Befsztyk tatarski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
red. |
Zbyt mało ''mięsa'' na sekcję |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
We Francji w XIX wieku befsztyk tatarski przyrządzano z mięsa końskiego (''tartare de cheval''), które zwano w owym czasie wołowiną dla ubogich<ref>{{cytuj stronę|url=https://books.google.ca/books?id=S0CEBAAAQBAJ&pg=PT97&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false|język=en|data dostępu=2016-03-29|autor=Lonely Planet|tytuł=Food Lover's Guide to the World: Experience the Great Global Cuisines, 2014, s. 97}}</ref>. |
We Francji w XIX wieku befsztyk tatarski przyrządzano z mięsa końskiego (''tartare de cheval''), które zwano w owym czasie wołowiną dla ubogich<ref>{{cytuj stronę|url=https://books.google.ca/books?id=S0CEBAAAQBAJ&pg=PT97&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false|język=en|data dostępu=2016-03-29|autor=Lonely Planet|tytuł=Food Lover's Guide to the World: Experience the Great Global Cuisines, 2014, s. 97}}</ref>. |
||
| ⚫ | Ze względu na znikomą ilość węglowodanów, tatar jest odpowiedni dla diet [[Dieta_niskowęglowodanowa|niskowęglowodanowych]]<ref>{{cytuj stronę|url=https://bezwegli.pl/klasyczny-tatar-wolowy/|tytuł=Klasyczny tatar wołowy|język=pl|data dostępu=2019-01-25|autor=bezwegli.pl|archiwum=https://web.archive.org/web/20190125183731/https://bezwegli.pl/klasyczny-tatar-wolowy/|zarchiwizowano=2019-01-25}}</ref>. |
||
== Ryzyko chorób == |
== Ryzyko chorób == |
||
Mięso kupowane w sklepie (Polska i kraje zachodnie) jest co najmniej wyrywkowo badane po uboju, podobnie jak jaja, oraz dodatkowo sprawdzane w przypadku epidemii na danym obszarze<ref>http://www.kuznica.griw.gov.pl/source/uc01.pdf</ref><ref>http://www.wetgiw.gov.pl/files/3760_Zasady%20przeprowadzania%20inspekcji%20mi%C4%99sa.doc.</ref>. Wprowadzono także leki przeciwpasożytnicze<ref>{{Cytuj | url=http://www.mp.pl/artykuly/961 | tytuł=Leki przeciwpasożytnicze - Artykuły przeglądowe - Artykuły - Medycyna Praktyczna<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.mp.pl | język=pl | data dostępu=2017-11-22}}</ref>. |
Mięso kupowane w sklepie (Polska i kraje zachodnie) jest co najmniej wyrywkowo badane po uboju, podobnie jak jaja, oraz dodatkowo sprawdzane w przypadku epidemii na danym obszarze<ref>http://www.kuznica.griw.gov.pl/source/uc01.pdf</ref><ref>http://www.wetgiw.gov.pl/files/3760_Zasady%20przeprowadzania%20inspekcji%20mi%C4%99sa.doc.</ref>. Wprowadzono także leki przeciwpasożytnicze<ref>{{Cytuj | url=http://www.mp.pl/artykuly/961 | tytuł=Leki przeciwpasożytnicze - Artykuły przeglądowe - Artykuły - Medycyna Praktyczna<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.mp.pl | język=pl | data dostępu=2017-11-22}}</ref>. |
||
== Tatar w diecie == |
|||
| ⚫ | Ze względu na znikomą ilość węglowodanów, tatar jest odpowiedni dla diet [[Dieta_niskowęglowodanowa|niskowęglowodanowych]]<ref>{{cytuj stronę|url=https://bezwegli.pl/klasyczny-tatar-wolowy/|tytuł=Klasyczny tatar wołowy|język=pl|data dostępu=2019-01-25|autor=bezwegli.pl|archiwum=https://web.archive.org/web/20190125183731/https://bezwegli.pl/klasyczny-tatar-wolowy/|zarchiwizowano=2019-01-25}}</ref>. |
||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
Wersja z 15:31, 17 cze 2021
Befsztyk tatarski lub tatar – potrawa (zazwyczaj podawana jako przystawka) przyrządzana ze skrobanego, mielonego lub drobno siekanego mięsa[1][2] wołowego, oleju, soli i pieprzu oraz opcjonalnie żółtek jaj, cebuli, Maggi[3] lub sosu Worcestershire[4]. Nieobowiązkowymi dodatkami są także grzyby marynowane, ogórki (kiszone lub konserwowe) lub sardynki w oleju. Mięso przeznaczone na befsztyk tatarski powinno być chude, miękkie i świeże – najlepiej nadaje się do tego udziec, szynka, polędwica lub ligawa[5]. Tatar spożywa się zazwyczaj na surowo, bez obróbki termicznej[6].
Mniej popularną wersją tatara serwowaną w restauracjach we Francji jest „tartare aller-retour”[7] w postaci surowego wołowego mięsa mielonego z przyprawami, które jest lekko smażone po obu stronach[7].
W Holandii i Belgii popularna jest wersja w postaci surowego drobno zmielonego mięsa wołowego z wieloma przyprawami w postaci pasty kanapkowej znanej pod nazwą filet americain.
We Francji w XIX wieku befsztyk tatarski przyrządzano z mięsa końskiego (tartare de cheval), które zwano w owym czasie wołowiną dla ubogich[8].
Ze względu na znikomą ilość węglowodanów, tatar jest odpowiedni dla diet niskowęglowodanowych[9].
Ryzyko chorób
Mięso kupowane w sklepie (Polska i kraje zachodnie) jest co najmniej wyrywkowo badane po uboju, podobnie jak jaja, oraz dodatkowo sprawdzane w przypadku epidemii na danym obszarze[10][11]. Wprowadzono także leki przeciwpasożytnicze[12].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Tatar z sarny. Provincja. [dostęp 2013-05-04]. (pol.).
- ↑ winiary.pl: Tatar wołowy. [dostęp 2016-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-27)]. (pol.).
- ↑ kamilgotuje.pl: Tatar wołowy bez maggi. [dostęp 2014-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-01)]. (pol.).
- ↑ kuchniaagaty.pl: Tatar wołowy. Klasyk.. [dostęp 2018-04-09]. (pol.).
- ↑ Joanna Duszczyńska: Jak zrobić tatara – befsztyk tatarski?. 2013-01-27. [dostęp 2013-05-04]. (pol.).
- ↑ Dorota Kamińska: Tatar. Pozytywna Kuchnia, 2011-05-11. [dostęp 2013-05-04]. (pol.).
- ↑ a b Tartare aller-retour, facile et pas cher [online], Cuisine Actuelle [dostęp 2018-08-05].
- ↑ Lonely Planet: Food Lover's Guide to the World: Experience the Great Global Cuisines, 2014, s. 97. [dostęp 2016-03-29]. (ang.).
- ↑ bezwegli.pl: Klasyczny tatar wołowy. [dostęp 2019-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-25)]. (pol.).
- ↑ http://www.kuznica.griw.gov.pl/source/uc01.pdf
- ↑ http://www.wetgiw.gov.pl/files/3760_Zasady%20przeprowadzania%20inspekcji%20mi%C4%99sa.doc.
- ↑ Leki przeciwpasożytnicze - Artykuły przeglądowe - Artykuły - Medycyna Praktyczna [online], www.mp.pl [dostęp 2017-11-22] (pol.).