzm|promiskuityczny]]. [[Gniazdo (etologia)|Gniazdo]] jest budowane na ziemi, wśród roślin przy brzegu wody, ma postać płytkiej platformy z gałęzi obrzeżonej trawą i puchem. W [[lęg]]u znajduje się od 4 do 10 jaj, [[inkubacja jaj]] trwa około 26 dni. Świeżo wyklute pisklęta są ciemnobrązowe z żółtawym brzuchem. Jeśli lęg zostanie utracony, ptaki mogą ponownie przystąpić do rozrodu{{r|arkive}}. |
Okres lęgowy rożeńca żółtodziobego zależy od obszaru występowania, ptaki z południa zasięgu rozmnażają się latem, od października do grudnia (do marca na Georgii Południowej), podczas gdy te występujące w Peru mają lęgi od sierpnia do marca. Badania w niewoli ukazują, że gatunek ten jest [[poligynia|poligyniczny]] lub [[promiskuityzm|promiskuityczny]]. [[Gniazdo (etologia)|Gniazdo]] jest budowane na ziemi, wśród roślin przy brzegu wody, ma postać płytkiej platformy z gałęzi obrzeżonej trawą i puchem. W [[lęg]]u znajduje się od 4 do 10 jaj, [[inkubacja jaj]] trwa około 26 dni. Świeżo wyklute pisklęta są ciemnobrązowe z żółtawym brzuchem. Jeśli lęg zostanie utracony, ptaki mogą ponownie przystąpić do rozrodu{{r|arkive}}. |
||
== Status |
== Status == |
||
Gatunek ten ma bardzo duży zasięg występowania i choć jego liczebność maleje, to dostatecznie wolno, aby był uznawany za [[gatunek najmniejszej troski]]{{r|iucn}}. Rożeniec argentyński należy do najpospolitszych kaczek Ameryki Południowej. Przyczyny wyginięcia podgatunku ''niceforoi'', niegdyś pospolitego, nie są jasne, ale przyczynił się do tego intensywny odstrzał ptaków. Podgatunek z Georgii Południowej odradza się po spadku liczebności w okresie, gdy wyspa była wykorzystywana przez [[wielorybnictwo|wielorybników]] i łowców fok; [[gatunek zawleczony|zawleczone]] [[szczur wędrowny|szczury wędrowne]] nie mają znaczącego wpływu na liczebność kaczek{{r|arkive}}. |
Gatunek ten ma bardzo duży zasięg występowania i choć jego liczebność maleje, to dostatecznie wolno, aby był uznawany przez [[Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody|IUCN]] za [[gatunek najmniejszej troski]]{{r|iucn}}. Rożeniec argentyński należy do najpospolitszych kaczek Ameryki Południowej. Przyczyny wyginięcia podgatunku ''niceforoi'', niegdyś pospolitego, nie są jasne, ale przyczynił się do tego intensywny odstrzał ptaków. Podgatunek z Georgii Południowej odradza się po spadku liczebności w okresie, gdy wyspa była wykorzystywana przez [[wielorybnictwo|wielorybników]] i łowców fok; [[gatunek zawleczony|zawleczone]] [[szczur wędrowny|szczury wędrowne]] nie mają znaczącego wpływu na liczebność kaczek{{r|arkive}}. |
||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
{{Przypisy| |
{{Przypisy| |
||
<ref name="arkive">{{cytuj stronę |url=http://www.arkive.org/yellow-billed-pintail/anas-georgica/ |tytuł=Yellow-billed pintail (''Anas georgica'') |opublikowany=Wildscreen Arkive |język=en | archiwum = https://web.archive.org/web/20190206140537/https://www.arkive.org/yellow-billed-pintail/anas-georgica/ | zarchiwizowano = 2019-02-06}}</ref> |
<ref name="arkive">{{cytuj stronę |url=http://www.arkive.org/yellow-billed-pintail/anas-georgica/ |tytuł=Yellow-billed pintail (''Anas georgica'') |opublikowany=Wildscreen Arkive |język=en | archiwum = https://web.archive.org/web/20190206140537/https://www.arkive.org/yellow-billed-pintail/anas-georgica/ | zarchiwizowano = 2019-02-06}}</ref> |
||
⚫ | <ref name=" |
||
<ref name="hbwalive">{{cytuj książkę| autor = J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, E. de Juana (red.)| tytuł = Handbook of the Birds of the World Alive |url = http://www.hbw.com/|rok = 2017|autor r = Carboneras, C. & Kirwan, G.M.| rozdział = Yellow-billed pintail (''Anas georgica'') | adres rozdziału = http://www.hbw.com/species/yellow-billed-pintail-anas-georgica | wydawca = Lynx Edicions|miejsce = Barcelona|język = en | data dostępu =2017-04-11}}</ref> |
<ref name="hbwalive">{{cytuj książkę| autor = J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, E. de Juana (red.)| tytuł = Handbook of the Birds of the World Alive |url = http://www.hbw.com/|rok = 2017|autor r = Carboneras, C. & Kirwan, G.M.| rozdział = Yellow-billed pintail (''Anas georgica'') | adres rozdziału = http://www.hbw.com/species/yellow-billed-pintail-anas-georgica | wydawca = Lynx Edicions|miejsce = Barcelona|język = en | data dostępu =2017-04-11}}</ref> |
||
<ref name="ioc">{{Cytuj stronę | url = https://www.worldbirdnames.org/bow/waterfowl/ | tytuł = IOC World Bird List (v11.2) | autor = F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.) | język = en | data dostępu = 2021-10-01}}</ref> |
|||
<ref name="iucn">{{IUCN |id = 22680310 |nazwa = Anas georgica |autor = BirdLife International |iucn rok = 2016 |wersja = 2016-3 |doi = 10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T22680310A92854981.en |data dostępu = 2017-04-11}}</ref> |
<ref name="iucn">{{IUCN |id = 22680310 |nazwa = Anas georgica |autor = BirdLife International |iucn rok = 2016 |wersja = 2016-3 |doi = 10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T22680310A92854981.en |data dostępu = 2017-04-11}}</ref> |
||
<ref name="Johnson">{{cytuj pismo|autor=Johnson, Kevin P. |autor2=Sorenson, Michael D |tytuł= Phylogeny and biogeography of dabbling ducks (genus Anas): a comparison of molecular and morphological evidence |url=http://sora.unm.edu/sites/default/files/journals/auk/v116n03/p0792-p0805.pdf |czasopismo= [[The Auk]] |rok=1999|wolumin=116|wydanie=3|strony= 792–805 |doi=10.2307/4089339}}</ref> |
<ref name="Johnson">{{cytuj pismo|autor=Johnson, Kevin P. |autor2=Sorenson, Michael D |tytuł= Phylogeny and biogeography of dabbling ducks (genus Anas): a comparison of molecular and morphological evidence |url=http://sora.unm.edu/sites/default/files/journals/auk/v116n03/p0792-p0805.pdf |czasopismo= [[The Auk]] |rok=1999|wolumin=116|wydanie=3|strony= 792–805 |doi=10.2307/4089339}}</ref> |
||
⚫ | <ref name="mk">Nazwy polskie za: {{cytuj stronę|url = http://listaptakow.eko.uj.edu.pl/nonpasserines1.html#Anatini |tytuł = Plemię: Anatini Leach, 1820 (wersja: 2021-04-05)|autor = P. Mielczarek, M. Kuziemko |opublikowany = Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego |praca = Kompletna lista ptaków świata|data dostępu = 2021-07-18}}</ref> |
||
<ref name="Parmelee">{{Cytuj książkę | nazwisko = Parmelee | imię = David F. | tytuł = Bird Island in Antarctic Waters | url = https://muse.jhu.edu/book/31553| wydawca = University of Minnesota Press | data = 1980 | rozdział = 8. Scavenging Tussock Ducks | adres rozdziału = https://muse.jhu.edu/chapter/1228741 | data dostępu = 2017-04-11}}</ref> |
<ref name="Parmelee">{{Cytuj książkę | nazwisko = Parmelee | imię = David F. | tytuł = Bird Island in Antarctic Waters | url = https://muse.jhu.edu/book/31553| wydawca = University of Minnesota Press | data = 1980 | rozdział = 8. Scavenging Tussock Ducks | adres rozdziału = https://muse.jhu.edu/chapter/1228741 | data dostępu = 2017-04-11}}</ref> |
||
}} |
}} |
Wersja z 08:56, 1 paź 2021
Anas georgica[1] | |||
Gmelin, 1789 | |||
Rożeniec żółtodzioby z Georgii Południowej | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
rożeniec żółtodzioby | ||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Zasięg występowania | |||
Rożeniec żółtodzioby[3] (Anas georgica) – gatunek dużego ptaka z rodziny kaczkowatych (Anatidae). Występuje w Ameryce Południowej, na Falklandach i Georgii Południowej na południowy wschód od kontynentu. Nie jest zagrożony, choć jeden z jego podgatunków wymarł.
Systematyka
Gatunek został opisany naukowo przez J.F. Gmelina w 1789 roku. Epitet gatunkowy georgica odnosi się do wyspy Georgii Południowej, na której występuje podgatunek nominatywny. Ptaki te są blisko spokrewnione z rożeńcem zwyczajnym (Anas acuta) i nieco dalej z rożeńcem białolicym (A. bahamensis); prawdopodobnie wszystkie wywodzą się od południowoamerykańskich przodków[4]. Rożeniec żółtodzioby, zwyczajny i krótkosterny (A. eatoni) bywają też zaliczane do osobnego rodzaju Dafila[5]. Wyróżniane są dwa żyjące podgatunki: rożeniec żółtodzioby[3] (Anas georgica georgica) i rożeniec argentyński[3] (A. g. spinicauda), czasem uznawany za osobny gatunek[6]. Trzeci podgatunek, A. g. niceforoi, został uznany za wymarły w 1956; w 2003 roku poinformowano o zaobserwowaniu jego żywych przedstawicieli, jednak informacja ta nie była dobrze udokumentowana i została podana w wątpliwość[5].
Morfologia
Rożeniec żółtodzioby jest dużą kaczką, podobnej wielkości co rożeniec zwyczajny; ptaki podgatunku georgica mierzą od 41,5 do 55 cm, zaś większy podgatunek spinicauda mierzy od 50 do 65 cm[5]. Wyróżniającą cechą wyglądu tego gatunku jest jasnożółty dziób z ciemnym paskiem od góry, mniej wyraźnym u kaczek. Upierzenie u obu płci, a także u piskląt jest brązowe. Ogon jest brązowy, długi i spiczasty, jak u innych rożeńców. Pióra grzbietu mają żółto-czerwonawe lub szare obrzeżenie, spód ciała jest marmurkowy, z jaśniejszą szyją. Samice mają jaśniejszy, nawet białawy brzuch. Na skrzydłach znajduje się lusterko, czarne z zielonym zabarwieniem i żółtawym obrzeżeniem, u samców połyskujące, a u samic matowe. Nogi są szare. Podgatunek georgica ma ciemniejsze upierzenie i brązowy brzuch[7]. U podgatunku georgica masa ciała dorosłego kaczora to 540–655 g, kaczki 460–495 g; ptaki podgatunku spinicauda mają masę 663–827 g[5].
Występowanie
Gatunek jest szeroko rozprzestrzeniony, występuje w większej części Ameryki Południowej: w Kolumbii, Peru, Ekwadorze, Brazylii, Boliwii, Chile, Argentynie, Paragwaju, Urugwaju i na Falklandach (spinicauda) oraz na Georgii Południowej (georgica). Środkowokolumbijski podgatunek niceforoi jest uznawany za wymarły[2]. Południowoamerykańskie ptaki z południa zasięgu zimą migrują na północ, podczas gdy te z Georgii Południowej zwykle nie opuszczają wyspy, choć okazjonalnie zalatują na archipelag Sandwich Południowy, a nawet Półwysep Antarktyczny. Żadne inne blaszkodziobe nie zapuszczają się tak daleko na południe[7].
Rożeńce żółtodziobe są spotykane w różnorodnych siedliskach: słodkowodnych jeziorach, rzekach, mokradłach, lagunach na wybrzeżu, na zalewanych łąkach i osłoniętych wybrzeżach. Występują od poziomu morza do 4600 m n.p.m. w Andach. Podgatunek z Georgii Południowej rzadko jest spotykany z dala od wybrzeża[7].
Pożywienie
Ptaki te mają zróżnicowaną dietę, jedzą pokarm roślinny: nasiona, korzenie, ziarno, trawy, turzyce, glony (także morskie), oraz zwierzęcy: wodne bezkręgowce, owady, skorupiaki i mięczaki. Żerują przeważnie jak krzyżówka, zanurzając głowę pod powierzchnię wody, rzadko nurkują; czasem żerują także na lądzie[7]. Ptaki z Georgii Południowej jadają także mięso, np. pozostałości posiłku wydrzyków i żerują na padlinie fok, nierzadko wspólnie ze znacznie większymi petrelcami olbrzymimi[8].
Zachowania
Głos
Rożeniec żółtodzioby odzywa się dość rzadko[5]. Kaczor odzywa się cichymi gwizdami, kaczki cicho kwaczą[7].
Rozród
Okres lęgowy rożeńca żółtodziobego zależy od obszaru występowania, ptaki z południa zasięgu rozmnażają się latem, od października do grudnia (do marca na Georgii Południowej), podczas gdy te występujące w Peru mają lęgi od sierpnia do marca. Badania w niewoli ukazują, że gatunek ten jest poligyniczny lub promiskuityczny. Gniazdo jest budowane na ziemi, wśród roślin przy brzegu wody, ma postać płytkiej platformy z gałęzi obrzeżonej trawą i puchem. W lęgu znajduje się od 4 do 10 jaj, inkubacja jaj trwa około 26 dni. Świeżo wyklute pisklęta są ciemnobrązowe z żółtawym brzuchem. Jeśli lęg zostanie utracony, ptaki mogą ponownie przystąpić do rozrodu[7].
Status
Gatunek ten ma bardzo duży zasięg występowania i choć jego liczebność maleje, to dostatecznie wolno, aby był uznawany przez IUCN za gatunek najmniejszej troski[2]. Rożeniec argentyński należy do najpospolitszych kaczek Ameryki Południowej. Przyczyny wyginięcia podgatunku niceforoi, niegdyś pospolitego, nie są jasne, ale przyczynił się do tego intensywny odstrzał ptaków. Podgatunek z Georgii Południowej odradza się po spadku liczebności w okresie, gdy wyspa była wykorzystywana przez wielorybników i łowców fok; zawleczone szczury wędrowne nie mają znaczącego wpływu na liczebność kaczek[7].
Przypisy
- ↑ Anas georgica, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c BirdLife International, Anas georgica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2016-3, DOI: 10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T22680310A92854981.en [dostęp 2017-04-11] (ang.).
- ↑ a b c Nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Anatini Leach, 1820 (wersja: 2021-04-05). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-18].
- ↑ Johnson, Kevin P., Sorenson, Michael D. Phylogeny and biogeography of dabbling ducks (genus Anas): a comparison of molecular and morphological evidence. „The Auk”. 116 (3), s. 792–805, 1999. DOI: 10.2307/4089339.
- ↑ a b c d e Carboneras, C. & Kirwan, G.M.: Yellow-billed pintail (Anas georgica). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2017. [dostęp 2017-04-11]. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-10-01]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Yellow-billed pintail (Anas georgica). Wildscreen Arkive. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-06)]. (ang.).
- ↑ 8. Scavenging Tussock Ducks. W: David F. Parmelee: Bird Island in Antarctic Waters. University of Minnesota Press, 1980. [dostęp 2017-04-11].
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Yellow-billed Pintail Anas georgica. BirdLife International. [dostęp 2017-04-11]. (ang.).